Ευχαριστώ

Πολλές φορές δεν αναρτώ κάποια σχόλια γιατί τα νιώθω πολύ προσωπικά και πολλές φορές μέ έχουν συγκινήσει,όπως σχόλια από την αχτίδα,την ανεμώνη ,την Υάδα ..Με αυτό τον τρόπο θέλω να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για τα λόγια τους ,και πως χαίρομαι πάρα πολύ που μου δόθηκε η ευκαιρία να τις γνωρίζω σιγά σιγά..Να είστε καλά..

Από το ταξίδι το τελευταίο γι αυτό το καλοκαίρι

Λίγο πριν φτάσω στη στεριά και αποχαιρετήσω το καλοκαίρι,μια τελευταία φωτογραφία από το καράβι καθώς με επιστρέφει πίσω στην καθημερινότητά μου..
Ας αρμενίζουμε με ούριο άνεμο στη θάλασσα της ζωής και ας γεμίζει το είναι μας με τόσο φως, όσο του ήλιου που αντανακλάται επάνω στα κύματα που μας περιβάλουν..Αλλά και αν κάτι ,κάπου πάει στραβά-που ειλικρινά απεύχομαι-ας θυμόμαστε την παροιμία που λέει:Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται..Γιατί η ίδια η ζωή μας είναι ένα ταξίδι και σκοπός της είναι να βρει ο καθένας μας τη δική του Ιθάκη..

Για την tweety..Συνέχισε να διεκδικείς την ελπίδα

Πρίν λίγο καιρό σε μια ανάρτησή μου βρήκα σαν σχόλιο απλά μια διεύθυνση με την ονομασία tweety..Πήγα στην ιστοσελίδα και εκεί ανακάλυψα τη δύναμη μιας κοπέλας να πολεμάει το δικό της τέρας και να διεκδικεί ακόμα την ελπίδα και την ίδια τη ζωή..(όσοι θελήσετε να την επισκεφτείτε ,εχω το blog της tweety στα blog που επισκέπτομαι)..)

Tweety θέλω να σου πω ότι δεν είσαι μόνη και ότι γνωρίζω και γω τις προσπάθειες και τη δύναμη που χρειάζεται για να πολεμήσεις το τέρας που προσπαθεί να σε κάμψει..Μείνε αισιόδοξη κορίτσι μου,ονειρέψου,και δείξε του ότι δεν το φοβάσαι..Είναι ο μόνος τρόπος να το αντιμετωπίσεις..

Εύχομαι να πάνε όλα καλά ..Να χαμογελάς..

επιστροφή στην καθημερινότητα ή αρχή μιας νέας εποχής;

Σήμερα περνάω την τελευταία μέρα των διακοπών μου κάπου στην πανέμορφη Βόρεια Ελλάδα,σε ένα μέρος που αγαπώ πολύ..Από αύριο θα 'μαι πίσω στο μέρος που ζω τα τελευταία χρόνια και εκεί με περιμένει μια νέα αρχή..Ο φετινός Σεπτέμβριος με βρίσκει ανανεωμένη να περιμένω την νέα εποχή που έρχεται.
Εκεί κάπου στα 40 σου χρόνια εν μέσω διακοπών και απόλυτης επαφής με τον ίδιο σου τον εαυτό ,αφού για λίγο αφήνεις πίσω την καθημερινότητα και ασχολείσαι με ό,τι αγαπάς,συνειδητοποιείς ότι ακόμα μπορείς να δώσεις πολλά ,ότι η ζωή συνεχίζει να σου δίνει νέες συγκινήσεις αρκεί να μην το βάλεις κάτω.Και είναι υπέροχο το συναίσθημα της ικανοποίησης ,της ευδαιμονίας και της δύναμης που νιώθεις να γεμίζει το είναι σου
όταν βλέπεις ότι αρχίζεις πάλι να κάνεις νέα όνειρα να ελπίζεις και να διεκδικείς..Και όλα αυτά ξεδιπλώνονται μέσα σε μια περίοδο ολιγοήμερων διακοπών που τελικά όλοι μας έχουμε ανάγκη..Και κάπου οι διακοπές τελειώνουν και γυρνάμε πίσω αλλά πολύ πιο δυναμικά και αποφασιστικά με στόχο το καλύτερο ..Έτσι επιστρέφω από τις διακοπές μου και εύχομαι όλοι να νιώσατε πάνω κάτω ότι νιώθω και γω όταν επιστρέψατε πίσω από τις δικές σας ..


Επειδή δεν θέλω ακόμα να ευχηθώ καλό χειμώνα λέω απλά καλή αρχή και κάθε επιτυχία σε ό,τι και όποιους στόχους έχει θέσει ο καθένας μέχρι το επόμενο καλοκαίρι..

Καλό Σαββατοκύριακο και καλά να περνάτε

Μια δροσερή βουτιά και μετά καφεδάκι για να απολαύσεις το υπέροχο ηλιοβασίλεμα χαμένος σε σκέψεις και όνειρα που σου προκαλέι το θέαμα..Τι λέτε; αξίζει;

τι είναι τα blogs

To διάβασα στην ανάρτηση μιας φίλης blogger της Ανεμώνης και θεωρώ ότι ήταν καλή ιδέα για να το αναπαράγω..Έτσι για να ξέρουμε που είμαστε και ποιοι είμαστε



"Οι παρακάτω 9 θέσεις είναι μια προσπάθεια να διαδοθεί η ιδέα του τι πραγματικά είναι ένα blog, με τελικούς αποδέκτες όχι μόνο τον κόσμο, αλλά και την Πολιτεία και τα Media. Ίσως θα ήταν χρήσιμο να το αναπαράγουν (με ένα απλό copy paste) όσοι μπλογκερς συμφωνούν με τις θέσεις του.



1. Τα blogs είναι διάλογος – ελεύθερος ανεμπόδιστος διάλογος ανάμεσα σε πολίτες.
2. Τα blogs είναι μια πρόσκληση σε διάλογο, σε διαφωνία, και επικοινωνία.
3. Τα blogs δεν κέρδισαν το ενδιαφέρον της κοινωνίας επειδή λένε ψέματα ή συκοφαντούν. Το κέρδισαν επειδή η κοινωνία έχει ανάγκη από μια αυθεντική φωνή.
4. Τα blogs είναι το δικαίωμα του καθενός να εκφέρει την άποψή του. Δεν υπάρχουν “ενημερωτικά” και “μη ενημερωτικά” blogs. Μέσα από το διάλογο όλοι κάτι μαθαίνουμε.
5. Τα blogs δεν τα γράφουν επαγγελματίες – τα γράφουν πολίτες. Μπορεί να αξιοποιούν την όποια επαγγελματική τους εμπειρία, μπορεί και όχι.
6. Ο blogger δεν χρησιμοποιεί εθνικούς πόρους (όπως οι τηλεραδιοσυχνότητες), και συνεπώς δεν μπορεί να μπαίνει σε καλούπια ο τρόπος και το περιεχόμενο της έκφρασής του. O blogger αξιοποιεί το απεριόριστο μέγεθος του παγκόσμιου Δικτυακού ιστού για να εκφράσει και τη δική του άποψη.
7. Η Πολιτεία, τα Media, οι επιχειρήσεις, και όλοι οι θεσμοθετημένοι οργανισμοί της Ελληνικής κοινωνίας, αξίζει να παρακολουθούν τους bloggers και τον διάλογο τους. Ακόμα καλύτερο θα είναι να συμμετέχουν ισότιμα σε αυτόν το διάλογο. Θα μπορέσουν και οι ίδιοι να γίνουν σοφότεροι μαθαίνοντας την άποψη του απλού πολίτη, αντί να προσπαθούν να την περιορίσουν στα δικά τους καλούπια.
8. Το δικαίωμα του blogger να γράφει ελεύθερα την άποψή του είναι ιερό. Αν με αυτά που γράφει καταπατά συγκεκριμένες νομοθετικές διατάξεις, υπάρχουν νόμιμες διαδικασίες για την δίωξή του.
9. Στο βαθμό που δεν παραβιάζει με σαφή τρόπο διατάξεις του νόμου, η ανωνυμία είναι δικαίωμα του blogger.
Πηγη :http://www.nylon.gr/social-media/greek-blogs-manifesto/"

ένα μουσικό αφιέρωμα στις μαγικές νύχτες του καλοκαιριου

Για τις υπέροχες έναστρες νύχτες του καλοκαιριού που μας κάνουν να χανόμαστε μέσα τους ακολουθώντας σκέψεις και αναμνήσεις..



Για κείνες τις νύχτες που αγκαλιασμένοι θυμόμαστε το χτες και ονειρευόμαστε το αύριο



ή για εκείνες τις νύχτες που φέρνουν ένα δάκρυ στα μάτια για ό,τι χάσαμε,προσπεράσαμε.αρνηθήκαμε ,αγαπήσαμε,πονέσαμε..



Για όλες τις νύχτες του καλοκαιριου και για ό,τι φέρνουν στην καρδιά μας ένα μικρό μελωδικό αφιέρωμα΄..

για όσους γεννήθηκαν πριν το 1970

Σήμερα με έπιασε μια μανία να καθαρίσω τη ντουλάπα και εκεί που καθάριζα στα χέρια μου έπεσε ένα κουτί με παιδικές αναμνήσεις και φωτογραφίες..Στην αρχή θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια.Κάθε φωτό και μια ανάμνηση αγαπημένη ακόμα και απο δύσκολες στιγμες..Και κάποια στιγμή ήρθε η σύγκριση της δικής μου παιδικής ζωής με των σημερινών παιδιών..

Τότε είχαμε αλάνες και το καλοκαίρι φεύγαμε από το πρωί μετά που πίναμε το γάλα μας και δεν γυρνούσαμε σπίτι παρά μόνο αφού είχε πέσει η νύχτα..
Δενε είχαμε κινητά για να μας παιρνουν συνέχεια οι γονείς μας τηλέφωνο να δουν που είμαστε..
Αντι για σκευάσματα βιταμινών μας έδιναν μουρουνέλαιο σε κάψουλες..
Οι μαμάδες μας ακολουθούσαν την μεσογειακή διατροφή και το σουβλάκι ήταν το έδεσμα της Κυριακής..
Είχαμε αληθινές παρέες και παίζαμε αληθινά παιχνίδια και όχι παιχνίδια μέσα από το ίντερνετ..Βρισκόμασταν όλοι μαζί και κοιτούσαμε ο ένας τα μάτια του άλλου όταν παίζαμε και όχι την εικόνα του μέσω ενός υπολογιστή..
Στον κρύο καιρό ένα κασκόλ και ένα μπουφανάκι ήταν αρκετό και δεν μας έντυναν σαν κρεμύδια
Αν κάποιο παιδί είχε ανεμοβλογιά ή μαγουλάδες μας πήγαιναν για να κολλήσουμε -άλλο που δεν θέλαμε εμείς-και δεν τρελαινονταν αν τυχόν μάθαιναν για επιδημίες που είχαν σχέση με παιδικές ασθένειες..
Το τραπέζι της Κυριακής ήταν ιερό για όλους καθώς μαζευόταν η οικογένεια γύρω..
Κυνηγούσαμε πυγολαμπίδες και δεν φώναζαν οι μαμάδες μας όταν πίναμε το νέκταρ από το αγιόκλημα.
Δεν πάθαιναν υστερία όταν αρρωσταίναμε και δεν μας κρατούσαν μια βδομάδα στο σπίτι για αυτό και ούτε αμφισβητούσαν το γιατρό λέγοντας ΄"μήπως τα παυσίπονα δεν φτάνουν γιατρέ;"

Προτιμούσαμε το παιχνίδι από την τηλεόραση και υπήρχαν σωστές παιδικές σειρές και όχι αυτά τα νέα κινούμενα που η βία σε πολλά απο αυτά είναι δεδομένη
Δεν υποχωρούσαν οι γονείς μας σε παράλογες απαιτήσεις για αγορά όλων των ηλεκτρονικών παιχνιδιών και δεν ανησυχούσαν μήπως κλαίγοντας παθουμε κάτι..
Δεν ανησυχούσαν μήπως πάθουμε ψυχολογικά προβλήματα αν μας αρνιόντουσαν κάτι..
Έχω θυμηθεί και συγκρίνει πολλά σήμερα..Θα μου παιρνε αρκετές σειρές για να τα γράψω ..
Σε τελική όμως κατάλαβα ότι ενώ εμείς μεγαλώσαμε πιο ελεύθεροι τώρα πια έχουμε γίνει υπερβολικοί και έχουμε κάνει τα παιδιά μας μαμόθρεφτα..Διαφωνείτε;

για να δειτε πως περνάμε

Αυτές τις μέρες χάθηκα,αλλά ζω κάπου στη νησιωτική Ελλάδα και καταλαβαίνετε..Κάθε μέρα για μπάνιο από το πρωί μέχρι το βράδυ,μετά ταβερνάκι για κανα ουζάκι ή μπυρίτσα με φίλους που έρχονται από μακριά για διακοπές και θέλουν να μας δουν-όχι σπίτι αλλά έξω "για να μην σας ταλαιπωρούμε,εξάλλου το καλοκαίρι έξω θελει"είναι η γνώριμη ατάκα πια-και τώρα τις τελευταίες μέρες φιλοξενούμε και κόσμο στο σπίτι(αυτοί είναι οι πρώτοι γιατί μέχρι το τέλος του καλοκαιριού,έπονται και άλλοι)..Μια χαρά περνάμε δεν παραπονιέμαι..
Βασικά πέρασα να πω μια καλημέρα αλλά σκέφτηκα γιατί όχι να μην σας ενημερώσω για το πως περνάμε..Και αυτό κάνω..Παράδειγμα το τραγούδι που αναρτησα το ακούσαμε χτες ίσαμε 20 φορές και άλλες τόσες το χορέψαμε..Βλέπετε είχαμε πάει για φαγητό σε μια ταβέρνα παραθαλάσσια και ήσυχη με τα ξαδερφια μας(που φιλοξενούμε όπως σας είπα παραπάνω )και μέ ένα ακόμα φιλικό ζευγάρι..Ησυχία ήθελαν..Που να ήξεραν(για μας συνηθισμένο εδώ )τι θα γινόταν και που τελικά έγινε υπέροχο έτσι όπως έγινε για όλους γιατί το διασκεδάσαμε και περάσαμε υπέροχα θα 'λεγα....
Λοιπόν στο ταβερνάκι που είμασταν,εκεί που είμασταν μετρημένοι στα δάχτυλα των χεριών η παρέα μας έγινε πολυπληθέστατη..Ξέρετε τώρα πως είναι αυτά..
_"΄Βρε εδώ είσαστε ακόμα;Και μεις νομίζαμε ότι την κάνατε για πάνω;"έλεγαν κάποιοι φίλοι νησιώτες που είχαν καιρό να μας δουν και μας έλεγαν αμέσως μετά την έκπληξη τους:
-"είμαστε εδώ με κάποιους φίλους"έκαναν τις συστάσεις ενώναμε τραπεζια και τσουπ,και μεγαλώναμε καθώς εδώ έτσι είναι..Βρήκες καλή παρέα κάθεσαι.. Με τα πολλά και με τα λίγα γίναμε τριάντα άτομα..
..Έ λίγο η παρέα,λίγο η ζέστη,λίγο οι μπυρίτσες οι παγωμένες ,λίγο η δροσιά της βουτιάς στη θάλασσα, και να μαστε στο κέφι..Και από το μεσημέρι κατά τις τρεις που πήγαμε , το διαλύσαμε στη μία τη νύχτα..

Τώρα οι υπόλοιποι πήγαν για καφέ εκαι γω περιμένω να ξυπνήσουν και τα παιδιά και να πάμε πάλι για μπάνιο και φυσικά ούτε ξέρω τι ώρα θα γυρίσουμε..

Καλές διακοπές σε όλους και πάντα χαμόγελα..Στο καλοκαίρι μόνο τέτοια αρμόζουν..

Για τους blogger που με κάνουν καλύτερη

Όταν ξεκίνησα αυτό το blog δεν περίμενα να το επισκευτεί κανένας..Μετρημένοι στα δάχτυλα ήταν και είναι οι άνθρωποι-στη μια παλάμη -που ήξεραν και ξέρουν γι αυτό(ναι το κράτησα και κρυφό ,το κρατώ,για μένα )..Ένα κομμάτι μας πάντα μένει κρυφό,πάντα..).Ήθελα απλά να γράφω τα όνειρά μου,τα μυστικά μου ,τις ιστορίες μου(ανέκαθεν έγραφα και το λατρεύω)και να κρύβομαι πίσω από την γνώριμη ανωνυμία..Δεν περίμενα ποτέ να δω ότι είδα.. τη δύναμη που κρύβει ένα έστω κρυφο-φανερό blog

.Κάποια στιγμή ξεκίνησα τα σχόλια(ανθρώπινο είναι) σε κάπoια blog..Kαι από τότε όλο και περισσότεροι μπαίνουν στο δικό μου..Δεν το περίμενα αλλά πλέον και το ότι με διαβάζουν και με παρακολουθούν είναι τιμη για μένα....Δεν με διαβάζουν όλοι- αυτό είναι σίγουρο ,-μα για όσους το κάνουν κάθε φορά ,τους ευχαριστώ ....Δεν ξέρω αν με τρομάζει,αλλά ξέρω ότι με κάνει πιο υπεύθυνη κάθε φορά στο τι θα αναρτήσω,στο πως και στο γιατί..
Πάντα ήμουν αληθινή σε ό,τι ανάρτησα και θα είμαι..Και αυτό είναι υπόσχεση..Σας ευχαριστώ που με τιμάτε με την παρουσία σας..