Αυτές τις μέρες και για 2 χρόνια από σήμερα αυτό το νησί θα είναι ένα κομμάτι από τον εαυτό μου καθώς θα περνάω αρκετό από το χρόνο μου πια εδώ..
Μια νέα περιπέτεια αρχίζει που είμαι σίγουρη ότι θα έχει στιγμές χαλάρωσης ,άγχους,ηρεμίας και ότι συνάδει με αυτά..
Φτάνοντας εδώ πριν κάποιες μέρες τολμώ να σας πω πως κάπου ένιωσα να δειλιάζω να προχωρήσω στην πραγματοποίηση ενός ονείρου που εχει αρχίσει να υλοποιείται και να παίρνει μορφή σιγά σιγά εδώ και κάποιους μήνες..Κάποια στιγμή ένιωσα τα βήματα μου να με οδηγούν πίσω..Στην ασφάλεια της καθημερινότητάς μου.."Πόσο θα μπορούσα εγώ να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις μιας διετούς "μεταπτυχιακής" επιμόρφωσης που θα με κρατάει κάποιες φορές μακριά από την οικογένειά μου και η οικογένειά μου κάποιες φορές μακριά από το Πανεπιστήμιο;Μήπως με το να κάνω αυτό το βήμα εγκαταλείπω τα παιδιά μου; Μήπως φανώ ανεπαρκής όσον αφορά τις ικανότητες που χρειάζονται αλλά και για τις δικές μου προσδοκίες:" Όλα αυτά τα ερωτήματα με βασάνιζαν μέχρι τη στιγμή που ξεκίνησε η πρώτη μέρα..,Τη στιγμή που μπήκε ο πρώτος καθηγητής μέσα πίστεψα ότι κάνω το σωστό..Ένιωσα σίγουρη για ό,τι κάνω και ακόμα πιο σίγουρη ότι θα τα καταφέρω να τα κρατήσω όλα σε ισορροπία.. Είμαι από τη φύση μου πάντα αισιόδοξος ανθρωπος..Πάντως ακόμα και αν δεν τα κάταφέρω ,τουλάχιστον θα πω ότι προσπάθησα..Και αυτό μετράει..
Λοιπόν ένα νέο κεφάλαιο ανοίγει στη ζωή μου και μια νέα περιπέτεια ξεκινάει..Από κει και πέρα τα λόγια είναι περιττά..Θα δω λοιπόν που με οδηγεί και πόσο ικανή είμαι να τα καταφέρω..Μια ακόμα μάχη με σύμμαχο τον εαυτό μου και την οικογένειά μου αρχίζει..Ελπίζω να βγω νικήτρια από αυτή και να γράψω έτσι μερικές ακόμα σημαντικές σελίδες στο βιβλίο της ζωής μου..
Καλό βράδυ και καλά να περνάτε