Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2013

Πόσο μακριά θέλεις να πας?



Υπάρχουν τόσα όμορφα πράγματα στον κόσμο, μα τι να σου προσφέρω απόψε;
Μήπως μια αγκαλιά για να αντέξεις το κρύο των ανθρώπων;
Μήπως τις σκέψεις μου για να τυλίξεις και να ζεστάνεις τα όνειρά σου;
Ένα φιλί για να σημαδεύσεις γλυκά το αύριο;
Ένα σ’αγαπώ για να μη χαθείς στο λαβύρινθο της μοναξιάς;
Υπάρχουν τόσα όμορφα πράγματα στον κόσμο, μα τι να σου προσφέρω απόψε;
Πόσο μακριά θέλεις να πας;

Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013

Τα φώτα κλειστά..ένα κεράκι στο τραπέζι τρεμοπαίζει, αρνείται να σβήσει.. αρνείται το σκοτάδι.. δίπλα ένα ποτήρι μισοάδειο κόκκινο κρασί...εγώ μπροστά το κοιτώ... Ασυναίσθητα το αρπάζω το κρατώ σφιχτά... νομίζω θα το κλέψουν... κοιτώ μέσα.. το μυρίζω...το κουνάω, ήχος μεθυστικός...μία ιστορία..το φέρνω κοντά στα χείλη μου.. κάθε γουλιά μία ανάμνηση... Το κρασί γλυκό.. βαρύ.. μεθυστικό.. απολαυστικό..η γεύση στο στόμα εθιστική...η γεύση της ανάμνησης. "Τις καλύτερες στιγμές δε μπορείς να τις φωτογραφίσεις γιατί δεν είναι μονάχα μια στιγμή για να θυμάσαι", είχε πει κάποιος... Στιγμές λοιπόν... σκέψεις...ταξίδια...ΟΝΕΙΡΑ

Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013

Συνέχεια στα όρια..



Δεν θέλω άλλα λόγια..Αυτό νιώθω..Αυτό..Δεν μπορώ να το σταματήσω..Στα όνειρά μου  είσαι εδώ....Είμαι εκεί..ΑΚΌΜΑ...Σσσσσσ μην πεις τίποτα..Το ξέρω..Δεν ενώνονται εύκολα οι ζωές.Δεν ενώθηκαν όταν έπρεπε  οι ζωές μας..Σκληρό παιχνίδι..Ήμασταν εμείς οι κομπάρσοι του... ...Κράτα με όμως εκεί..,Μέσα σου.Στα όνειρά σου...Απλά κράτα με..Το χω τόσο ανάγκη σήμερα....Αγάπη μου..Κράτα με..Για λίγο, κράτα με..Και πες το μου.. Πες το μου..Μια φορά ακόμα ..Να σε ακούσω...Να το ακούσω..Σ αγαπώ ..ΑΚΟΜΑ..ΚΡΑΤΑ ΜΕ..Και πες το μου..Το έχω ανάγκη..Σήμερα..

Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

Απλά λόγια καρδιάς..


"Προσπαθώ να κάνω αυτό που πρέπει..Αλλά δεν μπορώ..ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ..Με έχεις σημαδέψει..ΕΙΜΑΙ ΟΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ..Εκεί  ήμουν .είμαι, και ας φτάνω στα ΌΡΙΑ μου  κάποιες στιγμές που νιώθω ότι σε μισώ γιατί με έχεις κυριεύσει και γω δεν θέλω κανείς να το κάνει.Αυτή είμαι ΕΓΩ..Το εγώ μου ενάντια σε σένα..Αλλά εγώ είμαι εσύ..Αστείο ε?
Ζω μέσα στην παράνοια πια ..Τη δική σου και τη δική μου.. ...Προσπάθησα να σε διώξω από πάνω μου από το μυαλό μου..ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ..Είσαι η δύναμη και η αδυναμία μου,το χτες και το σήμερά μου..ΕΙΜΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΓΩ.. Ότι και να κάνεις και να κάνω ο ένας σημάδεψε τον άλλο..Βαθιά,με σημάδια καρδιάς..ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ..
Με διέλυσες κάποτε και σε διέλυσα και γω..Δύο ίδιοι άνθρωποι δεν έχουν μέλλον..Έτσι έλεγες. και το πίστευες....ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ..Ο  ένας δεν μπορεί να χάσει τον άλλο,να αντισταθεί στον άλλο αλλά δεν μπορέι να είναι και με τον αλλο..ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΧΑΣΩ..ΣΕ ΑΓΑΠΩ όπως με ΑΓΑΠΑΣ...Αλλά ο καθενας εχει  διαφορετικές προτεραιότητες..Αν ήμασταν μαζί ,το ότι ακόμα και το ότι θα με μοιραζόσουν στη δουλειά θα σε σκότωνε και η ζωή μας θα ταν κόλαση..." Κανείς πέρα από ΄μενα για σένα.."Μου είχες; πει..


ΠΡΕΠΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ...

ΣΕ φοβήθηκα ..ΠΟΛΥ...Θα μου έπαιρνες τον αέρα που αναπνέω ΘΑ ΈΧΑΝΑ ΕΜΕΝΑ..Και με τρόμαζε αυτό..Σε σένα δεν θα μπορούσα ποτέ να αντισταθώ,να διεκδικήσω το δικό μου μέλλον..Πάντα θα κατάφερνες να με επηρεάσεις...ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ να χάσω το δικό  μου εαυτό .να ενστερνιστώ το δικό σου και να ναι το μυαλό Μου εσύ..ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ελεύθερη ακόμα και αν είμαι δεσμευμένη...ΕΛΕΥΘΕΡΗ...ΜΕ ΣΕΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥΝ..

   ΦΟΒΗΘΗΚΑ..  ΄ΈΝΑ ΜΕΡΟΣ  ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΣΟΥ  ΘΑ ΤΟ ΕΊΧΑ ΤΟ άλλο μισό όμως  θα το άγγιζα ποτέ?  γιατί στο άλλο μισό που ήθελες να μουν  δεν θα φτανα ποτέ..ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΠΟΤΕ..Δεν θα σε κάλυπτα ποτέ.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΕ ΕΝΟΙΑΖΕ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΙΩΘΩ.ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΠΟΤΕ ΠΟΣΟ ΣΕ ΑΓΑΠΗΣΑ,,.ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΠΟΤΕ ΠΟΣΟ ΜΙΚΡΗ ΕΝΙΩΣΑ μέσα από όσα έλεγες..ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΜΕ ΠΛΗΓΩΣΕΣ,,Σε ένοιαζε μόνο που θα φτάσεις εσύ..ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΗΘΕΛΕΣ αλλά σε φρέναρε..Ημουν απλή,δεν ήξερα να φέρομαι και να άγομαι όπως ήθελε η δική σου κοινωνική τάξη  που είχες φτάσει..Για σένα άλλο ήταν η φιλοδοξία άλλο η αγάπη και μου το πέρασες καλά αυτό.ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ  ΕΚΈΙΝΗ ΤΗ ΝΎΧΤΑ που φορτώθηκα κάθε λάθος  δεν τόλμησα ποτέ να πω την αλήθεια.ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ?.Αλλά επιτέλους θυμήσου ..ΘΥΜΗΣΟΥ. Μου μίλησες για εκείνη...Καμπανάκι μέσα μου χτύπησε.ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣΤΑΝ ΠΟΤΕ ΜΑΖΙ..Εκείνη ήταν το μέλλον σου..ΕΓΩ ΄ΤΙΠΟΤΑ...ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑ ..ΜΕ ΣΚΌΤΩΣΕΣ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ,κάποτε θα σου πω τι μου είπες. και ελπίζω να θυμηθείς..ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΘΥΜΗΘΕΙΣ..

ΚΑΙ τώρα ξαναγυρνάμε στην αρχή?Ποια αρχή?Τι μου προτείνεις?στιγμές?
ΛΟΙΠΟΝ ΜΑΘΕ!!!!.ΘΑ ΤΙΣ  ΖΗΣΩ ΕΓΩ... ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΛΩ ΕΓΩ....ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙΣ ΕΣΥ..  δεν είσαι ΕΣΥ ΠΟΥ ΤΟ ΕΠΕΛΕΞΕΣ..ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ..ΓΙΑΤΊ?ΓΙΑΤΙ  ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ ΔΙΝΟΜΑΙ. και η ψυχή μου δεν αντιστέκεται ,...Ας πάω στην κόλαση των ανθρώπων λοιπόν/ μα πρώτα ας με κατηγορήσουν ,ας με πετροβολήσουν όσοι έζησαν την ΑΓΑΠΗ,,

ΣΕ ΑΓΑΠΩ ..ΑΝ ΠΟΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΤΙ ΕΝΝΟΩ και το νιώσεις  ΑΠΛΑ ΑΓΚΑΛΙΑΣΕ ΜΕ ΚΑΙ ΠΕΣ ΜΟΥ  4 ΛΕΞΕΙΣ.."ΣΕ ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ, "ΕΓΩ ΣΟΥ ΜΙΛΗΣΑ...Απλά ...απο καρδιάς..Ελπίζω κάποτε και η δική σου καρδιά( και όχι η λογική σου )να μου απαντήσει.

Τρίτη 5 Μαρτίου 2013

Συννεφιά....

Χρώματα,σχέδια,όνειρα,ελπίδες..Η βροχή φέρνει πάντα μια μελαγχολία...Το θέμα είναι ότι μας αρέσει να μένουμε μόνοι..Ώρες περισυλλογής και σκέψης..Λες και η βροχή καθαρίζει το μυαλό και την καρδιά από τη σκόνη της καθημερινότητας..