Σήμερα το πρωί τα παιδιά μου αποφάσισαν να μου προτείνουν να πάμε για μπάνιο.."Πως το έπαθαν" σκέφτηκα,γιατί πια έχουν ξεφύγει από την ηλικία που χρειαζονται τη μαμά δίπλα τους..Απάντησα φυσικά "ναι γιατί όχι"και τους έκανα το χατήρι σαν καλή μαμά ..Φτανοντας κατά τις 11:00 στην παραλία που θέλανε με περίμενε μια έκπληξη..Δεν είμασταν μόνοι αλλά και δεν ήμουν και η μόνη μαμά..Όλα τα παιδιά της παρέας των παιδιών μου είχαν αποφασίσει να φέρουν τις μαμάδες για να γνωριστούμε καλύτερα μεταξύ μας"και έτσι κάθε απόγευμα δεν θα γκρινιάζετε που είμαστε και που πάμε "είπαν τα παιδιά..Έτσι και έγινε..Εμείς βέβαια βάλαμε τις πίτσες τα αναψυκτικά-και τις μπυρίτσες μας - και τα παιδιά το κέφι τους..Μέχρι που είχαμε και κιθάρα(Ο Μανος είναι ένα παιδί της παρέας στα 14 )και όσα ήξεραν τραγούδησαν μαζί με μας..Ίσως η παρέα ,το ξάφνιασμα,το ότι τα παιδιά το απόλαυσαν μας έκανε να ξεφύγουμε και να περάσουμε ένα υπέροχο απόγευμα..Πριν φύγουμε μια άλλη έκπληξη μας περίμενε..τραγούδησαν το παρακάτω τραγούδι που ειλικρινά ευχόμουν να υπάρχει στο youtube γιατί στις περισσότερες μαμάδες-ως ευσυγκίνητες που είμαστε-έφερε λίγα δάκρυα και αγκαλιαζαμε τα παιδιά μας που από τη μια το ήθελαν αλλά και από την άλλη να βλέπουν στην παραλία οι τουρίστες 9 μαμάδες να αγκαλιάζουν σαν παλαβές τα βλαστάρια τους και να τα φιλάνε ε,είναι λίγο ..Τέλοσπάντων φανταστήκατε τη σκηνή απολαύστε τώρα και το τραγούδι..
