Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008

"Τα μάτια σου ......"



Η μοίρα ,τα λάθη η στιγμή έπαιξαν το ρόλο τους..Έχασε ο ένας τον άλλο και η αγάπη έσβησε όπως η αδύναμη φλόγα του κεριού όταν βίαια τη σβήνει η ριπή του ανέμου.Μα έτσι νόμιζεις,έτσι λες..Τίποτε απο αυτά δεν είναι αλήθεια..Για ένα λόγο..Και είναι λόγος καρδιάς και ψυχής..Πάντα ο ένας θα ανήκει στον άλλο..Παντα..
Δεν ξεχνάς ποτέ ότι αγάπησες,ότι σε άγγιξε,σε ταξίδεψε..Δεν ξεχνάς ότι σε αγγίζει ακόμα..Δεν ξεχνάς ότι αγάπησες και ακόμα αγαπάς,έστω και αν είσαι και είναι πια ταξιδιώτης σε άλλες θαλασσες..

Αυτά τα μάτια παντα όπου χαθείς και θα χαθεί,όπου βρεθείς και θα βρεθεί πάντα θα τα χεις επάνω της και κεινη θα τα ψάχνει,πάντα ο ένας θα είναι μπροστά στον άλλο και δίπλα και κοντά του..Γιατί ξέρεις και ξέρει..Ανήκετε ο ένας στον άλλο..Και θα ανήκετε για πάντα γιατί τα "πρέπει"των ανθρώπων δεν επεμβαίνουν στην καρδια και σε ό,τι αυτή έχει επιλέξει..Θα είστε για πάντα μια καρδιά σε δυο σώματα όπου και an είστε και αυτό δεν το αλλάζει τίποτα..ΤΙΠΟΤΑ...

Η ΑΓΑΠΗ δεν σβήνει..

Χωρίς εσένα



χωρίς εκείνον η καρδιά σου΄θα ταν μισή
χωρίς εκείνον η ζωή σου θα ήταν άδεια
χωρίς εκείνον θα ζούσες μια ζωή χωρίς όνειρα
χωρίς εκείνον θα ταξίδευες μόνη σε μονοπατια που χρειάζονται δύο
χωρίς εκείνον θα σουν σαν τη γη χωρίς φεγγάρι τη νύχτα
χωρίς εκείνον θα σουν ένας κομήτης που ταξιδευει το σύμπαν χωρίς προορισμό
χωρίς εκείνον θα σουν σαν θάλασσα χωρίς ζωή

Χωρίς εσένα δεν θα ημουν αυτή που έγινα
χωρίς εσένα δεν θα ημουν αυτή που αγάπησες,ένιωσες,που σε αγάπησε και ακόμα σε αγαπάει
Χωρίς εσένα δεν θα γέμιζε η ζωή μου με τα χρώματα των συναισθημάτων
Να με αγαπάς ,να με κρατάς,πάντα θα υπάρχω γιατί υπάρχεις