Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στην "Αχτίδα"και στον Κύριο Δημήτρη με όλο το σεβασμό που μπορώ να έχω και αν τους ενοχλεί μπορούν να μου πουν να την κατεβάσω και θα το κάνω άμεσα..Δεν υπήρχε καμία πρόθεση να βλάψω ή να δημιουργήσω θέμα..
Απλά δεν υπήρχε άλλος τρόπος να τους πω πως είναι πραγματικά αχτίδες φωτός που πρέπει να ακολουθήσουμε..Και ήταν ο μόνος τρόπος να πω"Σας ευχαριστώ"...
Βασικά θα κάνω την αρχή από το σχόλιο που έκανε στο blog μου πριν λίγο..
"Στόχος..νίκη..ανάλογα τι βλέπεις στόχο και τι νίκη στη ζωή σου ...Για μένα είναι το να ζυγίζεις στη ψυχή σου μέσα τα αισθήματα που την γεμίζουν και να λες : είμαι καλά!..το να φθάνεις στο τέλος της πορείας σου , να κοιτάς πίσω και να λες..έζησα! ..να νοιώθεις την ηρεμία της ολοκλήρωσης, να κοιτάς πλάι σου τη νύχτα στο μαξιλάρι και να λες : Αυτός είναι..να πηγαίνεις στη δουλειά σου με χαρά και να λες: Αυτή είναι.."
Μέσα μας όλα τα ζευγάρια αυτό θέλουμε,μέσα μας όλοι αυτό ονειρευόμαστε,μέσα μας σε αυτό πιστεύουμε αλλά κάπου χανόμαστε..
Εσείς όμως κρατάτε κάτι από τη χαμένη νιότη τη δική μας..Ονειρεύεστε..Μπορείτε και ονειρεύεστε .Ζείτε..Προσπαθείτε και ελπίζετε και πιστεύω ότι και προβλήματα που παρουσιάστηκαν βρήκατε τον τρόπο να τα ξεπεράσετε,να τα υπερβείτε..Θα πρεπε εσείς και όλοι εσείς που μαθατε τον τρόπο να τα καταφέρνετε να γίνετε οδηγοί των νέων ζευγαριών αλλά και γιατί όχι και των παλιών που χάνουν σιγά σιγα την επικοινωνία τους..
Σας θαύμασα για την αισιοδοξία σας μέσα απο τα γραπτά σας και τώρα σας θαυμάζω για ότι μπορείτε να διδάξετε..
Εύχομαι να είστε πάντα αχτίδες φωτός για τα παιδιά σας και τα εγγόνια σας-αλλά και εμάς να γεμίζετε αισιοδοξία- και να συνεχίσετε να είστε τόσο ζωντανοί και γεμάτοι ενέργεια..
