δεν υπάρχει πια βροχή

Έπρεπε να λέιψω για αρκετό καιρό και επιστρέφοντας πίσω στην πραγματικότητά ,επιστρέφοντας στη ζωή ξανά είδα πως πρέπει να είναι η ζωή..Γιατί η ζωή είναι πραγματικά πολύ μικρή για να την αναλλώνουμε σε πράγματα που μας φθείρουν..Η ζωή αξίζει το χάδι μας..Η ζωή μας είναι ένα δώρο και πρέπει έτσι να της φερόμαστε....Και είδα τι μετράει και τι όχι..Είδα πολλά ..Και μια στιγμή έφτασε γι αυτό..Μια στιγμή που μου τη χάρισε ο εαυτός μου..Μια στιγμή πόνου και φόβου έγινε η φανέρωση για μένα του τι πρέπει να κοιτάξω ,προς τα που πρέπει να στραφώ..Οι μέρες από δω και πέρα e;yχομαι να είναι χωρίς βροχή και χωρίς σύννεφα..Χωρίς αγωνία και τρόμο..χωρίς ζοφερές σκέψεις..Να είναι ηλιολουστες για όλους..

παιδιά ταλέντα

Πρίν λίγο στο zougla.gr διάβασα για μια δίχρονη δεσποινιδούλα που η μητέρα της κατάφερε να δώσει έργα ζωγραφικής της σε μια Γκαλερί στη Μελβούρνη (που έκανε εκθεση αφηρημένης τέχνης διαφόρων ζωγράφων )χωρίς να γνωρίζει ο γκαλερίστας την ηλικία της μικρής και μάλιστα κατάφεραν έργα της να πουληθούν από 350 δολλάρια εως 2000 δολλάρια Αυστραλίας..Εκεί που ένιωσα την παιδική αθωότητα να ξεχυλίζει και προσπαθώντας να καταλάβω τις αιτίες που η μητέρα οδηγήθηκε σε αυτό, ταυτόχρονα αναρωτήθηκα πολλά για κάποιους κριτικούς τέχνης που πολλές φορές δεν ξέρουν την τύφλα τους και το παίζουν "δήθεν"κουλτουριάρηδες καταστρέφοντας ανθρώπους και έτσι θέλησα να γράψω γι αυτό..όμως η σκέψη μου οδηγήθηκε αλλού..Να ψάξω να βρω αν υπάρχουν όντως αληθινά ταλέντα ,αληθινά παιδικά ταλέντα και να γεμίσω μια σελίδα με αυτά..και βρήκα..ελπίζω να το απολάυσετε και σεις και να πιστέψετε σε αυτό που λένε..Το μέλλον αυτής της έρμης γης ανήκει στα χέρια των παιδιών αρκεί εμείς να είμαστε κοντά τους και να τα στηρίζουμε..Απολάυστε τα και πέρα από τη συγκίνηση όσοι είστε γονείς ήδη αλλά και θα ΄γίνετε στο μέλλον αναρωτηθείτε αν είμαστε ουσιαστικά δίπλα στα παιδιά μας..




παιδί ταλέντο..διαφωνείτε;


δείτε και αυτό






και ένα παιδί που δεν έχει σημασία αν το κάνει μηχανικά ή ξέρει τι ψάχνει αλλά σημασία έχει που ξέρει κάποιες χώρες που εμείς ακόμα και να μας πούνε να τις βρούμε στο χαρτη κάπου θα τις ψάχνουμε..



και χαμογελάστε..ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΑΣ..ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ...

για τη ζωή

Χωρίς σχόλια και ο καθένας ας το πάρει όπως θέλει η ψυχή του και η καρδιά΄του..

ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΣΩΜΑ

Και έρχονται στιγμές που προσπαθείς να κρατηθείς από κάπου..Στιγμές πολύ ανθρώπινες..Στιγμές που συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι Θεός,ότι δεν είσαι παρά μια ψυχή μέσα σε ένα σώμα που απλά είναι το δικό της καβούκι για να επιζήσει ,που λειτουργεί ανεξάρτητα από σένα..Κάποια στιγμή συνειδητοποιείς ότι είσαι μέσα σε ένα σώμα που είναι φθαρτό και χρειάζεται τη φροντίδα σου και ότι χωρίς αυτό θα χαθεί η ύπαρξή σου..Είναι ίσως μια από τις μεγαλύτερες στιγμές αυτή η συνειδητοποίηση της φθαρτής ύλης..Όλα αποκτούν ξαφνικά άλλο νόημα,όλα αλλάζουν,παίρνεις δύναμη να δεις την καθημερινότητα με άλλα μάτια και επιζητάς πλέον το καλύτερο για να διατηρήσεις τη ζωή που μπορεί να χάσεις..

Ξαφνικά αποκτά μεγαλύτερη σημασία η ζωή σου από κάθε πλούτο,από κάθε υλικό αγαθό..Ξαφνικά τα όνειρά σου δεν έχουν σχέση με το να αποκτήσεις ένα σπίτι,ένα αυτοκίνητο και λεφτά αλλά με το να μπορείς να απολαμβάνεις μια βόλτα στην νοτισμένη γη,να μυρίζεις τα αρώματα του παγωμένου αέρα,να αγαπάς και να αγαπιέσαι..Αποκτά μεγαλύτερη σημασία η γαλήνη και η ηρεμία σου..Και όλα αυτά για να γίνουν,για να αλλάξεις,χρειάζονται ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ και μετά να βρεις μεσα σου δύναμη και πίστη..Χρειάζεται να δεις το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο..Χρειάζεται αισιοδοξία και αγάπη για τον εαυτό σου..Να ιεραρχήσεις τις προτεραιότητές σου που σχετίζονται με όσα πηγάζουν από την ψυχή σου και να γαληνέψεις..
Η Μάχη με το φθαρτό σου σώμα μπορεί να αρχίζει αλλά αν έχεις δύναμη ψυχής,πίστη,ελπίδα για ένα καλύτερο αυριο και περιβάλλεσαι από αγάπη μπορείς να νικήσεις..

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Καλή χρονιά σε όλους με υγεία πάνω από όλα και με την αγάπη να περιβάλει κάθε μέρα κάθε στιγμή της ζωής ..

Το 2009 ας είναι η καλύτερη χρονιά για όλους...

Αχ θάλασσά μου

θάλασσα εσύ που κρατάς τα μυστικά ανείπωτα
και τα ψιθυρίζεις μόνο στον άνεμο




Θάλασσα εσύ που κρατάς κομμάτια της ψυχής και των ονείρων..Θάλασσα μaγεύτρα,πλανεύτρα,παρηγορήτρα,ζωή και θάνατος μαζί..Μεταβλητό στοιχείο για να μπορείς να ξεγλιστράς,να φεύγεις,να ξαναγυρνάς..
Όνειρα αφημένα στα χέρια σου χωρίς όρια,νιώθεις ,γέυεσαι τα φιλιά εραστών και αγαπημένων που ψάχνουν στην αγκαλιά σου παρηγοριά.. μήτρα μάνας που αγκαλιάζεις τα πλάσματά σου και τα παρηγορείς με το κύμα που χαιδεύει την καρδιά και την ψυχή..Θάλασσα γλυκιά που ερωτευμένη με τον άνεμοτον αφήνεις να σε χαιδεύει και παίζει μαζί σου,αλλά αλίμονο αν προσπαθήσει να σου επιβληθεί..Γίνεσαι Θάλασσα σκληρή,που ανταριάζεις από το θυμό και παρασέρνεις μαζί σου ό,τι βρεθεί μέσα σου..Θάλασσα εσύ σκληρή και άπονη ,γλυκιά και απέραντη αγκαλιά..

Θάλασσα εσύ, ψυχή γυναίκας..

Απλά ένας ύμνος;

(φωτό από mystakidis.com.....αναδημοσίευση από το istologio.org)


Επειδή είμαι η πρώτη είμαι και η τελευτάια
Είμαι η λατρεμένη και η περιφρονημένη
Είμαι η πόρνη και η Αγία
Είμαι η σύζυτγος και η παρθένα
Είμαι η μάνα και η θυγατέρα
Είμαι τα χερια της μητέρας μου
Ε'ιμαι η στερφα και πλήθος τα παιδιά μου
Είμαι η καλοπαντρεμένη και η απάντρευτη
Είμαι εκείνη που φέρνει το φως και κέινη που δεν γέννησε ποτέ
Είμαι η παρηγοριά από τις ωδύνες του τοκετού
Είμαι ο σύζυγος και η σύζυγος
Και είμαι γέννημα του άντρα μου
Είμαι γεννητρα του πατέρα μου
Είμαι η αδερφή του άντρα μου
Είμαι η μητέρα του

Να με σέβεστε πάντα
Γιατί είμαι η σκανδαλώδης και η μεγαλόπρεπη

ύμνος προς τη θεά Ίσιδα ,ύμνος προς τη γυναίκα

Απόφαση

Mπορώ να διαλέξω μεταξύ του να είμαι θύμα του κόσμου ή να ζήσω την περιπέτεια αναζητώντας τον θησαυρό μου..Ολα είνα ζήτημα του πως θα αντιμετωπίσω τη ζωή μου..Αν μπορώ να βαδίσω μόνη ,θα πάω μέχρι εκεί που θέλω..

Η μικρή πείρα της ζωής μου έχει δείξει ότι σε κανέναν δεν ανήκει τίποτα,ότι όλα είναι μια ψευδάισθηση..Όποιος έχει χάσει κάτι που είχε σίγουρο, τελικά μαθαίνει ότι τίποτα δεν του ανήκει..Και αν τίποτα δεν μου ανήκει δεν είμαι αναγκασμένη να ξοδευω το χρόνο μου για πράγματα που δεν είναι δικά μου μέσα σε οδυρμούς και πόνο..Καλύτερα να ζω σαν να ήταν σήμερα λοιπον η πρώτη (ή η τελευταία μέρα)μέρα της ζωής μου..Άρα πρέπει να ρισκάρω για να πω ότι έζησα,ακόμα και αν χάσω ό,τι έζησα στο τέλος της μέρας..Στο τέλος όμως θα μείνω με τη γλύκα των αναμνήσεών μου και αυτές δεν μπορεί κανένας να μου τις στερήσει.


Paulo Coelho

δυο υπέροχα τραγούδια

Για όσους λατρεύoυν τη ζωή

ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ...