Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008

Για τα όνειρα που έσπασαν σε κομμάτια

Μπορεί τα όνειρα που έκανες με έναν άλλο άνθρωπο να σπάσαν΄ή να νομίζεις ότι σπάνε σε χίλια κομμάτια,μα μπορέις να ντύσεις τον πόνο σου με μουσική που γεμίζει την ψυχή σου,να ακολουθήσεις το ρυθμό της και ναχορέψεις -ναι γιατί όχι-τον πόνο σου..Δεν είναι παυσίπονο ψυχής είναι αντιμετώπιση ζωής..Έτσι ξεπερνάς,έτσι ζεις.Δεν χρειάζονται παυσίπονα..ΑΠΛΑ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΘΕΤΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ..ΜΑΘΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΘΕΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ΖΩΗΣ.. Το ποτήρι δεν είναι μόνο μισοάδειο είναι και μισογεμάτο..Δες το σαν μισογεμάτο και φρόντισε να το γεμίσεις ..Σου αξίζει ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ..TOΛΜΗΣΕ ΤΟ..Χόρεψε και κλάψε αλλά μη χαθείς..Η ζωή είναι πράγματι μικρή για να τη σπαταλάς με δάκρυα..
Άκου τη μουσική και ασε το κορμί σου να βρει το ρυθμό που θέλει για να μπορέσει να βοηθήσει την ψυχή σου και την καρδιά σου να γελάσουν πάλι από την αρχή..

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

καλά τα λες.Πες μου όμως πως το κάνεις αυτό;
Υ-Γ:Ξερεις πως το ιστολογιό σου με κάνει να περνάω κάθε μέρα μια βόλτα να δω τι γράφεις;Ειναι αισιόδοξο και ανθρώπινο.Δινεις δύναμη χωρίς υπερβολές.

Διαμαντής

Φως στα όνειρα είπε...

Θέλει να δουλέψεις με τον εαυτό σου και ειλικρινά δεν είναι ευκολο αυτό..Χρειάζεσαι αντοχές και να θωρακίσεις τον εαυτό σου..Να λες πως ότι ήρθε το βίωσα και το βιώνω με ένα σκοπό.. Για να με κάνει καλύτερο..

Σ'ευχαριστώ που περνάς να με "δεις"..
Αν δεν ήταν αισιόδοξο δεν θα χε αξία..Δεν χρειαζόμαστε άλλο "πνιξιμο"και κατήφεια..Αρκετά μας δίνει η καθημερινότητα..Μια νοτα χαράς και ελπίδας σε όλους χρειάζεται ειδικά αν δεν είναι απλά για να είναι..