Σάββατο 6 Ιουνίου 2009

Μια ιστορία -δώστε το τέλος (αν θέλετε και σεις)



"...Η πόρτα έκλεισε πίσω του με δύναμη και κείνη έμεινε σιωπηλή,χλωμή ανέκφραστη..Μάσκα παγωμένη που πάγωνε το μυαλό της ,την καρδιά της,τη σκέψη της..Για μερικά δευτερόλεπτα ,μόνο για μερικά δευτερόλεπτα..
Και αμέσως μετά θυμός..Πριν επεξεργαστούν οι πληροφορίες μέσα της ,ήρθε ο θυμός σαν κύμα λάβας να ξεσπάσει και την οδήγησε σε ένα ντελίριο πόνου χαρακώνοντας τα υγρά μάτια της..
" -Η εγώ ή αυτό που θες εσύ.."οι φωνές του αντηχούσαν στα αυτιά της ακόμα..
-΄Δεν με σκέφτηκες εμένα..Δεν σκέφτηκες εμένα..Μόνη το αποφάσισες..Μόνη."ήταν οι τελευταίες λέξεις πριν κλέισει την πορτα πίσω του..
Μα τι εννοούσε;Γιατί της έλεγε ότι δεν τον σκέφτηκε;Γιατί δεν την κοίταξε στα μάτια να δει τη χαρά της παρά μόνο πριν πει κουβέντα για την νέα αρχή στη ζωή τους- κάτι που το μισοπερίμεναν και οι δύο αφού είχε την κατανόησή του όταν τόλμησε να κάνει αίτηση για τη νέα δουλειά- εκείνος γέμισε οργή τη φωνή του και ξέσπασε πριν κάν του εξηγήσει..Πριν καν πει τι είχε συμβεί..Απλά έκλεισε την πόρτα πίσω του..Και την άφησε εκεί μόνη να επιλέξει..Έπρεπε να επιλέξει ανάμεσα στα όνειρα που έκανε ανέκαθεν και που εκείνος τα΄ηξερε-ποτέ δεν του είχε κρύψει τίποτα γι αυτά- που πραγματοποιούνταν πια με τους καλύτερους οιωνούς ή στη σχέση τους..
-Τελικά όταν δημιουργείς μια σχέση, φαντάζεσαι ότι η αλλαγή μπορεί να την επηρρεάσει, ειδικά όταν θεωρείς ότι είναι χτισμένη σε γερά θεμέλια; "σκέφτηκε καθώς προσπαθούσε να βάλει τα πάντα σε μια σειρά μέσα στο μυαλό και στην καρδιά της..
Δεν χρειάστηκε να σκεφτεί πολύ ακόμα..Σκούπισε τα μάτια της πήρε μια ανάσα και αποφάσισε να κάνει αυτό που έπρεπε και ήθελε να γίνει..."


(δώστε όποια συνέχεια θέλετε στην ιστορία η οποία συμβαίνει πολλές φορές στη διπλανή πόρτα..Σε ποιον μπορείς να ρίξεις την ευθύνη του τι μέλλει γενέσθαι μετά;)

ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ
Τέτοιες σχέσεις οδηγούν σε αδιέξοδο ή τέλμα..Σχεσεις που σε βάζουν να επιλέξεις και που απαιτούν ο ένας από τους δυο να παραιτηθεί από την προσπάθεια του να αναπτυχθεί μέσα και έξω από αυτή,συνήθως τελειώνουν άδοξα..Δεν υπάρχει συνταγή για τέτοιες καταστάσεις..Υπάρχει όμως ένα δρόμος..Νά συζητήσεις το θέμα ήρεμα,όσο μπορείς και να τεθούν τα υπέρ και τα κατά..Δεν είναι εύκολο να βγάλεις αποτέλεσμα σε μια τέτοια συγκρουση γιατί από την αρχή είναι καταδικασμένη επειδή συνήθως σημαίνει ότι ο σύντροφος ή η σύντροφος ποτέ δεν γνώρισε το άτομο δίπλα του αληθινά,αλλά-κατά τη γνώμη μου- αξίζει τον κόπο να γίνει μια αληθινή και ειλικρινής συζήτηση από την οποία θα λείπει το "εγώ" και θα κυριαρχεί μόνο το "εμείς"..Στο κάτω κάτω αν δεν το κάνεις -μετά από χρόνια ίσως-γυρίσει το μυαλό πίσω και σκεφτείς:Γιατί δεν τόλμησα να το κάνω τότε;
Αν το ζευγάρι της ιστορίας το κάνει ίσως ξαναγνωριστεί από την αρχή και μέσα από τη σύγκρουση βγούνε πιο δυνατοί..Στο κάτω κάτω το έχουμε δει να συμβαίνει και αυτό γύρω μας..