Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008

"Τα μάτια σου ......"



Η μοίρα ,τα λάθη η στιγμή έπαιξαν το ρόλο τους..Έχασε ο ένας τον άλλο και η αγάπη έσβησε όπως η αδύναμη φλόγα του κεριού όταν βίαια τη σβήνει η ριπή του ανέμου.Μα έτσι νόμιζεις,έτσι λες..Τίποτε απο αυτά δεν είναι αλήθεια..Για ένα λόγο..Και είναι λόγος καρδιάς και ψυχής..Πάντα ο ένας θα ανήκει στον άλλο..Παντα..
Δεν ξεχνάς ποτέ ότι αγάπησες,ότι σε άγγιξε,σε ταξίδεψε..Δεν ξεχνάς ότι σε αγγίζει ακόμα..Δεν ξεχνάς ότι αγάπησες και ακόμα αγαπάς,έστω και αν είσαι και είναι πια ταξιδιώτης σε άλλες θαλασσες..

Αυτά τα μάτια παντα όπου χαθείς και θα χαθεί,όπου βρεθείς και θα βρεθεί πάντα θα τα χεις επάνω της και κεινη θα τα ψάχνει,πάντα ο ένας θα είναι μπροστά στον άλλο και δίπλα και κοντά του..Γιατί ξέρεις και ξέρει..Ανήκετε ο ένας στον άλλο..Και θα ανήκετε για πάντα γιατί τα "πρέπει"των ανθρώπων δεν επεμβαίνουν στην καρδια και σε ό,τι αυτή έχει επιλέξει..Θα είστε για πάντα μια καρδιά σε δυο σώματα όπου και an είστε και αυτό δεν το αλλάζει τίποτα..ΤΙΠΟΤΑ...

Η ΑΓΑΠΗ δεν σβήνει..

3 σχόλια:

Φως στα όνειρα είπε...

Μου το ζήτησες Αλεξανδρινέ και το κανα..

Είμαι σίγουρη ότι ξέρει πια πόσο την αγάπησες και ότι την αγαπάς ακόμα όπως είμαι σίγουρη ότι και κείνη σε σκέφτεται και θα είσαι στην καρδιά της για πάντα ότι και να΄γινε ό,τι και να γίνει,όπου είσαι και όπου είναι..

Και αν έγιναν λάθη,αν η στιγμή σας χώρισε δεν έφταιγες ,δεν έφταιγε..Σαν άνθρωποι δεν μπορούμε να ελέγξουμε πολλά από όσα συμβαίνουν για μας γυρω απο μας..Ευχομαι μόνο να προλάβατε να πειτε "σ'αγαπώ"..

Ανώνυμος είπε...

Όταν κουβαλάς μέσα σου τα μάτια που σε μάγεψαν ,όταν τα νιώθεις ,μπροστά σου όπου σταθείς και όπου βρεθείς τότε ναι έρχεται η ωρα και από ...ένα λάθος τα μάτια δίνουν χώρο στις φωνές και ακους την καρδιά του άλλου να σου λέει πράγματα που κάποτε δεν τόλμησε..Ακόυς ζεστές φωνές να λένε 'μου λείπεις"και "δεν σε ξέχασα"... Ακούς τη φωνή σου και τη φωνή του άλλου γεμάτες συγκίνηση και αρκούν για να θυμιθείς στιγμές μοναδικές που τις έζησες και φοβήθηκες πως δεν θα ξαναγυρίσουν... Ένα λάθος,τα μάτια και οι φωνές είναι δρόμος για τα σώματα...
Αλιμονο σε αυτόν που άλλαξε στράτα...

Αλεξανδρινός

Ανώνυμος είπε...

"...διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
Ά, όταν έχτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω" Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ
"Αλεξανδρινός"