μια χώρα,μια αγάπη,ένα όνειρο,μια ελπίδα
εκεί που το μυστήριο και το χθες συμβιώνουν με το σήμερα, με τη δική μου ελπίδα ότι κάποτε θα το ζήσω και ο Νείλος θα κρατήσει το δικό μου μυστικό
Μια ήπειρος ,μια χώρα που έχει απ την καρδιά μου ένα κομμάτι παρμένο και που πάντα θα είναι ένα όνειρο που ποτέ δεν θα μπορέσω να αγγίξω αλλά πάντα θα ονειρεύομαι..Στην Αφρική ,σε αυτή χαρισμένο για ό,τι κρατάει από την ψυχή μου..
ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΑΙ ΦΩΣ...Γιατί πολλές φορές μέσα στις μοναχικές στιγμές και στη γαλήνη τους βρίσκουμε τον εαυτό μας
Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008
Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008
Φύλλο χρυσό
Και υπάρχουν στιγμές που δεν θες να μιλήσεις σε κανένα..Που λες αφήστε με μόνο μου..Μα η φωνή σου είναι κάλεσμα για όποιον σε αγαπά..Αυτός που αγαπάς,αυτή που σε αγαπάει ,το χέρι δεν θα στο αφήσει..Θα ναι εκεί μέσα στο σκοτάδι της ψυχής σου γιατί ξέρει πως εκείνη τη στιγμή τον έχεις περισσότερο ανάγκη από κάθε φορά..Ο ανθρωπος που σε αγαπάει είναι εκεί..Και θα ναι εκεί και δεν θα φύγει ακόμα και αν τον διώξεις,ακόμα και αν φωνάξεις,ουρλιάξεις,ακόμα και αν του ξεσκίσεις τις σάρκες του,ακόμα και αν τον κάνεις να νιώσει κομμάτια από τα λόγια σου..Ο ανθρωπος που αγαπά είναι εκεί δίπλα σου και κει θα μείνει..ότι και να γίνει..Απλά όταν βγεις από το τουνελ του μυαλού σου και τον δεις δίπλα σου θυμήσου να του πεις μια λέξη ..Σ αγαπώ..Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο ..Θα καταλάβει..
ΘΕΛΩ ΛΟΓΟ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ
Θέλω λόγο για να συνεχίσω..Και ο λόγος είσαι εσύ που μου χάρισες ξανά φτερά..Που μου έδειξες ότι ακόμα μπορώ να αγαπώ και να αγαπιέμαι..Θέλω λόγο για να συνεχίσω και ο λόγος είσαι εσύ..Περνάμε δύσκολες στιγμές χανόμαστε για ώρες, μέρες,κλείνεσαι μόνος στον εαυτό σου,μα δεν θα σε αφήσω..Ζω και θα μαι δίπλα σου,γιατί ζω για σένα..Μην το ξεχάσεις αυτό..Μην το προσπεράσεις..
Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2008
ΕΝ ΛΕΥΚΩ
και γω που χρόνια γυρευα το στίχο
που θα εξηγήσει τη λευκή ζωή μου
μεταμφιεζω τη σιωπή σε λέξη
που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου
να έχει το μέλλον μου να επιλέξει
ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει...
Ο χρόνος τρέχει πιο γρήγορα απο μένα και όλα γύρω μου στροβιλίζονται όλο και σε πιο γοργή κίνηση..Στέκω ακίνητη και παρακολουθώ τις εξελίξεις..Χρώματα ,στιγμές,άνθρωποι με προσπερνούν και γω παραμένω σταθερή..Ακίνητη..Τα πόδια μου έχουν ριζώσει και δεν κινούμαι..Ο φόβος είμαι εγώ..Και η δίνη όλο με σφίγγει όλο πιο γρήγορα κινείται..και γω εκεί..Σαν το μάτι του κυκλώνα που παραμένει ήρεμο αλλά γύρω από αυτό όλα σαρώνονται με τρομακτική δύναμη..Όταν θα τολμήσω να βγω,οταν θα τολμήσει ο λυμεώνας της ψυχής μου να μαίνεται θα υπάρχει ο κόσμος μου;
Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008
may it be
Και αν η καρδιά χάνεται σε σκέψεις και δρόμους που δεν τους ορίζει η ίδια,τα μάτια δίνουν χώρο στις φωνές και ακούς την καρδιά του άλλου να σου ψιθυρίζει και να σου δείχνει το μονοπάτι που οδηγεί στον Παράδεισο των ονείρων..Ποιός είπε στο πέρασμα των χρόνων και των αιώνων ότι δεν θέλει να ζήσει το όνειρο;
Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008
"Τα μάτια σου ......"
Η μοίρα ,τα λάθη η στιγμή έπαιξαν το ρόλο τους..Έχασε ο ένας τον άλλο και η αγάπη έσβησε όπως η αδύναμη φλόγα του κεριού όταν βίαια τη σβήνει η ριπή του ανέμου.Μα έτσι νόμιζεις,έτσι λες..Τίποτε απο αυτά δεν είναι αλήθεια..Για ένα λόγο..Και είναι λόγος καρδιάς και ψυχής..Πάντα ο ένας θα ανήκει στον άλλο..Παντα..
Δεν ξεχνάς ποτέ ότι αγάπησες,ότι σε άγγιξε,σε ταξίδεψε..Δεν ξεχνάς ότι σε αγγίζει ακόμα..Δεν ξεχνάς ότι αγάπησες και ακόμα αγαπάς,έστω και αν είσαι και είναι πια ταξιδιώτης σε άλλες θαλασσες..
Αυτά τα μάτια παντα όπου χαθείς και θα χαθεί,όπου βρεθείς και θα βρεθεί πάντα θα τα χεις επάνω της και κεινη θα τα ψάχνει,πάντα ο ένας θα είναι μπροστά στον άλλο και δίπλα και κοντά του..Γιατί ξέρεις και ξέρει..Ανήκετε ο ένας στον άλλο..Και θα ανήκετε για πάντα γιατί τα "πρέπει"των ανθρώπων δεν επεμβαίνουν στην καρδια και σε ό,τι αυτή έχει επιλέξει..Θα είστε για πάντα μια καρδιά σε δυο σώματα όπου και an είστε και αυτό δεν το αλλάζει τίποτα..ΤΙΠΟΤΑ...
Η ΑΓΑΠΗ δεν σβήνει..
Χωρίς εσένα
χωρίς εκείνον η καρδιά σου΄θα ταν μισή
χωρίς εκείνον η ζωή σου θα ήταν άδεια
χωρίς εκείνον θα ζούσες μια ζωή χωρίς όνειρα
χωρίς εκείνον θα ταξίδευες μόνη σε μονοπατια που χρειάζονται δύο
χωρίς εκείνον θα σουν σαν τη γη χωρίς φεγγάρι τη νύχτα
χωρίς εκείνον θα σουν ένας κομήτης που ταξιδευει το σύμπαν χωρίς προορισμό
χωρίς εκείνον θα σουν σαν θάλασσα χωρίς ζωή
Χωρίς εσένα δεν θα ημουν αυτή που έγινα
χωρίς εσένα δεν θα ημουν αυτή που αγάπησες,ένιωσες,που σε αγάπησε και ακόμα σε αγαπάει
Χωρίς εσένα δεν θα γέμιζε η ζωή μου με τα χρώματα των συναισθημάτων
Να με αγαπάς ,να με κρατάς,πάντα θα υπάρχω γιατί υπάρχεις
Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008
το 5 βήμα
Ίδιο τραγούδι ,ίδια στιγμή,ίδια έυχή
και δεν ήξερες,δεν ήξερε
μόνο που η αγκαλια τώρα πια είναι γεμάτη
και τα χέρια σας δεμένα σφιχτά..
Το νιώθεις ,δεν το θέλεις απλά, το νιώθεις.
Το νιώθει ,δεν το θέλει απλά ,το νιώθει..
Αρρηκτος δεσμος ..Το πέμπτο βήμα..
Ίδιο τραγούδι,ίδια στιγμη ίδια ευχή..
΄Μην το πεις πουθενά,δεν θα σε πιστέψουν
αλλά εσύ ξέρεις ,τώρα πια ξέρεις..
Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008
Κάνε υπομονή
Και μια που γυρίσαμε χρόνια πίσω,ένα τραγούδι διαχρονικό που το σιγοτραγουδάμε κρυφά ,μέσα μας ,για να πάρουμε δύναμη όταν η ζωή μας φέρνει μπροστά σε εμπόδια και καταστάσεις που αδυνατούμε να ελέγξουμε και απλά ελπίζουμε όλα να πάνε καλύτερα..Ελπιδα για την ελπίδα μας
Όλα θα πάνε καλά και ας βλέπουμε τα πράγματα ότι κινούνται στο σκοτάδι..
Όλα θα πάνε καλά και ας βλέπουμε τα πράγματα ότι κινούνται στο σκοτάδι..
Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008
Ασημένια τα φεγγάρια
είσαι πια κοντά μου φως μου
άγγελος της γης δικός μου
απ'το χέρι σε κρατάω
έμαθα πως να αγαπάω,σ'αγαπάω
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)