Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009

Για τις νύχτες



(Mάνου Χατζηδάκι..Η εποχή της αγάπης..Τραγουδι Νέλλη Βαβάση)

Νύχτες..Νύχτες που καθημερινά πάνε και έρχονται και γίνονται σταθμοί στο τρένο του μυαλού με επιβάτες τις αναμνήσεις ή το παρόν..
Νύχτες ατέλειωτες,μοναχικές ,επώδυνες,ερωτικές..Νύχτες που χανόμαστε σε σύννεφα και όνειρα,νύχτες που χανόμαστε σε μια αγκαλιά ή τυλιγόμαστε τη μοναξια μας σαν πανωφόρι ΄και προσπαθούμε να μιλήσουμε μαζί της και να χαθούμε στο παιχνίδισμα τους παραπαίοντας ανάμεσα στο αληθινό και το φανταστικό..Νύχτες που βρίσκουν κορμιά ενωμένα σε ένα αέναο χορό πάθους και ιδρώτα,νύχτες δοσμένες στον έρωτα ή την απόγνωση ,νύχτες που τα δάκρυα χαράς για την απόλυτη ευτυχία και δάκρυα πόνου για κάτι που χάσαμε ή χάθηκε από το δρόμο μας αναβλύζουν πιο ευκολα απ την πηγή της ψυχής..
Νύχτες που με τα κλεισμένα βλέφαρα τα όνειρα μας πάνε στον Παράδεισο ή στην κόλαση των αναμνήσεων και των αισθήσεων..
Αχ νύχτες εσείς, παιδιά του σκοταδιού, να ξέρατε μόνο πως σας περιμένουν οι άνθρωποι..Μόνο να ξέρατε..