Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009

Ποιός δίνει το δικαίωμα να ΝΙΩΘΕΙΣ θεος; ΕΓΩ!!!!!!!!!!!!

Αναρωτιέμαι γιατί..Πολλές φορές γιατί.Γιατί;..ΠΟΙΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ; ΓΙΑΤΙ;



ΠΟΙΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ; ΠΟΙΟΣ; ΓΙΑ ΜΕΝΑ..Που έκανα ότι μια γυναίκα κάνει,που έκανα ότι μια μανα πραττει,που ήμουν εκεί ..

"κάποτε ο άνθρωπος που είχα παιδιά μαζί του με έβαλε σε μια αλάνα και με χτύπαγε ασταματητα και βρέθηκα με διάσειση στο Νοσοκομείο και με τρια πλευρά σπασμένα γιατι τόλμησα να ανάψω ένα τσιγάρο επειδή στο χωριό του όποια κάπνιζε ήταν που....α.Αλλά με ήξερε..ΠΆΝΤΑ Κάπνιζα..Με ήξερε ή όχι;"

"Ειδα τη βιαιότητα στο τραπέζι στην κουζίνα,στο κρεβάτι..Και ήμουν με πυρετό ..και με βίασε..Ο άντρας μου με βίασε .. με χτύπησε γιατί πίστευε ότι άλλος θα το κανε.."ήταν 3 ώρες μετά που είχα τα γενεθλιά μου...Και το αστείο ; ήμουν τρισευτυχισμένη γιατί ΜΕ ΌΣΑ ΈΚΑΝΕ ΠΡΙΝ ΜΠΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΕΔΕΙΧΝΕ ΜΕ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ ΠΟΣΟ με αγαπούσε..."

"Ο άνθρωπός μου είχε πιει..Είχαν γίνει πολλά εκείνη τη μέρα..Εχανε τα πάντα..Κάποτε μου είχε πει αν ποτέ ξέφευγε να του έπαιρνα τα κλειδια του αυτοκινήτου..Ξέφευγε Αρκετά πινοντας , αλλά ποτέ μα ποτέ δεν εφτασε εκεί..Εκείνο το βράδυ κάτι θα συνέβαινε..το νιωθα..Παραμονή Ανάστασης βρέθηκα στο ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ενός Κυκλαδίτικου νησιού όταν ο συντροφός μου με χτυπησε γιατί τόλμησα να του πάρω τα κλειδιά για να μη βγει στο δρόμο και χτυπήσει ασχημα κάποιον..Με χτύπησε τόσο ασχημα και μετά με πέταξε αναίσθητη στο δρόμο και με μάζεψαν οι άνθρωποι του νησιού ..ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ πριν το κακό ,αλλά δεν το κανα ..Αλλά το θελα..Βέβαια ακόμα ειμαι μαζί του γιατι με χρειάζεται,αλλά.."

"Ο σύντροφός μου πίνει πολύ..ΑΛΛΆ ΜΗΝ ΤΟ ΠΕΙΣ..Όταν πίνει φοβάμαι για μενα και τα παιδιά μου..Με ξευτελίζει μπροστά τους..ΑΛΛΆ ΜΗΝ ΤΟ ΠΕΙς ΠΟΥΘΕΝΑ-omerta-..Ναι θέλω να φύγω αλλά χωρίς εμένα θα ναι μισός και ας με κομματιάζει..Με αγαπάει..Αν τον αφήσουμε.. θα χαθεί..Μας αγαπάει το ξέρω.."

Και υπάρχουν και άλλες..



Δεν είναι ψεμματα..Ειναι κουβέντες γυναικών που ΣΥΝΆΝΤΗΣΑ..

Ποιά θα κάνει κάτι;Εγώ κάποτε τολμησα..Κάπου μια από αυτές τις ιστορίες ,είναι η δική μου ιστορία το δικό μου παρελθόν,ίσως είναι και όλες μαζί σε διαφορετικό περιβάλλον ,με διαφορετικούς πρωταγωνιστές..Γιατί όλες οι ιστορίες οικογενειακής βίας ειναι ίδιες.. ..ΑΛΛΑ μάζεψα τις δυνάμεις μου,τα παιδιά μου και έφυγα..Βήματα αργά στην αρχή αλλά σιγά σιγά πάτησα στα πόδια μου ξαναέφτιαξα τη ζωή μου ,τη ζωή μας και τώρα έχοντας πίσω μου αφήσει το παρελθόν αλλά με εφαλτήριο τις δικές μου στιγμές πολεμάω όπως μπορώ την γυναικεία κακοποίηση..Και κάτι που αφορά τους άντρες..Αν δεν σέβεστε τη γυναίκα που έχετε δίπλα σας αφήστε τη να φύγει..Γιατί πάνω από όλα όπως και σεις είναι και αυτή ΑΝΘΡΩΠΟΣ...

Όσο για τις γυναίκες..Για όλες εσάς που βιώνετε τον τρόμο και το φόβο ,που κλείνετε τα μάτια σας για να μη θυμάστε ,που στα μάτια των παιδιών σας και στη ζωή σας η σχεδόν καθημερινή οικογενειακή βία αντικατοπτρίζεται,τολμήστε να φύγετε..Ξέρω δεν είναι εύκολο..Το άλλοθι μας γιατί φοβόμαστε τη μοναξιά , είναι συνήθως τα παιδιά όταν υπάρχουν και το οικονομικό..Αλλά ακούστε με ..ΚΑΙ γω άνεργη ήμουν πριν 11 χρόνια όταν έφυγα..Πήρα τα παιδιά μου βάζοντας ελάχιστα ρούχα σε ένα σάκο και πήγα σε συγγενείς μου γιατί η μητέρα μου ήταν στο νοσοκομείο μετά από εγχειρηση καρκίνου και δεν ήθελα να μάθει τίποτα..Και τότε όταν είπα τι μου συνέβαινε γιατί κανένας δεν ήξερε όλοι οι συγγενείς μου με βοήθησαν και όχι μόνο.Και ο Θεός ας έχει καλά όλους όσους μου άνοιξαν την πόρτα και την αγκαλιά της ψυχής τους..
Και γω φοβόμουν τι θα πουν μετά..Ποιά θα είναι η αντίδραση του κόσμου που πολλές φορές με έβλεπε και έλεγε πίσω από την πλάτη μου λόγια άσχημα σχετικά με το χωρισμό μου..Αλλά πολέμησα και κέρδισα το θαυμασμό τους και το σεβασμό τους..Και τώρα είμαι εδώ,διδάσκω,σπουδάζω,μεγαλώνω τα παιδιά μου με έναν άνθρωπο που τα αγάπησε σαν δικά του τόσο που η μεγάλη μου κόρη λέει αυτόν πατέρα μετά την απόρριψη από τον ίδιο της τον πατέρα..
ΤΟΛΜΗΣΤΕ ΤΟ..Η ζωή δεν σταματά στο χτες..Βρέιτε τη δύναμη να φύγετε για να ξαναβρείτε την ίδια τη ζωή..

Δεν με ενοχλεί καθόλου που δημοσιεύω την ιστορία μου..Εξάλλου δεν την κράτησα ποτέ από εκεί και περα κρυφή..Ισως γιατί εγώ έσπασα τη σιωπή μου και βοήθησα με τον δικό μου τρόπο άλλες γυναίκες να τολμήσουν..

ΣΠΑΣΤΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

Αλλού αντ' αλλού








(Αυτή την ανάρτηση σήμερα ούτε και γω ξέρω πως την έκανα και γιατι..Την παράγραφο αυτή την έγραψα μετά που έγραψα την ανάρτηση να το ξέρετε..Είναι μια άνάρτηση έτσι..Που ξεκίνησε βλέποντας κάποιες διαφημίσεις γιατί πρέπει να κάνω μια εργασία και έφτασε από τον επικοινωνιακό στόχο των διαφημίσεων εκεί που θα διαβάσετε..θα καταλάβετε τι εννοώ διαβάζοντας..Είπα μια φορά να μην την αναρτήσω..Αλλά πάντα μιλάμε με συνειρμό;όχι βέβαια ..Ή ποτέ δεν σκεφτόμαστε κάπως;Έ και γω αυτό έκανα..Εγραψα μια ανάρτηση έτσι απλά επειδή κάτι σκεφτόμουν (με βοηθάει το γραψιμο πολλλλλλλλλλλές φορές)είπα να μην τη δημοσιέυσω αλλά γιατί όχι..


"Δεν ξέρω για σας αλλά τελικά η συγκεκριμένη εταιρεία έχει τον καλύτερο επικοινωνιακό τρόπο -αλλά και τα λεφτά βέβαια-να φτιάχνει και να δημιουργεί τις καλύτερες Χριστουγεννιατικες διαφημίσεις που σε παρασέρνουν..Ε δεν θέλω να βλέπω μουτρωμένα πρόσωπα..Ας προετοιμαστουμε για κάτι που έρχεται..Για την ελπίδα ότι κάτι θα πάει καλύτερα αυτά τα Χριστούγεννα και με την καινούργια χρονιά..Καλύτερα στα οικονομικά μας{Ε!!!! φάτε πιειτε κέρδισα το ΤΖΟΚΕΡ(σκέψη ανθρώπου που τα οικονομικά του βρίσκονται στην Black list της τσέπης του}στα προσωπικά μας{(πότε θα ρθει εκείνη η μέρα που θα τραγουδώ και γω το This year και θα χαίρομαι τη συντροφιά ενός ανθρώπου που μ αγαπάει δίπλα μου(σκέψη ανθρώπου που πόνεσε πολύ)}στα οικογενειάκά μας( όλα πάνε καλά με τα παιδιά που η εφηβεία τους κοντεύει να μας κάνει ροκάδες -ή να πω heavymetallades με το σκληρό ροκ που παίζουμε στο σπίτι;)Αυτό δεν χρειάζεται να το εξηγήσω..Οι γονείς των εφήβων το χουν καταννοήσει πλήρως..Αλήθεια είμασταν και μεις έτσι;

Ισως όμως όλα αυτά να μην αξίζουν τίποτα αν δεν έχουμε την υγεία μας ..Αυτή και μόνο αυτή έχει την μεγαλύτερη σημασία..Όλα τα άλλα φτιάχνονται..Την υγεια μας να χουμε ,ε,και ας υποφέρουμε λίγο..(Λίγο είπα..)

Να περνάτε καλά και να προσέχετε.."

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

δεν αντεξα και...στόλισα..ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

και καθώς άκουγα το τραγούδι εγώ ..ΣΤΟΛΙΖΑ

Έξω καίει ο ήλιος,εχει ανοιξιάτικο καιρό και γω,ένιωσα μια ακατανίκητη επιθυμία να κάνω το σπίτι  πιο ζεστό,(Ανεμώνη εσύ φταις ,με ξεσήκωσες και ..καλα έκανες..την καλημέρα μου).Αποφασισα λοιπόν να στρώσω χαλιά και να στολίσω το σπίτι..Χριστουγεννιάτικα..Το ξερω θα σκεφτείται "Καλά είναι σοβαρή; Από τώρα;"Ναι έχετε δίκιο..Αλλά πάντα νωρίς στολίζω και στρώνω..Συνήθως   στις 24 Νοέμβρη  παραμονή της γιορτής της μεγάλης μου κόρης και αυτό γίνεται εδώ και 20 χρόνια όταν μου ζήτησε μωρό ακόμα να έχουμε το σπίτι στολισμένο πάντα στη γιορτή της.).Αλλά  άλλο που δεν θελω και γω ..Ανέκαθεν το στολισμένο χριστουγεννιάτικα σπίτι μου φτιάχνει τη διάθεση και με κάνει να νιωθω πιο κοντά στα Χριστόυγεννα και μεταξύ μας "γλυκαίνω"λίγο..Ηρεμώ..Ειμαι πιο χαρούμενη και έχω όρεξη να κάνω πολλά πράγματα.



Εξάλλου μάλλον είμαστε μια παραδοσιακή"τρελλή"οικογένεια που λατρεύει το στολισμένο δέντρο ,τα φωτάκια ,τα αρωματικά κερία και τα ποτ πουρί  που αναβουμε το βράδυ..Μάλιστα τόσο πολύ που κλείνουμε πολλές φορές  τα φωτα και ζούμε στο ...ημιφως όλων όσων σας προανέφερα..Είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι κλείνουμε περισσότερες φορές την τηλεόραση και απολαμβάνουμε -εμείς με ένα ποτηράκι λευκό κρασί και τα παιδια με σοκολάτα και μπισκότα με άρωμα πορτοκάλι -μια οικογενειακή συζήτηση,που συνηθως κυλάει πιο χαλαρή και σε πιο ελαφρύ κλιμα..Δεν ξερω αν φταίει το πνέυμα των Χριστουγέννων μα σίγουρα κάτι αλλάζει τη διάθεσή μας..


και μάλιστα δεν την αλλάζει μόνο σε μας αλλά και..στο γάτο μας,ο οποίος δεν χάνει ευκαιρία να την πέφτει στο χαλί και να απολαμβάνει το χουζούρι του  αλλά τον κάνει και να αποζηταει -κατά έναν περίεργο λόγο -περισσότερα χάδια ..



Λοιπον παρόλο που είναι πολύ πολύ πολύ νωρίς ,καλά Χριστούγεννα να έρθουν και να περάσουμε όλοι υπέροχα κοντά σε ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν..

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ!!!!!!!

Και επειδή μεσα στα δύσκολα σαν χώρα έχουμε και καλές στιγμές ας μην ξεχνάμε και την Εθνική μας ..Ας θυμηθούμε λίγο σκηνές του 2004 και ας χαρούμε τη νικη μας που μας πάει στο MΟΥΝΤΙΑΛ του 2010 στην Ν.Αφρική..



Τουλάχιστον τα πάμε καλά έξω σε αθλητικό επίπεδο και δη σε ομαδικά παιχνίδια..(μην ξεχνάμε και τις εθνικές νεων σε μπασκετ και ποδόσφαιροκαι τις πρωτιές που μας δώσανε)και ας ευχηθούμε να πάνε όλα καλά με τα παιδιά του ΡΕΧΆΓΚΕΛ(ε οι άντρες μπορεί να τον κρίνετε αυστηρά - εσείς ξερετε περισσότερα περί ποδοσφαιρικών -αλλά αφήστε και μας τις γυναίκες να πούμε ότι "2 ομάδες έφτιαξε ,και τα κατάφερε να τις οργανώσει και να μαστε τώρα με το εισιτήριο στο χέρι,οπότε "κάτι ξέρει,κάτι ξέρει")..Μην ξεχνάμε ότι και χτες μας είχαν σαν αουτσαιντερ και να μαστε τώρα στην πόρτα του ΜΟΥΝΤΙΆΛ..Και στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν ξέρεις..Μπάλα είναι και γυρίζει!!!!


και το γκολ του Σαλπιγγίδη!!!!


Καλη τύχη στους ποδοσφαιριστές μας ..Και ποιος ξέρει το μελλον τι θα φέρει;

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

Και άλλο σκάνδαλο;

αναδημοσίευση από το http://www.alfavita.gr
(οι κρισεις δικές σας)

Υπουργείο Παιδείας..Αποστολή φακέλων εκλογής μελών ΔΕΠ, προκειμένου να ασκηθεί αυτεπάγγελτος έλεγχος νομιμότητας από την Υπουργό



ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
ΕΝΙΑΙΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Να διατηρηθεί μέχρι :

Βαθμός Ασφαλείας :

ΤΜΗΜΑ Α΄ :
ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

Ταχ. Δ/νση: Αν. Παπανδρέου 37
Μαρούσι, 17-11-2009
Τ.Κ. – Πόλη: 15180 – Μαρούσι
Αρ. πρωτ. Βαθμ. Προτ.
Ιστοσελίδα: www.ypepth.gr
Φ.122.2/89/142698/Β2
Πληροφορίες: Ν. Ιντζόγλου
Τηλέφωνο: 2103442745


ΠΡΟΣ : Τον Πρύτανη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών,

Καθ. κ. Χρ. Κίττα

ΘΕΜΑ : Αποστολή φακέλων εκλογής μελών ΔΕΠ, προκειμένου να ασκηθεί αυτεπάγγελτος έλεγχος νομιμότητας από την Υπουργό (αρθ. 25 παρ. 1 Ν.3549/2007)

Σε εφαρμογή των άρθ. 25 παρ. 1 του Ν. 3549/2007 και των αρθ. 9 και 10 της αριθμ. Φ.122.1/171/89650/Β2/13-8-2007 Υπουργικής Απόφασης (ΦΕΚ 1466/13-8-2007, τ. Β΄) και κατόπιν σχετικών καταγγελιών και της αλληλογραφίας που προηγήθηκε, παρακαλούμε να μας αποστείλετε, το συντομότερο δυνατό, τον φάκελο εκλογής της Κας Ειρήνης Χριστινάκη - Γλάρου σε θέση μέλους ΔΕΠ της βαθμίδας του Καθηγητή του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας του Ιδρύματός σας, καθώς και τους φακέλους εκλογών όλων των μελών ΔΕΠ του ιδίου Τμήματος η πράξη διορισμού των οποίων εξεδόθη από τον Πρύτανη από 1-12-2008 και εξής, προκειμένου να ασκηθεί ο προβλεπόμενος από τις ως άνω διατάξεις αυτεπάγγελτος έλεγχος νομιμότητας.


Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ




ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ



Δυναστείες… των Πανεπιστημίων!
Του Χρήστου Κάτσικα


ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ



Με επιστολή του προς τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών ο υφυπουργός Παιδείας κ. Γιάννης Πανάρετος ζητάει να ενημερωθεί για τις καταγγελίες που αφορούν στη λειτουργία του τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας Αθήνας.

Η κατεπείγουσα παρέμβαση του Υφυπουργού Παιδείας συνδέεται με την γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους -το οποίο εκλήθη να εξετάσει το θέμα μετά σωρεία καταγγελιών-, που αποδεικνύει ότι η οικογένεια Ελένης και Παναγιώτη Χριστινάκη, της κοσμήτορος της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του συζύγου της Καθηγητή στην ίδια σχολή, γνωστή στους πανεπιστημιακούς κύκλους ως «Αγία Οικογένεια», κατόρθωνε να αποκαθιστά επαγγελματικά και ακαδημαϊκά τα μέλη της, παρακάμπτοντας -συχνά προκλητικά- τις νόμιμες διαδικασίες.

Γνωρίζαμε μέχρι τώρα αρκετές περιπτώσεις πανεπιστημιακών καθηγητών που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο προωθούσαν το παιδί τους στην «έδρα» που αυτοί κατείχαν και φρόντιζαν με εσωτερικούς «διακανονισμούς» για την γρήγορη εξέλιξη του από τη βαθμίδα του λέκτορα στη βαθμίδα του καθηγητή. Ιδιαίτερα στις Ιατρικές Σχολές τέτοια φαινόμενα «κληρονομικότητας» έχουν καταγγελθεί στο παρελθόν.

Ωστόσο, αυτό το οποίο καταγράφεται στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ξεπερνάει κάθε φαντασία. Ένα ολόκληρο τμήμα έχει σχεδόν «καταληφθεί» από την οικογένεια Χριστινάκη και τα στενά συγγενικά της μέλη, κόρες, γιους και γαμπρούς !

Αναφερόμαστε στην οικογένεια Ελένης Χριστινάκη, κοσμήτορος της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, και του συζύγου της Παναγιώτη Χριστινάκη, καθηγητή και πρώην προέδρου του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας καθώς και πρώην συμβούλου του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, οι οποίοι έχουν «αποκαταστήσει» ακαδημαϊκά τα τρία τους παιδιά, το σύζυγο της κόρης τους και... τον αδερφό τού συζύγου της κόρης τους, τοποθετώντας τους σε διάφορες θέσεις της Σχολής!

Η αρχή έγινε με την κόρη Ειρήνη Χριστινάκη η οποία σήμερα, σε ηλικία 36 ετών, είναι τακτική καθηγήτρια αν και έλαβε το διδακτορικό της μόλις τον Αύγουστο του 2004 από το Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας, όταν πρόεδρος του Τμήματος ήταν ο πατέρας της Παναγιώτης Χριστινάκης. Δηλαδή μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια «σκαρφάλωσε» σε βαθμίδες (λέκτωρ, επίκουρη, αναπληρώτρια, τακτική καθηγήτρια) που για όλους τους άλλους πανεπιστημιακούς απαιτούνται από δώδεκα έως και είκοσι χρόνια. Σε λίγους μήνες εκλέγεται... κατ΄ ευθείαν επίκουρη καθηγήτρια, παρακάμπτοντας το νόμο που απαιτεί κάποια χρόνια διδασκαλίας σε ΑΕΙ μετά την απόκτηση του διδακτορικού. Χαρακτηρίστηκε διεθνούς κύρους επιστήμων!!! και άκουσον άκουσον μέσα σε τρία χρόνια το 2008 σε ηλικία 35 ετών γίνεται τακτική ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ!!!

Στη συνέχεια ο γαμπρός του κ. Χριστινάκη, Αθανάσιος Γλάρος και σύζυγος της Ειρήνης Χριστινάκη εκλέγεται επίκουρος καθηγητής στο ίδιο Τμήμα. Παράλληλα ο αδελφός του γαμπρού του κ. Χριστινάκη, Γεώργιος Γλάρος ετοιμάζεται και αυτός για άλλη θέση στο ίδιο Τμήμα.

Η ιστορία έχει συνέχεια. Η άλλη κόρη Ολγα Χριστινάκη έλαβε θέμα διδακτορικού από τη Σχολή με επιβλέπουσα καθηγήτρια την αδερφή της Ειρήνη. Ο άλλος γιος Χριστινάκη, Επαμεινώνδας Χριστινάκης, πτυχιούχος Παιδαγωγικής Ακαδημίας, δάσκαλος στην Κύπρο, χωρίς πτυχίο Θεολογίας και χωρίς μάστερ που είναι απαραίτητο, γίνεται και αυτός υποψήφιος διδάκτωρ και στην επιβλέπουσα επιτροπή ορίζεται πάλι ο καθηγητής Χριστινάκης.

Μεταξύ άλλων, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (ΝΣΚ) αναφέρει:

- Για την Ειρήνη Χριστινάκη: Το 2004, επιβλέπων της διδακτορικής διατριβής της κ. Ειρήνης Χριστινάκη ορίστηκε ο πατέρας της καθ. Π. Χριστινάκης, παρά τη ρητή διάταξη του άρθρου 7 του ν. 2690/99 περί υποχρέωσης των μελών των συλλογικών οργάνων να απέχουν από κάθε ενέργεια ή διαδικασία που συνιστά συμμετοχή σε λήψη απόφασης ή διατύπωση γνώμης ή πρότασης εφόσον αφορά συγγενείς εξ αίματος.

Σχετικά με την εκλογή της στη θέση της καθηγήτριας, το ΝΣΚ θεωρεί ότι δεν ακολουθήθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες στη σύνθεση του εκλεκτορικού σώματος, με αποτέλεσμα να είναι «μη νόμιμη» και η εκλογή της.

- Για την Ολγα Χριστινάκη: Στις 12/11/08 η διευθύντρια του τομέα Κοινωνικής Θεολογίας ζήτησε από τη γενική συνέλευση ειδικής σύνθεσης του τμήματος Θεολογίας να κάνει δεκτό το αίτημα να οριστούν ως μέλη της συμβουλευτικής επιτροπής για παρακολούθηση της διπλωματικής εργασίας της Ολγας Χριστινάκη, ο καθηγητής Παναγιώτης Χριστινάκης και η καθηγήτρια Ελένη Χριστινάκη.

- Για τον Επαμεινώνδα Χριστινάκη, μεταξύ άλλων: Με την από 15/12/2008 απόφαση του τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και του Τομέα «Κανονικού Δικαίου» έγινε δεκτή η αίτηση του κ. Επαμεινώνδα Χριστινάκη για την εκπόνηση εκ μέρους του διδακτορικής διατριβής. Μέλος της τριμελούς συμβουλευτικής επιτροπής ορίστηκε και ο πατέρας του Παναγιώτης Χριστινάκης.



(Εδώ μάλλον κολλάει η αθανατη ατάκα του Βασίλη Αυλωνίτη"πού παμε βρε,πού πάμε")

Έρωτα μυστικό



Κοιτάζω τον ήλιο κατάματα καθώς ξαπλώνω στην ψιλή άμμο..Ο ήχος των κυμάτων γεμίζει το χώρο γύρω μου,το είναι μου..Και ο ήλιος χαιδεύει το πρόσωπό μου..Και κλείνω τα ματια και παίρνεις μορφή,στις εικόνες που πλάθει η σιωπή..Και είσαι εδώ.Είσαι εδώ στην σιωπή του μυαλού μου,στην ανάσα του ανέμου,στα ακροδαχτυλά μου καθως η άμμος γλιστρά μέσα απο την παλάμη μου..Είσαι εδώ και γω δεν είμαι μόνη..Είσαι εδώ,εισαι εκεί ,είσαι παντού..Με γεμίζεις με το γέλιο σου,το παιχνιδιάρικο ύφος σου,τα λογια σου για όνειρα γεμάτα φως..Γίνεσαι σάρκα στη σάρκα μου..Καταλαμβάνεις χώρο στο αίμα μου,στα κύτταρα του κορμιού μου..Γινεσαι εγώ..Αλλάζεις ,γινεσαι εγώ,προσφέρεις τον εαυτό σου για μενα..Για να είμαι εγώ καλά,για να μπορώ να χαμογελάω..Για να νιωθω ζωντανη..Αχ ΕΡΩΤΑ τα κατάφερες..Το μυστικό σου μου το χάρισες χωρις δισταγμό ..Μου το ψιθύρισες χωρίς να φοβηθείς μήπως σε προδόσω..Είμαι ζωντανή πια και ερωτευμένη ..Μαζί σου..

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

Μια νέα μέρα ερχεται..



Καλησπέρα..Οπως είδατε κατέβασα την προηγούμενη ανάρτηση σχετικά με το τι συνεβει εδώ χτες το βράδυ.Δεν θέλω άλλο να θυμάμαι..Μετά από επικοινωνία ξανα με την πρεσβεία μας μαθαμε ότι τίποτα δεν είχε συμβεί ,κανένα ατύχημα κανένα παιδί νεκρό..Απ τη μια χαρηκα γιατί καμια μανουλα κανένας γονιος δεν έχασε το παιδί του και από την άλλη ενώ στην αρχή θύμωσα με την ηλιθιότητα και την αναισθησία κάποιων που βρήκαν τρόπο να κάνουν μεταμεσονύχτια πλάκα σε μια μητέρα και δεν τους ένοιαζε τίποτα μα τίποτα, σιγά σιγά ο θυμός έγινε συγχώρεση..Μου είπαν να ζητήσουμε την άδεια από την εισαγγελεία να σπάσουμε το απόρρητο και να μαθουμε από που τηλεφώνησαν και ποιός ήταν αλλά δεν θέλησα..Δεν με ενδιαφέρει άλλο τι έγινε..Δεν ήθελα,δεν θέλω άλλο να το σκέφτομαι..Όλα πια θεωρώ ότι ήταν 'ενας κακός εφιάλτης και έτσι θέλω να το βλέπω..Κοιμήθηκα λοιπόν και ξύπνησα πριν λίγο..Είδα γαλήνια όνειρα,φωτεινά ,γεμάτα χρώματα..Η ψυχή μου αρχισε να γαληνεύει,να ηρεμεί..Αύριο ξημερώνει μια καινούργια μερα με νέες ελπίδες και νέα όνειρα..Όλη αυτή η ψυχική ταλαιπωρία έβγαλε από μέσα μου πράγματα που δεν περίμενα ότι θα βγάλει..Άνοιξε την ψυχή μου και αφεθηκα σε συναισθήματα ζωής πρωτόγνωρα.Θυμηθηκα πάλι ένα μαθημα που είχα ξεχάσει..Η ζωή μας είναι τόσο μα τόσο μικρή και εύκολα μπορέι να αλλάξει με παραγοντες που εμείς αδυνατούμε να ελέγξουμε..Όλα τα καθημερινα προβλήματα έγιναν τόσο μα τόσο ασήμαντα μπροστα στη ζωή μας..Σε μια νύχτα και σε μια μέρα ανέβηκα σκαλοπάτια γνώσης ,ωρίμασα ακόμα πιο πολύ ,αγάπησα ακόμα περισσότερο,αγκάλιασα πιο σφιχτα τον κοσμο που γεννήθηκε από μένα..

Μια νέα μερα έχει ερθει και πιστέψτε με όποιος μου έκανε αυτό το τραγικό αστείο,αυτή την πλάκα ειλικρινά τον έχω συγχωρέσει γιατί με έκανε να δω ξανά τη ζωή με άλλο πρίσμα και αν δακρύζω τώρα είναι δάκρυα χαράς και αληθινής ευδαιμονίας για ότι μου χαρίστηκε απλοχερα..Που είμαι καλά που εχουμε την ευκαιρία να κάνουμε τη ζωήμας πιο ποιοτική και πιο ουσιαστική ..Είμαι καλά λοιπόν και το φωνάζω..Εύχομαι όλοι σας,μέσα από τη δική μου μικρή αλλά σκληρή περιπέτεια, να πάρετε το μήνυμα ότι η ζωή μας απαιτεί να ζουμε την καθε μερα σαν να είναι η τελευταία μας και έτσι να δίνουμε στους ανθρώπους που αγαπάμε και στον εαυτό μας τον ίδιο ό,τι αξιζουν χωρίς εγωισμούς μοιραζοντας απλοχερα χαμόγελα και αγάπη που δεν αξιζουν σε χρήμα αλλά έχουν ανεκτίμητη αξία..

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΠΡΟΚΥΨΕΙ(αναρτηση 2η για σήμερα)


Πολλά ακούγονται για τις αλλαγές στην εκπαίδευση και για το νεο  σύστημα πρόσληψης εκπαιδευτικών..Πριν λίγα λεπτά η κυρία Χριστοφιλοπούλου στην ΝΕΤείπε πολλα με τα οποία συμφώνησα μαζί της όπως έξοδος των εκπαιδευτικών από τα γραφεία και επιστροφή στις τάξεις(στο κάτω κάτω η δουλειά μας είναι στα σχολεία και δεν μιλάω για εκπαιδευτικούς που είναι προισταμενοι εκπαίδευσης ή γραφείων και παραγουν εργο αλλά για εκπαιδευτικού ςπου εργάζονται πχ σαν βιβλιοθηκάριοι σε βιβλιοθήκες,ή γραμματείς σε γραφεία ) αλλά με πείραξε και κάτι που είπε και με έθιξε σαν εκπαιδευτικό.. Είπε λοιπόν σε μια τοποθέτησή της σχετικά με τις προσλήψεις των εκπαιδευτικών μέσω ΑΣΕΠ  ότι "υπάρχουν εκπαιδευτικοί που θέλουν να κάνουν καριέρα στην εκπαίδευση και πρέπει να το δούμε"..Ανακοινώθηκαν όπως ξέρετε οι αλλαγές που προετοιμάζει το Υπουργείο σχετικα με το πως θα προσλαμβάνονται οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία και πως θα πρέπει να λειτουργούν..Μιλησαν για προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ που ειδικά για κάποιες ειδικότητες είναι ο μόνος τρόπος πρόσληψης {καθηγητές όλων των βαθμίδων}και κατάργηση των ωρομισθίων εκπαιδευτικών και την μείωση των αποσπάσεων..Είμαι  υπέρ -με όρους βέβαια -γιατί πλέον είναι απαραίτητο να μπαίνεις στην διαδικασία γι αυτό(αν κι έχεις αποδείξει ήδη την αξία σου ,όταν βγήκες από τις καθηγητικές σχολές ή τα παιδαγωγικά τμήματα έχοντας ένα ΚΡΑΤΙΚΟ πτυχίο) αφού ο αριθμός των αδιορίστων εκπαιδευτικών είναι πολύ μεγάλος και οι μόνοι που δεν φτάινε είναι οι εκπαιδευτικοί αλλά το εκπαιδευτικό σύστημα που δεν συνδέεται καθόλου μα καθόλου- σε κάποιες ειδικότητες -με την αγορά εργασίας.. Δεν θα μιλήσω σχετικάμε αυτό,δεν θα κάνω πολιτική ανάλυση ,αλλά θα μιλήσω σαν εκπαιδευτικός που αγαπάει τη δουλεια του και προσπαθεί να είναι όσο πιο καλύτερος γίνεται..
Όταν πρωτοδιορίστηκα εργάστηκα σε διάφορα σχολεία..Κάποια στιγμή και εδώ και αρκετά χρόνια, αφήνοντας πίσω μου την μεγαλούπολη που ζούσα και τις ευκολίες της σε όλα τα επίπεδα,τόλμησα την αποκέντρωση και ζήτησα απόσπαση στη νησιωτική Ελλάδα χωρίς να έχω απολύτως καμία σχεση με αυτή..Με τα μόρια που είχα και εξαιτίας της οικογενειακής μου κατάστασης μπορούσα να παω στην πρωτεύουσα  αλλά επέλεξα ένα μικρότερο νησί με λίγα σχολεία..Είμαι απο τους εκπαιδευτικούς που πήγαν σε άλλα μέρη ,μακριά από το σπίτι τους έχοντας όπως έλεγα χαριτολογώντας και τις μικρές μου βαλιτσούλες μαζί μου εννοώντας τα τρια παιδιά μου τα οποία είχα μαζί μου όπου πήγαινα και ήταν,ειδικά τα 2 ,πολύ μικρά ,θέλοντας να προσφέρω..Δεν με σταμάτησε ούτε η οικογενειακή μου κατάσταση,ούτε η απόσταση λοιπόν  και στο μέρος που είμαι εδώ και 6 χρόνια με συνεχιζόμενες  αποσπάσεις  βρήκα και άλλους συναδέλφους  που εργάζονται στο νησί έχοντας φερει τις οικογένειές τους και δεν το έκαναν για τα μόρια -είναι διορισμένοι και αυτοί δίπλα από  το σπίτι τους,αλλά γιατί ενιωσαν την αναγκη να κάνουν αυτό που έκανα και εγώ(ναι υπάρχουν ακόμα ρομαντικοί άνθρωποι και ιδεαλιστες) ..Ηθελαν να προσφέρουν σε τόπους όπου τα παιδια και οι κάτοικοι έιναι για κάποιους παιδιά ενός κατώτερου Θεού
 Με λίγα λόγια εκείνο που θελω να πω είναι ότι όταν επιλέγεις να κάνεις τη συγκεκριμένη δουλειά πας όπου σε χρειάζονται τα παιδιά..Για αυτό το επέλεξες..Αντιδρώ λοιπόν στη δήλωση της Υφιπουργού περί καρίερας γιατί μόνο αυτό δεν είναι..Είναι προσφορά ζωής σε παιδιά..Δεν ειναι καριέρα το να δίνεις την ψυχή σου ,να μεταλαμπαδεύεις τη γνώση,να δημιουργείς ελπίδες..
Πολλοι, από εμας ακόμα και αυτοί που αναλαμβάνουν θέσεις ανωτερες -και μην φανταστείτε με παχυλούς μισθούς -έναν σκοπό έχουν ..Να δουλεψουμε για το καλό των παιδιών κάτω από σοβαρές συνθήκες εργασίας και με μέσα που προάγουν την Παιδεία και δεν την καταστρατηγούν..Δεν κάνουμε λοιπόν" καρριερα" αλλά είμαστε εργαζόμενοι όλοι μας όχι για μας αλλά για να μπορέσουμε να στηρίξουμε αυτό τον ευαίσθητο τομέα που λέγεται "ΠΑΙΔΕΙΑ" προσφέροντας συνεχώς (-ακόμα και κάτω από αντίξοες συνθήκες τις γνώσεις  μας και την πείρα μας κάνοντ;ας αυτό που ξέρουμε καλύτερα) και  δυστυχώς μόνο στην Ελλαδα  η ΠΑΙΔΕΙΑ δεν έχει τη θέση που της αρμόζει  στις συνειδήσεις όλων μας..

Όσον αφορά τις αλλαγές που έρχονται καλώς να έρθουν αν είναι για το καλό των παιδιών..Αλλά επιτρέψτε μου να έχω τις επιφυλάξεις μου..Όταν δεν υπάρχουν σχολεία,όταν η προχειρότητα σχεδιασμού κινήσεων εχει επιπτώσεις σε εκπαιδευτικούς και παιδιά ,όταν δεν υπάρχουν υποδομές και χρήματα,όταν τα προγραμματα σπουδων παραμένουν στάσιμα και όταν το κέντρο αποφάσεων λειτουργεί με γνώμονα πάντα την πρωτεύουσα και δεν λαμβάνει υπόψιν της τις ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής όπου υπάρχει οποιουδήποτε τύπου σχολείο(Δημοτικο,Γυμνάσιο και Λύκειο)(πχ πολλά κείμενα βιβλιων περιγράφουν καταστάσεις  που ένα παιδί που ζει στην επαρχία -νησιώτικη και ηπειρωτική ορεινή δεν έχει δει και μπορέι να μην γνωρίσει και ποτέ)τότε οι αλλαγές βλέπω για άλλη μια φορά να είναι "τυποις"αλλαγές και πιστέψτε με αρκετοί απο μας έχουμε κουραστεί αφάνταστα όχι μόνο γιατί ακούμε θεωρίες ΓΙΑ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΌ της ΠΑΙΔΕΙΑΣ εδώ και χρόνια αλλά και γιατί  νιώθουμε στο πετσί μας κάθε φορά τις διαφορες "αλλαγές"που κάνει η εκάστοτε κυβερνητική παράταξη που παίρνει την εξουσία και που πολλές φορές ουδεμια σχεση έχει με την εκπαιδευτικη κοινωνια και κοινότητα στο σύνολό της..Είναι σαν τα μαθήματα που κάνουν πολλοί καθηγητές στα Πανεπιστήμια διδασκοντάς πως να διδάξουν οι δάσκαλοι πχ.μαθηματικά στα παιδιά χωρίς ποτέ οι ίδιοι να έχουν μπει σε σχολική  τάξη (π.χ της πρωτοβάθμιας βαθμίδας )και να ζήσουν από κοντάόχι μόνο την τάξη και  τα ίδια τα παιδιά αλλά και την ίδια την διδακτική του μαθήματος..


Ας διαβάσουμε και αυτό(εμβολιασμοί γενικά)




Αφορμή για αυτή την ανάρτηση στάθηκε η "ερευνα"της αχτίδας σχετικά με τον εμβολιασμό ή όχι κατά της γρίπης..Αν και κινδυνεύω γιατί  πέρασα μέσα σε 3 χρόνια 2 βαριές πνευμονίες που ΄δεν ήταν επιπλοκή κατόπιν ίωσης ή γρίπης ,το εμβόλιο δεν θα το κάνω..Για πολλους και διάφορους λόγους..Εκείνο που με ανησύχησε ιδιαίτερα είναι ότι μου ζητάνε μετά τον εμβολιασμό να πω τι έπαθα αν έπαθα κάτι ,να το αναφέρω στο γιατρό μου και εκείνος να το αναφέρει στους ανωτερους τους
και εκείνοι όπου αλλού τους το ζήτησαν..Αρνούμαι να γίνω πειραματόζωο..Παίρνω τις προφυλάξεις που χρειάζεται ,ο άντρας μου προσπαθεί να μην με φιλάει όταν επιστρέφει από το σχολείο όταν μεσα  στο τμήμα του κάποιο παιδί παρουσιαζει κάποια ίωση _ευτυχώς μέχρι τώρα δεν αρρώστησε κανένα παιδί-,τα παιδιά μου αποφεύγουν τις αγκαλιές και τα φιλιά γενικά,εγώ δεν συχνάζω σε μέρη με πολύ κόσμο και γενικά περνάω αρκετό χρόνο στο σπίτι παρά έξω..Γενικά όλοι εδώ είναι αντίθετοι στον εμβολιασμό αλλά κάνουν τα αδύνατα δυνατά να προστατευτουν από τη γρίπη στα πλαίσια του εφικτού..Π.χ κάτιι που αγκαλιάστηκε από τους γονείς των παιδιών, είναι να μην γίνει φέτος ΄"ανοιχτή"γιορτή των Χριστουγέννων όπου 210 μαθητες  και 400 γονείς,παππούδες κλπ συνωστίζονται σε ένα μικρό χώρο για να παρακολουθήσουν τα παιδιά τους,καθώς και να μην παρακολουθήσουν κάποιες θεατρικές ή κινηματογραφικές παραστάσεις ..

Όμως η ανάρτηση δεν έγινε για να σας πω αυτά ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΤΗΚΑ αν έπρεπε να το κάνω αλλά πιστευω ότι η γνώση και οι απόψεις ειδικών  ,πρέπει να διαδίδονται και από εκεί και πέρα ο καθένας μας έχει την κριτική ικανότητα να τις απορρίψει ή να τις ενστερνιστεί.Εδώ και πολύ καίρό ψάχνοντας απαντήσεις σχετικά με τις παρενέργειες ενός συγκεκριμένου  εμβολίου(δεν είχε σχέση με το εμβόλιο της γρίπης) ένας φίλος μας βιολόγος προχτες που συναντηθήκαμε ,σε μια φιλική κουβέντα μας , μάς είπε να μπούμε σε μια ιστοσελίδα (ειναι στα αγγλικά )στο :internet που γράφει πολλά σχετικά με τους εμβολιασμούς..'Ετσι και έκανα..Η ιστοσελίδα   http://www.whale.to/vaccines.html αναφέρετε σε πολλά ιατρικά θέματα και κυριώς θέματα  σχετικά  με τους υπερβολικούς εμβολιασμούς..ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ Δεν θέλω να τρομάξω,ούτε να δημιουργήσω κάποιο πανικό,αλλά να σταθούμε με προβληματισμό πάνω σε οσα αναφερονται ..
Εκείνο βέβαια που έμαθα ακομα είναι -όσο τρομακτικό κ αι να φαίνεται-είναι να κόψω τη φθοριουχο οδοντόκρεμα..Παρόλο που  η φθοριούχος ουσία  κάνει καλό στα δόντια είναι όμως φθόριο και το φθόριο δυστυχώς είναι δηλητήριο ΠΟΥ ΣΕ ΜΕΓΑΛΕΣ  ΔΟΣΕΙΣ  μπορεί να  φέρει πολλά..Ναι όπως είπα σε μεγάλες αλλά και η μικρή ποσότητα είναι δηλητήριο..Ποιός ο  λόγος να δίνω στα παιδιά μου δηλητήριο όταν μπορώ να το αποφύγω;
  Πλεον προσπαθούμε να προστατευτούμε από πολλά ..Τουλάχιστον όσο μπορούμε εμείς να ελέγχουμε κάποια πραγματα του περιβαλλοντος μας ας το κάνουμε..Προέχει η υγέια μας και ας φροντίζουμε να την έχουμε ..

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

Παραιτούμαι..



"...Κοιταξε για τελευταια φορά πίσω πριν τα βήματα αργά οδηγήσουν σε άλλο δρόμο ..Κοντοστάθηκε ..Κατι κρατούσε πίσω την καρδια..Αλλα η λογική δεν αφηνε περιθώρια επιστροφής..Και να το πάλευε τι θα άλλαζε;Όλα πια είχαν τελειώσει ..Εδώ και πολύ καιρό.Δεν το έβλεπε, δεν το παραδεχόταν..Δεν είχε σημασία.Είχε τυφλωθεί από την αγάπη που ένιωθε και ήξερε καλά ότι ήταν μονόπλευρη αλλά επέμενε και έδινε την ψευδάισθηση στους άλλους ότι όλα είναι καλά..Πόσο θα κρυβόταν ακόμα;Δεν αντεχε αλλο ,δεν μπορούσε αλλο να συγχωρεί..Με τι όπλα πια να πολεμούσε;Αλλη μια φορά θα πληγωνόταν..
-Παραιτούμαι ξεστομισε αλλα είχε παραιτηθεί εδω και καιρό ..Δεν αντεχε άλλο την υποκρισία..Και τωρα ήταν έξω από την πόρτα πια..'Εφευγε..Εδώ και καιρό είχε φύγει από την ελπίδα να τα βρούνε..Δεν υπήρχε τίποτε άλλο πια να πουνε..
Πόσο ακόμα θα αφηνόταν σε έναν ερωτα ,μια αγάπη που μόνο δάκρυα έδινε και πόνο..Αλλά και τι περίμενε να βρει κλείνοντας πίσω την πόρτα;
-Που να σε πάρει μυαλό.καρδια και αγάπη..Που παω;,τι κανω..Με χρειαζεται.."
"Πισωγύρισμα χωρίς νόημα..Κοιταξε το άδειο σπίτι.Γυμνόαπό άλλη ανθρώπινη παρουσία.Αν είχε ανάγκη θα ήταν εκεί..Και όμως δεν ήταν πουθενα.ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ..ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ και η μοναξιά έκλινε όλο και περισσότερο στην εγκαταλειψη..
Πήρε τη βαλίτσα,έσφιξε τα δάχτυλα ,'εκλεισε την καρδια και 'ανοιξε την πόρτα..Ο θορυβος της κλείνοντας αραγε να ανοιγε έναν νέο κύκλο ζωής;Ποιος ήξερε..

Και στον ουρανό η ανατολή χαμογελούσε..

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

Γιατί υπάρχει ο έρωτας;



Τελικά γιατί υπάρχει ο έρωτας;Τι ειναι αυτό που μας κάνει όταν τον συναντάμε να αποσυντονιζόμαστε ,να χάνουμε το μυαλό μας ,τον εαυτό μας;Γιατί δεν μπορούμε να τον πετάξουμε μια και εξω απο τη ζωή μας;Έχουμε καταλάβει τι μας κάνει;Χανόμαστε σε δρόμους,το μυαλό μας δεν συγκεντρώνεται,περιμένουμε πότε θα έρθει η ώρα να δούμε αυτόν που μας έχει φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή μας,δραπετεύουμε από την πραγματικότητα και ονειρευόμαστε άλλα μέρη΄-συνήθως τζάκια αναμμένα,κεριά,κρασάκι και έξω να χιονίζει και μεις να παραδινόμαστε στο αχαλίνωτο παθος και σε τρυφερές αγκαλιές..
Αντιδράμε λες και μας έχουν κάνει λοβοτομή..Είμαστε σαν ζόμπι και το μόνο που κάνουμε είναι να συμπεριφερόμαστε έτσι..Όχι δές τε το..Δες τε το στα ερωτευμένα ζευγαράκια που συναντάτε..Δεν έχουν μάτια παρά ο ένας για τον άλλο και το πιο περίεργο; βρε και κόσμος να είναι κοντά τους, σε πλήθοςμέσα να είναι, αυτά είναι στο δικό τους κόσμο και πιστέυουν ότι όλα τους ανήκουν..Υπάρχει ,όχι πες τε μου υπάρχει πιο εγωιστικό από αυτό;από το να θεωρείς όλο τον κόσμο δικό σου;


Στου "ερωτα την τρέλα "λέμε όλοι αλλά εκεί εμείς ,την ακολουθούμε και συνεχίζουμε να μαστε τρελοί λέγοντας ότι είμαστε λογικοί επειδή αγαπάμε..Πες τε μου πως γίνεται να λες ότι είσαι λογικός όταν ζεις στην τρέλα;Αλλα θα μου πείτε ποιός τρελός παραδέχεται την τρέλα του..Ελα ντε;Όμως παραδεχόμαστε ότι είμαστε ερωτευμένοι που σημαίνει τρελοί..
΄Πόσο μαζόχες είμαστε που κλαίμε πάντα τόσο πολύ  για τον έρωτα;Αν κάποιος μας πλήγωνε και μας έκανε να κλάψουμε  χωρίς να είμαστε ερωτευμενοι μαζί του ,θα μασταν θυμωμένοι,σκληροί..Με τον έρωτα τι γίνεται ε;Μας πληγώνουν και μεις κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να μην πληγώσουμε αυτόν -ήν που μας πλήγωσε.Απ του έρωτα το κλάμα τελικά κανείς δεν γλιτώνει..Το θέμα είναι γιατί επιτρέπουμε να κλάιμε όταν στην καθημερινότητά μας είμαστε πολύ εγωιστες για να το κάνουμε


Αλλά δεν είναι μόνο ΑΥΤΆ..Ο έρωτας μας κάνει΄απρόσεκτους ,ονειροβατούμε,άφηνόμαστε στον αλλο ,συμπεριφερόμαστε αλλοπρόσαλλα και προσέξτε με ..ΚΑΝΟΥΜΕ ότι δεν θα επιτρέπαμε ποτέ στον εαυτό μας να κάνει..αραγε για αυτό υπάρχει;Για να έχουμε μια δικαιολογία να φερόμαστε έτσι και να βγάλουμε όλα όσα επιμελώς κρύβουμε από τους άλλους;Αν μπορεί κάποιος ας απαντήσει..Μπορεί;

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

κλείσε τα μάτια



"Κλείσε τα μάτια και θα μαι εκεί..Δίπλα σου..Να σου κρατάω το χέρι..Ασε με να έρθω να διώξω τις σκιές που βαραίνουν την ψυχή σου..
Κλεισε τα ματια σου και άσε με να σε ταξιδεψω πίσω ,εκεί που η αγάπη μάς τύλιγε
Κλεισε τα μάτια και άσε με να έρθω δίπλα σου και να πάρω τα δικά σου χέρια μέσα στα δικά μου,να πάρω τη θλίψη που σκοτεινιάζει το πρόσωπό σου
Κλείσε τα μάτια σου και άσε με να έρθω και να σου δώσω την ελπίδα που έχασες

Κλείσε τα μάτια και άσε με αν σου δείξω τον Παράδεισο που χάνεις κάθε φορά που αφήνεσαι και ταξιδεύεις και αφήνεσαι στην κόλαση..


Κλείσε τα μάτια και αφέσου στην αγάπη που υπάρχει δίπλα σου..Νιώσε την στο χαμόγελο των μικρών παιδιών΄,στον αέρα,στο χαμόγελο των ανθρώπων που σε νοιάζονται..

Τίποτα δεν τελειώνει αν δεν τελειώσει πρώτα το φως της ελπίδας μέσα μας..Αν δεν θέλουμε εμείς να τελειώσει..

Κλείσε τα μάτια και θυμίσου..

Μακάρι να θυμάσαι..

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

Χρόνια σου πολλά..Κάνε μια ευχή



Με τούτα και με΄κεινα ξέχασα κάποια γενέθλια..΄
Ελπίζω να μην μου κρατήσεις κακία..Αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ..Να χαμογελάς..Χρόνια πολλά και ευτυχισμένα..

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

Αντεξε,με ακούς;Άντεξε,σε παρακαλώ..

Η  ανάρτησή μου σήμερα είναι ένα γράμμα..Δεν ήξερα τι άλλο να κάνω,δεν ξερω τι άλλο να κάνω..Ηθελα απλά να  μοιραστώ την αγωνία μου..Είναι  γράμμα σε έναν ανθρωπο που λατρεύω..Ενα γράμμα με όσα θα ήθελα να του έλεγα τώρα  ΤΩΡΑ κοιτώντας τον στα μάτια και ίσως ουρλιάζοντας από πόνο..

"Σε ακούω στο τηλέφωνο και η φωνή σου είναι βαριά,χωρίς ζωή..Έχεις χάσει την ελπίδα,την όρεξη να ζήσεις..Πέρασες τόσα σε ένα χρόνο που η ψυχή σου νέκρωσε..Η προδοσία του ανθρώπου που αγαπούσες,ο χωρισμός,το διαζύγιο,δικηγόροι,δικαστήρια,ψεύτικες κατηγορίες,αλλαζονεία,αγωνία,και από την άλλη η προσπάθεια να αγοράσεις ένα σπίτι για να στεγάσεις τα παιδιά σου,οι υπερβολικές οικονομικές απαιτήσεις των άλλων,τα χρέη που ξεπληρώνεις ,οι θεραπείες που κοστίζουν όλα αυτά σε τσάκισαν..Σε τρελαναν.Είσαι σε έναν δρόμο χωρίς γυρισμό..Ετσι μου είπες ξεπνοα.."Ο,ΤΙ ΕΊΝΑΙ ΝΑ ΓΊΝΕΙ ΘΑ ΓΊΝΕΙ"και γω τα χασα..Τρόμαξα..Γιατί με τρομάζεις;
.Κάποτε με άφηνες να είμαι κοντά σου..Μοιραζόσουν τις αγωνίες, και έτσι το βάρος ελαττωνόταν στις πλάτες σου..Με αφηνες να είμαι δίπλα σου σε ό,τι και αν προέκυπτε..Τώρα απλά μιλάς και δεν λες τίποτα..Δεν ξέρω πια τι να κάνω..Φοβάμαι για σένα..Φοβάμαι για το που θα φτάσεις..Και εγώ είμαι αδύναμη να σε βοηθήσω..Ανίκανη να κάνω κάτι..Θυμάμαι την κουβέντα σου το καλοκαίρι.όταν με πήρες να πάμε μια βόλτα και εκεί με αγκάλιασες και τα δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια σου..Με έβαλες να υποσχεθώ κάτι  που μέχρι πριν λίγες μέρες  θεωρούσα λόγια της φόρτισης,της στιγμής..Όμως πια φοβάμαι..Δεν ξέρω σε ποιον να μιλήσω,σε ποιον να πω τι σου συμβαίνει γιατί με έβαλες να ορκιστώ να μην πω τίποτα σε κανένα..Αλλά δεν αντέχω..Βαραίνει η ψυχή μου..Φοβάμαι πια να μην κάνεις κακό στον εαυτό σου..Δεν ξέρω αν θα με διαβάσεις..Αν θα με βρίσεις για αυτό που κάνω,αλλά δεν με νοιάζει..Επρεπε κατι να κάνω..ΣΥΓΧΏΡΕΣΕ ΜΕ..Αλλά είναι ο μόνος τρόπος να σου δείξω ότι σε σκέφτομαι,ότι υπάρχω..Πολλές φορές γράφοντας βρίσκεις λύσειςκαι γω έτσι θα βρω τη λύση που χρειάζεσαι....Σε λίγες μέρες θα έρθω εκεί ,έκλεισα τα εισητήρια και δεν το ξέρεις ..Μου είπες να μην ανέβω αλλά δεν μπορώ..Είμαι δίπλα σου..Με χρειάζεσαι όσο και να μην το παραδέχεσαι...

Σε παρακαλώ,μην το βάλεις κάτω..Δεν χάνεται η ελπίδα..Εχεις υποχρέωση στον εαυτό σου ναπατήσεις στα πόδια σου και αν δεν θες για σένα κάν΄το για τα παιδιάσου..Είναι ο λόγος που πρέπει να πολεμήσεις το αδιέξοδο που νομίζεις ότι έφτασες..Σε παρακαλώ..ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ..Μην αφεθείς..Με ακούς;Μην παραδοθείς.."

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Καλημέρα!!! η΄ Καλημέρα;;;;;Πες τε μου



Από το πρωί σήμερα όλα εναλλάσσονται..Από τις 7 που ξυπνησα το ένα λαθος να το πω,γκαντεμια να το πω ,όπως και να το πω γίνονται..δες τε τι εννοώ και πες τε μου και σεις ..

Βάζω το πρωί το σίδερο στην πρίζα να σιδερωσω ένα πουκάμισο στον άντρα μου και περιμένω..Αυτό τίποτα..Δεν λέει να κάψει ..
"πάει το σίδερο "λέω "καινούργιο θέλουμε"
Ναι "μου λέει εκείνος.."Θα πάρουμε ,αλλά πρώτα βρε αγάπη μου βάλε την μπαλαντέζα στην πρίζα"
Το καταπίνω..Τι να έκανα..Βέβαια είπα ότι δεν ήπια καφέ η γυναίκα για αυτό το ξέχασα..Εκεί μην αφήσω να με θίξει κανένας..Μια αξιοπρέπεια 'εχουμε..Μην αρχίσουν να λένε και για αλτσχαιμερ..

Βάζω να κάνω καφέ..ανάβω και ένα τσιγαρο και πάω να κάτσω..Αμ δε..Την ίδια ιδέα είχε και ο γάτος μας που ταυτόχρονα με μένα κάθισε Στη ΔΙΚΗ μου θέση οπότε ακούγεται ένα "γκρρ..νιαου"καθως εγώ κάθισα επάνω του και έτσι πάρε κάτω τον καφε..ΚΑΙ να ταν κάτω, αντε χαλάλι..Ο μισός έπεσε κάτω και ο υπόλοιπος στα ρούχα..Γελούσαν όλοι με το πάθημα ΜΟΥ εκτός από μένα που έβραζα ,γιατί πως να το κάνουμε,να σου χύνεται ο πρώτος καφες που τον απολαμβάνεις ε σου ρχεται κάπως..Σαν να χάνεις την ευχαρίστηση..Τέλος πάντων έκανα τον ρημαδι τον καφε ξανά,πρόσεξα μην έχει κάτσει η γάτα και κάθισα επιτέλους να τον πιω απολαμβάνοντας τoν..E κάποια στιγμή αποφασισα να σηκωθώ να κάνω δουλειές..Ετσι νόμιζα η γυναίκα..Πάλι,Αμ δε!!!!Βάζω να σφουγγαρίσω κάνω ΄δωματια,κουζίνα ,έρχομαι και στο σαλόνι ,χτυπάει το τηλέφωνο ,πάω να το σηκώσω ,ρίχνω τον κουβά,πάρε κάτω τα νερά ,πάρε κάτω και μένα που γλίστρησα..Αλλά το τηλέφωνο το σήκωσα..Τι νομίζετε ότι θα καθόμουν κάτω και θα βριζα σαν μούτσος σε καράβι;Όχι ποτέ..Τουλάχιστον φανερά..Γιατί αν οι τοίχοι μας ειχαν τη δυνατότητα να ακούσουν τις σκέψεις μου και το μονόλογό μέσα μου ,θα άλλαζαν χρώμα και από άσπροι θα ήταν κόκκινοι ..Πάντως το σήκωσα και η μαμά μου μου ανέλυε τα περι καιρού στη Μακεδονία(αν δεν με πάρει 4 φορές τηλέφωνο τη μέρα θα πάθει κάτι."Βρε μαμά" ,της λέω ,"στα 40 είμαι ,ηρέμησε"..Μπα αυτή ..Παιδί με έχει ακόμα)..Τέλος πάντων-όχι δεν χτύπησα (σας προλαβαίνω)πολύ,αλλά δεν σταματησε εδώ..Αρχισε να φυσάει πριν λίγο και ένας αερας τρελλός που σήκωσε τη μπουγάδα μου..Αυτή κυνηγούσα αλλά μου φαίνεται ότι κάτι έχασα..Το τι δεν ξέρω..Αλλά δεν ανησυχώ ,Θα μου το πουν τα παιδιά όταν ψάξουν να το φορέσουν.(Το θέμα είναι τις φωνές τους πως θα τις αντιμετωπίσω.).Τέλος πάντων μέχρι στιγμής αυτά..Αποφάσισα πως η μέρα είναΙ στραβή για μένα και έτσι θα κάνω pause σε κάθε δραστηριότητα..Ευτυχώς έχω φαγητό από χτες οπότε δεν χρειάζεται να αναψω κουζίνα γιατί μόνο φαγητό δεν θα υπήρχε περίπτωση να φάνε σήμερα..Κάρβουνο κάτι ναι,φαγητό.όχι..
Πάντως εγώ λέω καλημέρα και όπως λέει η Αλέξια "χαμογελα ,βαλε χρώμα στη ζωή "και μέρα είναι θα περάσει
Καλη μέρα σε όλους..