ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΑΙ ΦΩΣ...Γιατί πολλές φορές μέσα στις μοναχικές στιγμές και στη γαλήνη τους βρίσκουμε τον εαυτό μας
Τρίτη 11 Μαΐου 2010
ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΟΥ
Δεν χρειάζονται πολλά πολλά πια..Θέλουμε χρόνο να πρσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα της ζωής μας..Τα δύσκολα δεν ήρθαν ακόμα.. Ο Χειμώνας και οι επόμενοι Χειμώνες θα ναι πικροί ,δύσκολοι και δεν βλέπω φως στην άκρη του Τούνελ..Δεν είμουν ποτέ απαισίοδοξο άτομο ,πάντα εβλεπα τη φωτεινή πλευρά της ζωής μα εδώ πια βλέπω μόνο πόνο..Πόνο και δάκρυα..Ο δρόμος για να βρει την Ιθάκη του το κράτος μας και μεις μαζί του θα ναι δύσκολος..Τους Λαστρυγόνες και τους Κύκλωπες τους μονόφθαλμους δεν τους γλιτώσαμε γιατί η σκέψη κάποιων μόνο υψηλή και εκλεκτή δεν ήταν και κοίταξαν μόνο να ικανοποιήσουν τα δικά τους μάτια και την ματαιοδοξία τους παρασέρνοντας το καράβι τους και όλους τους νάυτες του στη Σκύλα και στη Χάρυβδη και όποιος αντέξει θα βγει στην άλλη πλευρα..Μα το σίγουρο είναι ότι αυτοί θα αντέξουν..Οι πανοπλίες τους- καμωμένες από τα δάκρυα και τις ελπίδες των εκατομμυρίων ναυτών τους που τους παρέδοσαν τα όνειρά τους με την ελπίδα ότι πάντα θα έχουν ούριο άνεμο και φωτεινά ταξίδια - έγιναν ατσάλι για να προστατέψουν το δικό τους σώμα καιδεν το μοιράστηκαν να προστατέψουν..Δεν χάρισαν ούτε πρόσφεραν έστω καλάμια για να φτιαχτούν ασπίδες σαν εκείνες των Περσών όταν πολεμούσαν στις Θερμοπύλες τους Έλληνες..Μας πρόδοσαν και η ιστορία θα πρέπει να τους κατατάξει εκεί μαζί με τον Εφιάλτη και τον Πήλιο Γούση..Το όνομά τους θα πρέπει να ψιθυρίζεται και να μην ακόυγεται όχι από φόβο αλλά από ντροπή..Αλλα το αστείο είναι ότι εμείς θα ντρεπόμαστε και αυτοί θα κομπάζουν λέγοντας ότι ό,τι έκαναν ήταν για το καλό μας για την ανάπτυξη της χώρας μας που έχει χάσει πια κάτι πολύ σημαντικο ..Τον τομέα της Παραγωγής και της εκμετάλευσης του εδάφους της...Ποιό καλό μας?Πού το είδατε το καλό μας?Που οι τράπεζες,για τις οπόιες το ΔΝΤ ΣΤΙς ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΙΣ ΈΘΕΣΕ ΩΣ ΘΕΜΑ ΝΑ ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΟΥΝ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ ΠΡΟΣ ΑΥΤΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΧΡΕΩΚΟΠΗΜΕΝΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ(ΝΑΙ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΣΕ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟ ΠΡΩΙ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ)(βλέπετε συνεργασία μήπως τραπεζών και ΔΝΤ) θα ρουφήξουν το άιμα του κοσμάκη ξανά?Τρίβουν τα χέρια τους γιατί όλοι οι άμοιροι πού πήραν δάνεια για να φτιάξουν ένα σπίτι ή να ανταπεξέλθούν στις επιταγές της κοινωνίας για ανταγωνιστικότητα -καιαυτό αφορά και τα παιδιά μας γιατί περισσότερα εφόδια περισσότερες ευκαιρίες για δουλειά αλλά μεγάλο κόστος για μια οικογένεια γιατί οι τιμές ανεβαιναν ανεξέλεγκτα και κανείς μηχανισμός δεν υπήρχε να το σταματήσει αυτό-αυτή τη στιγμή σκέφτονται τι θα κάνουν τους Χειμώνες που έρχονται ,σκέφτονται διακανονισμούς με τις τράπεζες και αυτό σημαίνει για αυτές περισσότερο τόκο και περισσότερα χρόνια ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΉς..Ποιό καλό μας όταν δεκάδες επιχειρήσεις κλέινουν και ολόκληρες οικογένειες φευγουν όχι πια στον Καναδά η τη Γερμανία αλλά στο Βέλγιο,στην Σκανδιναβία και στην Αυστραλία για να χτίσουν κάτι και είναι ανθρωποι οικογενειάρχες?Ποιο καλό μας όταν ταπαιδιά μας πια δεν έχουν όνειρα και δεν ξέρουν αν έχουν αυριο?Ποιο καλό μας όταν δεν ξέρω αν θα είμαι ικανή αύριο να δώσω ,να προσφέρω στα παιδιά μου ακόμα και τα απαράιτητα καθώς το οικονομικό θα κατακρεουργήσει σε κομμάτια το ηθικό μου ? Ποιό καλό μας όταν δεν σκέφτηκαν και μπήκαν στο ευρώ με 1 Ευρώ προς 340,750 δραχμές και πίστευαν ότι όλα θα πάνε καλά και δεν θα υπάρχει πληθωρισμός(Η Βουλγαρία μπάινει με 2 λεβα προς 1 ευρώ κάτι λέει αυτό ) ..Ποιο καλό μας όταν δεν τολμάει κανείς να τιμωρήσει όλους αυτούς που ΈΦΑΓΑΝ ΕΦΑΓΑΝ ΕΦΑΓΑΝ και τώρα αγοράζουν με δικά μας χρήματα σπίτια στο εξωτερικό και κάνουν διακοπές στις Αλπεις όταν εγώ δεν έχω και θα πρέπει να σκεφτώ και το εισητήριο ή τα χρήματα για τη βενζίνη που θα πρέπει να δώσω για να πάω τα παιδιά μου μια βόλτα στη γειτονική παραλία..Ποιό καλό μας όταν η Δικαιοσύνη δεν αγγίζει αυτούς που φυλάκισαν τα όνειρά μας ,που τα πετσόκοψαν που μας έκαναν να ζούμε πια μόνο για τό σήμερα και για άυριο έχει ο Θεός..Ποιό καλό μας, που δεν θα με αφήσουν σε χλωρό κλαρί να ξαπωστάσω και θα δουλέυω μέχρι τα 70 μου στο σχολείο και θα πρέπει να προσφέρω ΜΑΘΗΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΓΗ σε οχτάχρονα ,δεκάχρονα, δωδεκάχρονα παιδιά γιατί τα χρήματα των ταμείων εξανεμίστηκαν στο όνομα της ανάπτυξης και δεν μπορούν να μου δώσουν πίσω όσα πλήρωνα και θα πληρώνω για χρόνια μέχρι να καλύψουν τα "επενδυμένα"?Ποιό καλό μας όταν στερούν την ασφάλιση την ιατρική περίθαλψη ,από τους νέους αλλά και τους ηλικιωμένους?Ποιό καλό μου όταν η ζωή μου δεν είναι πια δική μου και μόνο ευημερία και ασφάλεια δεν έχω..Ποιό καλό μου?Επιτέλους θα μου απαντήσει κάποιος?Για ποιό καλό μας?..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
και στα ποιο δύσκολα χρόνια ανθίσανε αγάπες αξίες ιδανικά ας περιμένουμε κιας αγωνιστουμε γιαυτό επιτέλους...
καλή σου μέρα
Adorei o teu blog!!! Principalmente o título.
Abraços.
Δημοσίευση σχολίου