Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008

Φύλλο χρυσό




Και υπάρχουν στιγμές που δεν θες να μιλήσεις σε κανένα..Που λες αφήστε με μόνο μου..Μα η φωνή σου είναι κάλεσμα για όποιον σε αγαπά..Αυτός που αγαπάς,αυτή που σε αγαπάει ,το χέρι δεν θα στο αφήσει..Θα ναι εκεί μέσα στο σκοτάδι της ψυχής σου γιατί ξέρει πως εκείνη τη στιγμή τον έχεις περισσότερο ανάγκη από κάθε φορά..Ο ανθρωπος που σε αγαπάει είναι εκεί..Και θα ναι εκεί και δεν θα φύγει ακόμα και αν τον διώξεις,ακόμα και αν φωνάξεις,ουρλιάξεις,ακόμα και αν του ξεσκίσεις τις σάρκες του,ακόμα και αν τον κάνεις να νιώσει κομμάτια από τα λόγια σου..Ο ανθρωπος που αγαπά είναι εκεί δίπλα σου και κει θα μείνει..ότι και να γίνει..Απλά όταν βγεις από το τουνελ του μυαλού σου και τον δεις δίπλα σου θυμήσου να του πεις μια λέξη ..Σ αγαπώ..Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο ..Θα καταλάβει..

ΘΕΛΩ ΛΟΓΟ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ



Θέλω λόγο για να συνεχίσω..Και ο λόγος είσαι εσύ που μου χάρισες ξανά φτερά..Που μου έδειξες ότι ακόμα μπορώ να αγαπώ και να αγαπιέμαι..Θέλω λόγο για να συνεχίσω και ο λόγος είσαι εσύ..Περνάμε δύσκολες στιγμές χανόμαστε για ώρες, μέρες,κλείνεσαι μόνος στον εαυτό σου,μα δεν θα σε αφήσω..Ζω και θα μαι δίπλα σου,γιατί ζω για σένα..Μην το ξεχάσεις αυτό..Μην το προσπεράσεις..