ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΑΙ ΦΩΣ...Γιατί πολλές φορές μέσα στις μοναχικές στιγμές και στη γαλήνη τους βρίσκουμε τον εαυτό μας
Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008
Αχ θάλασσά μου
θάλασσα εσύ που κρατάς τα μυστικά ανείπωτα
και τα ψιθυρίζεις μόνο στον άνεμο
Θάλασσα εσύ που κρατάς κομμάτια της ψυχής και των ονείρων..Θάλασσα μaγεύτρα,πλανεύτρα,παρηγορήτρα,ζωή και θάνατος μαζί..Μεταβλητό στοιχείο για να μπορείς να ξεγλιστράς,να φεύγεις,να ξαναγυρνάς..
Όνειρα αφημένα στα χέρια σου χωρίς όρια,νιώθεις ,γέυεσαι τα φιλιά εραστών και αγαπημένων που ψάχνουν στην αγκαλιά σου παρηγοριά.. μήτρα μάνας που αγκαλιάζεις τα πλάσματά σου και τα παρηγορείς με το κύμα που χαιδεύει την καρδιά και την ψυχή..Θάλασσα γλυκιά που ερωτευμένη με τον άνεμοτον αφήνεις να σε χαιδεύει και παίζει μαζί σου,αλλά αλίμονο αν προσπαθήσει να σου επιβληθεί..Γίνεσαι Θάλασσα σκληρή,που ανταριάζεις από το θυμό και παρασέρνεις μαζί σου ό,τι βρεθεί μέσα σου..Θάλασσα εσύ σκληρή και άπονη ,γλυκιά και απέραντη αγκαλιά..
Θάλασσα εσύ, ψυχή γυναίκας..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
άγαγε υπάρχει καλύτερο απο το να "πνίγεσαι" στην αγκαλιά της???
Δημοσίευση σχολίου