ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΑΙ ΦΩΣ...Γιατί πολλές φορές μέσα στις μοναχικές στιγμές και στη γαλήνη τους βρίσκουμε τον εαυτό μας
Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009
AΠ' ΤΟ ΣΥΡΤΑΡΙ
(Καβαφη συνέχεια)
Εσκόπευα στης καμαράς μου τον τοίχο να την θέσω
Αλλά την έβλαψεν η υγρασία του συρταριού
Σε κάδρο δεν θα βάλλω την φωτογραφία αυτή
Έπρεπε πιο προσεκτικά να τη φυλάξω
Αυτά τα χείλη,αυτό το πρόσωπο
α για μια μέρα μόνο,μόνο για μιαν ώρα
μόνο,να επέστρεφε το παρελθόν τους
Σε κάδρο δεν θα βάλλω την φωτογραφία αυτή
Θα υποφέρω να την βλέπω έτσι βλαμένη* (βλαμενη = χαλασμένη(βλάπτω)
Άλλωστε και βλαμένη να μην ήταν,
θα με ενοχλούσε να προσέχω μην τυχόν καμιά
λέξις,κανένας τόνος της φωνής προδόσει
αν με ρωτούσανε ποτέ για αυτήν
K.Π.Καβάφης
Ποιος από μας δεν έχει μέσα στο μυαλό του κρυμμένη μια εικόνα ένα μυστικό αγαπημένο που ποτέ δεν θα θελε να φανερώσει όχι τόσο για να μην πληγώσει κάποιον,αλλά για να μην βεβηλώσει την ανάμνηση της αγάπης του;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
έρχονται στιγμές που κάποια μυστικά παύουν γιατί δε μπορεί να γίνει αλλιώς....διψάς να φανερωθείς γιατί διψάς για τη ζωή....
δε θέλεις να πονέσεις τον αλλον μα κάποια στιγμή...δε μπορείς να κάνεις αλλιώς....
dimva
η ζωή δε μπαίνει σε κάδρο...θέλει να τη ζήσεις...είναι κρίμα να τη στερείσαι...εσύ μπορείς και το γνωρίζεις....κάποιος άλλος δεν ξέρει ακόμη....ίσως όμως είναι κι αυτό μες στο διάβα της ζωής...
αχ έιναι πολύ όμορφο να ζεις...έστω και πληγωμένος-η!!!
dimva
άραγε υπάρχει το νερό της λησμονιάς;;;;
Αγγελική
Δημοσίευση σχολίου