Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Για κάποιον ...



Στη ζωή μας συναντάμε πολλούς ανθρώπους καθημερινά και με αρκετούς από αυτούς κάνουμε παρέα ,περνάμε χρόνο μαζί τους ..Ελάχιστοι από αυτούς είναι ικανοί όμως να μας κάνουν να γίνουμε καλύτεροι..Ισως μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού μας..Είναι οι μέντορές ,οι πυγμαλίωνες,το κάρμα μας ..Για τον καθένα από μας έχει και διαφορετική ονομασία αλλά η αξία των ανθρώπων αυτών είναι ίδια για όλους..
Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε έναν ανθρωπο που δεν ζει κοντά μου,που δεν τον βλέπω πια,που έχουμε χαθεί εδώ και χρόνια αλλά που χωρίς αυτόν δεν θα μουν αυτή που είμαι,χωρίς αυτόν δεν θα προσπαθούσα να ανοίξω κάποτε τα φτερά μου και να τολμήσω να διεκδικήσω τη ζωή μου ,χωρίς τη δική του στήριξη δεν θα συνέχιζα να προσπαθώ..Χωρίς τη δική του πίστη στη δύναμή μου -που δεν ήξερα καν εγώ ότι έχω-, χωρίς την προσπάθειά του τότε να με βοηθήσει ακόμα μέσα και από τον πόνο δεν θα έφτανα εδώ που είμαι..
Ελπίζω να νιώθει πόσα του χρωστάω,να χει νιώσει ότι είχε γίνει η δική μου δύναμη που μου έδινε θάρρος και ελπίδα να ξεπεράσω τα εμπόδια της περιόδου εκείνης πριν από μια δεκαετία και βάλε,τότε που έπρεπε να ξαναχτίσω μια ζωή από την αρχή και όλα ήταν τόσο μα τόσο δύσκολα..Πίστεψε σε μένα όταν ο κόσμος μου γκρεμιζόταν και γω παραπατούσα μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας έχοντας να αντιμετωπίσω έναν εφιάλτη..
Στάθηκε δίπλα μου ακόμα και όταν συμπεριφερόμουν αλλοπρόσαλα,τότε που δεν ήμουν ο εαυτός μου,τότε που του συμπεριφέρθηκα άσχημα ..Δεν με εγκατέλειψε,δεν με άφησε,παρά μόνο συνέχισε να είναι εκεί και να με προτρέπει να κάνω βήματα ζωής,συνέχισε να με αγκαλιάζει όταν έσκυβα το κεφάλι και να με φροντίζει..
Ο χρόνος πέρασε ,εγώ πάτησα στα πόδια μου,και συνέχισα να ανεβαίνω σκαλοπάτια,συνέχιζω να ζω όπως με έμαθε και να προσπαθώ να γίνομαι όλο και καλύτερη..Μα ποτέ δεν τον ξέχασα ..Ποτέ δεν ξέχασα τον άνθρωπο αυτόν γιατί ήταν αυτός που ξεδίπλωσε τα φύλλα της ψυχής μου χωρίς να εκμεταλευτεί τίποτα και με βοήθησε να βρω την προσωπικότητά μου ,τα θέλω μου,τον εαυτό μου..
'Οσο βαριά και αν ακούγεται αυτή η φράση και βαρύγδουπη είναι πέρα για πέρα αληθινή και βγαίνει μέσα από την ψυχή μου..Είμαι αυτή που είμαι γιατί με έπλασες στα χέρια σου..

Σε ευχαριστώ μέσα από την ψυχή μου..Δεν θα ξεχάσω ποτέ..