Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

Συγκρούσεις




Την Δευτέρα το βράδυ μάθαμε για ένα χωρισμό που επίκειται-γι αυτό δεν εμφανίστηκα 2 μέρες τώρα- και στεναχωρεθήκαμε πολύ..Προσπαθήσαμε και προσπαθούμε να βοηθήσουμε το ζευγάρι να βάλει κάτω τα δεδομένα του και να δει τι του γίνεται γιατί θεωρούμε ότι δεν μπορούν αυτή τη στιγμή να διαχειριστούν την κρίση..'Οχι δεν είμαστε θεοί αλλά πολλές φορές ένα τρίτο μάτι- που αγαπάει και τους δύο εξίσου και που θέλει αυτός ο γάμος να πετύχει -σε μια τέτοια κατάσταση μπορεί να δει διαφορετικά το θέμα.. Και είδαμε κάτι ..Ότι εκείνο που δεν μπορούνε να διαχειριστούν είναι οι συγκρούσεις τους και η σύγκρουση είναι η γλώσσα του θυμού..

Οι περισσότεροι τσακωμοί πηγάζουν από θυμό που ξέφυγε από τον έλεγχο και μέσα από τη σύγκρουση βγαίνει ένας άκρατος εγωισμός του ποιος θα νικήσει..

Το να ζεις με έναν άλλον άνθρωπο σημαίνει ότι εκφράζεις μέσα στη σχέση σου και όλα τα συναισθήματά σου όποια και αν είναι αυτά και ο θυμός είναι και αυτό ένα συναίσθημα που πρέπει να εκφράζεται τη στιγμή που γεννήθηκε..Αν τον καταπιέσεις,αν μαζεύεις μέσα σου ό,τι σε πειράζει τότε γινεται κάποια στιγμή ηφαίστειο και όταν ξεσπάς -πάντα σχεδόν με μια ασήμαντη αφορμή-τότε γίνεται καταστροφή και σκορπά θύελλες..

Όταν φτάσεις στο σημείο της έκρηξης τότε ο εγωισμός έρχεται σαν φυσικό επακόλουθο..Όταν δεν έχεις άλλη εναλλακτική λύση θα πολεμήσεις μέχρι την τελευταία στιγμή υιοθετώντας μια διαφορετική στάση και υποστηρίζοντας ιδέες που μπορεί να μην πιστεύεις απλά και μόνο γιατί αρνείσαι να δεχτείς ότι φταις και συ κάπου και θεωρείς ότι το να παραδεχτείς το λάθος σου θίγεται η τιμή και η υπόληψή σου..
Και φτάνεις στο σημείο να δεις τον άλλον σαν εχθρό σου και ζητάς εκδίκηση..Αν αναζητήσεις όμως εκδίκηση είναι κάτι που πρέπει να το αναγνωρίσεις προτού σε καταστρέψει..Η εκδίκηση έχει τον τρόπο να γίνει πολύ πιο κακιά από τις αιτίες που οδήγησαν σε αυτή..


Σε μια σχέση λοιπόν όλα πρέπει να λέγονται ακόμα και η παραδοχή του λάθους όταν το αναγνωρίζεις..Κάτω από τον αρνητικό εγωισμό παίρνεις πάντα λάθος αποφάσεις για τις οποίες πολλές φορές είναι αδύνατο να τις παραδεχτείς..Μα τότε δεν έχεις και δεν είχες ποτέ καλή σχέση με τον ίδιο σου τον εαυτό..Αν δεν κρίνεις τον εαυτό σου τότε δεν μπορείς να ωριμάσεις..Και η παραδοχή του λάθους,η συγγνώμη σου,σημαίνει ότι συνειδητοποίησες που φέρθηκες άσχημα και τι είναι αυτό που πρέπει να αφήσεις στην άκρη για να μην γκρεμίσει ό,τι έχεις φτιάξει..

Αν μάθουμε να λέμε " πληγώθηκα","πονάω","αισθάνομαι άσχημα με αυτό που γίνεται" και σταματήσουμε να λέμε" εσύ με πλήγωσες","εσύ με πόνεσες"τότε και ο άλλος θα μας ακούσει πιο ήρεμα γιατί απλά δεν κατηγορούμε αυτόν αλλά εκφράζουμε την απογοήτευση μας..Στο κάτω κάτω δεν φταίει ο άλλος για τα συναισθήματα που μας γεννιούνται αλλά εμείς τα ελέγχουμε,εμείς τα δημιουργούμε και εμείς τα εκφράζουμέ.Άρα στο χέρι μας είναι με ποιο τρόπο θα χειριστούμε μια κατάσταση όσο δύσκολη και αν είναι αυτή..

Και κάπου θα μάθουμε έτσι και να ακούμε..Και τότε η υποχώρηση θα είναι αυθόρμητη επιλογή γιατί απλά μάθαμε τι είναι αυτό που ενοχλεί το σύντροφό μας ..Και αν ειμαστε υγιή ατομα με ολοκληρωμένη προσωπικότητα και ενσυναίσθηση των συναισθημάτων του συντρόφου μας,τότε αυτή η στροφή σε μια άλλη στάση απέναντι σε κάποια ζητήματα θα είναι αμοιβαία..Αλλά απαιτεί να γνωρίζεις κάτι..Ότι ο εγωισμός δεν έχει θέση ανάμεσα σε 2 ανθρώπους που θέλουν να πετύχει η αισθηματική τους ζωή και θα πρέπει να θυμόμαστε ότι μια σχέση ζωής και αγάπης για να πετύχει δεν θα πρέπει να είναι ανταγωνιστική η βάση πάνω στην οποία δημιουργείς γιατί εδώ δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι....Ο εγωισμός καταστρέφει,δεν χτίζεις πάνω σε αυτόν..


Και θα τελειώσω με κάτι που διάβασα σε ένα βιβλίο..

"Λιγα πράγματα μπορώ να πω ακόμα
Σου μίλησα για το πως ένοιωθα
Πως δεν εννοούσα αυτό που έλεγα
Πως με παρεξήγησες
Εκείνο που είμαστε είμαστε

Ας μη μισούμε όμως ο ένας τον άλλο για εκείνο που δεν είμαστε..
Οι μέρες είναι τόσο όμορφες κι εμείς μπορούμε να ξαναγαπηθούμε.."