Καλημέρα..Να μαι πάλι εδώ όπως είστε και σεις ..Τελικά ο πιο οικονομικότερος τρόπος να περνάς την ελέυθερη ώρα σου,να πίνεις τον καφέ σου με παρέα χωρίς να ξοδεύεσαι πολύ(ε ναι γιατί ξοδέυεσαι αφού όταν πίνεις τον καφέ σου τον έχεις ήδη φτιάξει και σημάινει 30 λεπτά του ευρώ σε ρευμα,καφέ ,ζάχαρη και γάλα )..Ωχ λέτε να φοροδιαφεύγουμε?Βρε λέτε να πάρουν χαμπάρι ότι δεν φορολογήθηκε ο καφές που απολαμβάνουμε καθώς περιηγούμαστε στην blogoσφαιρα και να βρούν τρόπο να το κάνουν?Καλά, γελάτε, αλλά εγώ και αυτό το περιμένω..Εδώ περιμένω να φορολογήσουν και τον αέρα ή τα τετραγωνικά θάλασσας που θα απολάυσουμε το καλοκάιρι..θα ρθουν και θα σου πουν "που έκανες τα μπάνια σου?Α στην Τηνο?Πόσο πάει η αντικειμενική αξία εκεί?Τόσο..Λοιπόν τόσο επι τόσο = τόσο.Πλήρωσε λοιπόν 100 ευρώ..Και αντε εσύ να πείσεις ότι δεν ξέρεις μπάνιο μπας και το γλιτώσεις ..
Λοιπόν τι κάνετε?Εμείς ακόμα προσπαθούμε να συνελθουμε από το σοκ του Πάσχα..Αρνάκι δεν σουβλίσαμε..Κοτοπουλάκι ψήσαμε και κάναμε και ένα κοκορέτσι..'Η το ένα ή το άλλο θα κάναμε..Γιατί;..Πρέπει να ξέρετε..Εσεις τι κάνατε;Βάλατε και τα δύο στη σούβλα;Τυχεροί..Εμεις Με τα λεφτά που μας κράτησαν απο το μισθό μας για να βοηθήσουμε το κράτος πάλι καλά που κάναμε και κάτι....Περσυ βέβαια 'ηταν αλλιώς Γιατί περσυ ηταν και μεγάλο το κοκορέτσι μας (5 συκωταριές είχα βάλει η γυναίκα και να τα έντερα και οι σκέπες)Και 8 κιλά ήταν το κατσικάκι μας και τα βλεπα να σιγοψήνονται το ένα δίπλα στο άλλο..Κρίμα που δεν κράτησα καμιά φωτογραφία γιατι ποτε θα ξαναψήσουμε και τα δύο μαζί ε; Αχ περασμένα μεγαλεία..Μωρέ να σταματήσουν εδώ ,μην πτωχεύσει η Ελλαδα μας(μεταξυ μας την πάθαμε αλλά μην το πούμε πουθενά)και αντε να μας δω τότε..Έχει να βάζουμε στα μπαλκόνια ντοματιές ,αγγουριές,καροτάκια αντε και καμια κότα για φρέσκο αυγουλάκι και να τα 'μπαλκόνια μπαχτσέδες'..Αλλα πάλι ικανοποιημένοι θα μαστε..Γιατί;Μαεπειδή θα έχουμε επιτύχει όλοι μας την "πράσινη ανάπτυξη" .
Αντε δεν λέω άλλα..Σας κούρασα..Ας αφήσω και κάτι για τις επόμενες μέρες .Εχω πολλά να πω από δω και πέρα..Αλλα σας το λέω,ότι ιδιαίτερα θα αναφερθώ στο θεμα της Τζούλιας..Τόσο μειζον εθνικό θέμα ποιά άλλη χώρα το έχει;Καμία..Εμείς που το έχουμε και το βλέπουμε στα κανάλια και το ζούμε στο πετσί μας, θα το άφηνα απ΄έξω..Επ ουδενί..Αντε καλό μεσημέρι και καλή ξεκούραση..
ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΑΙ ΦΩΣ...Γιατί πολλές φορές μέσα στις μοναχικές στιγμές και στη γαλήνη τους βρίσκουμε τον εαυτό μας
Πέμπτη 15 Απριλίου 2010
Σάββατο 3 Απριλίου 2010
Καλή Ανάσταση σε όλους..
ΕΊπα και γω οτι επέστρεψα αλλά να που οι μέρες αυτές, με ότι φερνουν, με κράτησαν πάλι μακρια απο την παρέα μου..Δουλειές του σπιτιού,τσουρέκια ,βαψιμο αυγών,κοψιμο συκωταριών για το πατροπαραδοτο κοκορέτσι μας ,λαχανικά και κόσμος να μπαινοβγάινει σπίτι αφου ήρθαν φίλοι να μας δουν και να περάσουν το Πάσχα μαζί μας ε,που να μείνει χρόνος.. Πάντως ξεκλέβοντας λίγα λεπτά κα μεταξύ μαγειρίτσας και ετοιμασίας προς την εκκλησία σας στελνω τις ευχές μου..Καλή Ανάσταση σε όλους..Η Ανασταση του Κυρίου ας γεμίσει και τις καρδιές μας με ελπίδα και φως..Να περάσετε καλά όλοι σας ..
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Τρίτη 30 Μαρτίου 2010
Να μαι παλι πίσω
Σας έλειψα λίγο; έστω λιγουλάκι..Οχ; Δεν πειραζει.. Δεν κρατάω κακίες αλλα εγώ γύρισα..Να μαι πάλι πίσω..Τον μήνα που μας πέρασε όλα ετρεχαν πολύ γρήγορα τόσο που δεν είχα το χρόνο να πιω έστω το καφεδάκι μου μαζί σας .Οχι δεν ήταν τίποτα σοβαρό αλλά χρόνος δεν μου έμενε καθόλου..Επανήλθα όμως και πιστεύω οτι θα μείνω τόσο που ίσως με βαρεθείτε.. Μμμ και επειδή το Πάσχα έρχεται(θα τα ξαναπούμε μεχρι τότε αλλα λόγω της εποχής και της Μεγάλης Εβδομάδας) Καλές γιορτές και καλή Ανάσταση σε όλους..
Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010
Ενα τραγούδι που σε βοηθα να αντλησεις δύναμη
Ακουω αυτό το τραγούδι όταν είμαι χάλια ,όταν η ψυχή μου βυθίζεται στα σκοτάδια και νιωθω μόνη μεσα στο πλήθος..Τώρα νομίζω ότι πρέπει να το χαρίσω σε κάποια άτομα που στα blog τους μέσα στις αναρτήσεις τους ,είδα πολύ πόνο,μοναξιά και δάκρυα..Δεν θα πω ονόματα..Δεν χρειάζεται..Μεσα απο την ψυχή μου ,δικό σας..
(ειναι το ίδιο τραγουδι με άλλο βιντεάκι)δειτε το και αυτό αν θελετε
Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010
Η ζωή δεν είναι στάσιμη
Η ζωή αλλάζει στο δευτερόλεπτο και όλα γίνονται παρελθόν την αμέσως επόμενη στιγμή....Και; Απλά χαμογελάς,σκουπίζεις τα δάκρυα,καταπίνεις τον λυγμό και συνεχίζεις..Τα χρόνια περνάνε και δεν μπορείς να κοιτάς πίσω..Δεν εχεις περιθώριο χρόνου και όσο πιο νωρίς το πάρεις είδηση ,τόσο πιο γρήγορα θα φύγεις μπροστά..Μόνο μπροστά..Και κάπου η ζωή θα σε βγάλει..Εξάλλου ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό..
Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2010
ΤΟ 2010 ας είναι μια χρονια με ελπίδας..
Kαλή χρονιά σε όλους τους(παλιούς και νέους) φίλους και τις φίλες μου που περνάω μαζί τους υπέροχες ώρες διαβάζοντάς τους ..Χρονια πολλά σε όλους εσάς που με συντροφεψατε το 2009,σε όσους μοιραστήκατε μαζί μου στιγμές χαράς πόνου ,αγωνίας,ξεγνοιασιάς ,προβληματισμού και επιτυχίας..Καλή χρονιά σε όσους με"ανεχτήκατε"τις στιγμές των ξεσπασμάτων μου,σε όσους μοιραστήκατε τις ελπίδες ,τα όνειρα και τη ζωή μου,σε όσους με εμπιστευτήκατε και με βάλατε στη δική σας ζωή σας..Καλή χρονια..
Σε όσους το 2009 το αποχαιρετήσατε μόνοι,σας εύχομαι φετος ο έρωτας να έρθει και να μείνει,σε όσους από σας περάσατε δύσκολες στιγμές να τις αφήσετε πίσω και χαμόγελα να σας δώσουν ελπίδα,σε όσους απο σας πονεσατε γλυκιές αναμνήσεις να πάρουν τη θέση του πόνου και σε όσους αγαπάτε η αγάπη να θεριεύει κάθε μέρα όλο και περισσότερο..Καλη χρονιά με ΥΓΕΙΑ χαμόγελα και αισιοδοξία για το μέλλον..Πολλά φιλιά σε όλους σας με χαμόγελο και μέσα από την ψυχή μου..Καλή χρονιά φίλοι μου..Ας είναι το 2010 η χρονιά που για όλους μας μόνο το χαμόγελο θα έχει θέση στη ζωή μας..
Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009
Πολλές ευχές!!!!
Καλησπέρα σε όλους..Μόλις βρήκα internet -γιατί είμαστε σε διακόπες και δεν υπάρχει ιντερνετ στην περιοχή -το πρώτο που κάνω είναι να στέιλω σε όλους και όλες τις θερμότερες ευχες μου για το νεο χρόνο και να ευχαριστήσω όσους μου εστειλαν τις δικές τους..Ελπίζω οι πικραμένοι να χαμογελάσουν ,οι ευτυχισμένοι και οι ερωτευμένοι να περπατουν στα σύννεφα και όλοι μας να έχουμε την υγεία μας..Πολλά φιλιά σε όλους,καλή χρονιά και ό,τι καλύτερο μέσα από την ψυχή μου..
Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009
Το περιμέναμε...
Περιμέναμε όλοι ότι κάτι θα γινόταν..Περιμέναμε 'οτι κάποιοι θα καπηλεύονταν ξανά το θάνατο ενός παιδιού για να κινηθούν ενάντια σε ό,τι είμαστε εμείς γιατί εμείς είμαστε το κράτος..Περιμέναμε κάποιοι -αν όχι όλοι- να δούμε πάλι πολλά -από τους μεν και απο τους δε-αλλά εγώ σαν πολίτης της Ελλαδας δεν ήθελα να δω γι άλλη μια φορά αυτό που είδα..
Κάτοικοι αυτής της χώρας να επιτίθεται ενάντια στο σύμβολο της χώρας μου ,ενάντια στη γνώση,ενάντια σε μένα την ίδια που ένιωσα ότι μου καταλύουν ακόμα και την ύπαρξή μου..
Ποιος μιλάει για πολιτική αποψη όλων αυτών όταν τα συνθήματα στους τοίχους της Πρυτανείας το μόνο που έχουν να πουν ειναι ελευθερώστε τον τάδε ή τον δείνα;Ποιος μιλάει για απελευθέρωση ιδεών όταν μου καταργούν τη δική μου ελευθερία καταπατώντας τα δικά μου δικαιώματα και τη δική μου ιδέα για τη λειτουργία του κράτους;ΤΟ ΚΡΆΤΟΣ το χειριζομαι εγώ σαν πολίτης του μέσα από τις νομιμες διαδικασίες της εκλογής των αντιπροσώπων..Εγώ επιλέγω τον τρόπο με τον οποίο θα μου φερθούν,ο μόνος υπεύθυνος είμαι εγώ που κρίνω ποιον θέλω και ποιον δεν θέλω να με κυβερνήσει,που εν γνώσει μου ξέρω ότι μπορεί και να με κοροιδέψει..Όλοι αυτοί λοιπόν δεν στρέφονται ενάντια στο κράτος και την κρατική εξουσία αλλά ενάντια σε μένα και στους ίδιους τους τους εαυτούς γιατί και αυτοί που κρύβονται πίσω από τις μσκες ψηφίζουν ή και να μην ψηφίζουν είναι πολιτική τους αποψη που σημάινει ότι έχουν δικαιωματα επιλογής..
Όλοι αυτοί που ξεσηκώνονται χωρίς αιτία και λένε απλά για να λένε χωρίς επιχειρήματα,που δεν προσπαθουν να βρουν άλλο τρόπο να επικοινωνήσουν πέρα από τη ριζοσπαστική αυτή συμπεριφορά κάνουν ότι κάνουν απλά για να προκαλέσουν με σκοπό να συζητηθούν και όχι να αφυπνίσουν..
Ποιος ο λόγος βιας,ποιος ο λόγος αντίδρασης τέτοιου είδους;Δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι να πολεμήσεις ότι δεν σου κάνει; ΠΟΙΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΒΙΑΣ;Περισσότερα θα κερδιζαν περισσότερο θα αφυπνούσαν συνειδήσεις κάνοντας μια ειρηνική πορεία,κάνοντας σιωπηλή καθιστική διαμαρτυρία,ζητώντας από ταΜΜΕ με ξεσκέπαστα πρόσωπα να τους ακούσουν και να μεταδώσουν τις θέσεις τους,περισσότερα θα κέρδιζαν αν μοίραζαν κατακόκκινα γαρύφαλλα στον κόσμο δείγμα του πόνου που νιώθουν αν νιώθουν..Και ποιος δεν θα ήταν μαζί τους ,ποιος δεν θα τους στήριζε αν έβλεπε ότι η αστυνομία τους επιτίθεται χωρίς λόγο και αιτία όταν με το θάνατο του μικρόυ Αλέξη ξεσηκωθήκαμε όλοι ενάντια σε αυτούς που χρησιμοποίησαν τη δύναμη της εξουσίας και αφάιρεσαν τη ζωή ενός παιδιού που ακόμα δεν είχε διαμορφώσει το χαρακτήρα του,δεν είχε ζήσει τη ζωή;
Οι ευθύνες για τα γεγονότα λοιπόν βαραίνουν όχι αυτούς που βγήκαν στο δρόμο να διαδηλωσουν ήρεμα την αντίθεσή τους με τα τεκτενόμενα και εκείνους που έκαναν σωστά τη δουλειά τους αλλά εκείνους που προκάλεσαν με τη βία και την επιθετικότητα καθώς και εκείνους που αντί να λειτουργήσουν σαν όργανα της νομιμότητας παρανόμησαν παρασυρόμενοι από τη δυναμη που δίνει η εξουσία..
Η βια λοιπόν για μένα δεν είναι άποψη σκεπτόμενων ανθρώπων γιατί παρασύρεσαι απο τα κατώτατα ένστικτα σου και όταν παρασύρεσαι σημαίνει ότι το κέντρο ελέγχου ,η σκέψη,δεν υφίσταται..
Και αν μιλάμε για επανάσταση ενάντια σε ό,τι θεωρούμε ότι καπηλεύεται την ελευθερία μας ας θυμηθούμε σπό την ιστορία ότι οι επαναστάσεις έχουν νόημα όταν ΕΣΥ ΔΕΝ έχεις λόγο στην διακυβερνηση του κράτους σου,της χωρας σου και λειτουργεί αυθαίρετα.Σε 'ένα κράτος που οι πολίτες αποδεικνύουν ότι μπορούν και έχουν τη δύναμη να ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις δεν χρειάζονται ακράιες συμπεριφορές..
Σαν απλός πολίτης λέω ότι δεν αντέχω άλλο να βλέπω τόσα μετωπα ανοιχτά..Δεν αντέχω να φοβάμαι καθημερινά ,να νιώθω ότι θα μαι ασφαλής κάπου που δεν θα υπάρχουν πολλοί ανθρωποι..Δεν αντέχω να νιώθω το στομάχι μου να σφίγγεται κάθε φορά που βλέπω γύρω μου τέτοιες συμπεριφορές και να νιώθω ότι βιάζεται η ψυχή μου..
Ο τρόπος που μπορούμε να πολεμήσουμε όλοι ακόμα και αυτοί που κάναν τους βανδαλισμούς είναι η γνώση και η κριτική σκέψη γιατί η γνώση άγει συμπεριφορές..
Με φανατισμό και ακραίες συμπεριφορές από όλους μας ,δεν λύνονται τα προβλήματα,δεν προκαλείς την αντίδραση ,δεν στηρίζεις την άποψή σου,δεν έχεις το λαό μαζί σου..
Επιτέλους σήμερα θα έπρεπε να θρηνούμε ένα παιδί και να θυμηθούμε και άλλα παιδιά 16 χρονα που χάθηκαν αδικα σε κακοτράχαλους δρόμους ,χαθηκαν από ναρκωτικά ,σβήνουν σε ένα αυριο που το μόνο που τους προσφέρει είναι αγωνία ..ΕΔΩ πρέπει να σταθούμε και εδώ να σκύψουμε το κεφάλι μπας και συνελθουμε λίγο και βρούμε κάποια ακρη..
Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009
Ποιός δίνει το δικαίωμα να ΝΙΩΘΕΙΣ θεος; ΕΓΩ!!!!!!!!!!!!
Αναρωτιέμαι γιατί..Πολλές φορές γιατί.Γιατί;..ΠΟΙΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ; ΓΙΑΤΙ;
ΠΟΙΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ; ΠΟΙΟΣ; ΓΙΑ ΜΕΝΑ..Που έκανα ότι μια γυναίκα κάνει,που έκανα ότι μια μανα πραττει,που ήμουν εκεί ..
"κάποτε ο άνθρωπος που είχα παιδιά μαζί του με έβαλε σε μια αλάνα και με χτύπαγε ασταματητα και βρέθηκα με διάσειση στο Νοσοκομείο και με τρια πλευρά σπασμένα γιατι τόλμησα να ανάψω ένα τσιγάρο επειδή στο χωριό του όποια κάπνιζε ήταν που....α.Αλλά με ήξερε..ΠΆΝΤΑ Κάπνιζα..Με ήξερε ή όχι;"
"Ειδα τη βιαιότητα στο τραπέζι στην κουζίνα,στο κρεβάτι..Και ήμουν με πυρετό ..και με βίασε..Ο άντρας μου με βίασε .. με χτύπησε γιατί πίστευε ότι άλλος θα το κανε.."ήταν 3 ώρες μετά που είχα τα γενεθλιά μου...Και το αστείο ; ήμουν τρισευτυχισμένη γιατί ΜΕ ΌΣΑ ΈΚΑΝΕ ΠΡΙΝ ΜΠΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΕΔΕΙΧΝΕ ΜΕ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ ΠΟΣΟ με αγαπούσε..."
"Ο άνθρωπός μου είχε πιει..Είχαν γίνει πολλά εκείνη τη μέρα..Εχανε τα πάντα..Κάποτε μου είχε πει αν ποτέ ξέφευγε να του έπαιρνα τα κλειδια του αυτοκινήτου..Ξέφευγε Αρκετά πινοντας , αλλά ποτέ μα ποτέ δεν εφτασε εκεί..Εκείνο το βράδυ κάτι θα συνέβαινε..το νιωθα..Παραμονή Ανάστασης βρέθηκα στο ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ενός Κυκλαδίτικου νησιού όταν ο συντροφός μου με χτυπησε γιατί τόλμησα να του πάρω τα κλειδιά για να μη βγει στο δρόμο και χτυπήσει ασχημα κάποιον..Με χτύπησε τόσο ασχημα και μετά με πέταξε αναίσθητη στο δρόμο και με μάζεψαν οι άνθρωποι του νησιού ..ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ πριν το κακό ,αλλά δεν το κανα ..Αλλά το θελα..Βέβαια ακόμα ειμαι μαζί του γιατι με χρειάζεται,αλλά.."
"Ο σύντροφός μου πίνει πολύ..ΑΛΛΆ ΜΗΝ ΤΟ ΠΕΙΣ..Όταν πίνει φοβάμαι για μενα και τα παιδιά μου..Με ξευτελίζει μπροστά τους..ΑΛΛΆ ΜΗΝ ΤΟ ΠΕΙς ΠΟΥΘΕΝΑ-omerta-..Ναι θέλω να φύγω αλλά χωρίς εμένα θα ναι μισός και ας με κομματιάζει..Με αγαπάει..Αν τον αφήσουμε.. θα χαθεί..Μας αγαπάει το ξέρω.."
Και υπάρχουν και άλλες..
Δεν είναι ψεμματα..Ειναι κουβέντες γυναικών που ΣΥΝΆΝΤΗΣΑ..
Ποιά θα κάνει κάτι;Εγώ κάποτε τολμησα..Κάπου μια από αυτές τις ιστορίες ,είναι η δική μου ιστορία το δικό μου παρελθόν,ίσως είναι και όλες μαζί σε διαφορετικό περιβάλλον ,με διαφορετικούς πρωταγωνιστές..Γιατί όλες οι ιστορίες οικογενειακής βίας ειναι ίδιες.. ..ΑΛΛΑ μάζεψα τις δυνάμεις μου,τα παιδιά μου και έφυγα..Βήματα αργά στην αρχή αλλά σιγά σιγά πάτησα στα πόδια μου ξαναέφτιαξα τη ζωή μου ,τη ζωή μας και τώρα έχοντας πίσω μου αφήσει το παρελθόν αλλά με εφαλτήριο τις δικές μου στιγμές πολεμάω όπως μπορώ την γυναικεία κακοποίηση..Και κάτι που αφορά τους άντρες..Αν δεν σέβεστε τη γυναίκα που έχετε δίπλα σας αφήστε τη να φύγει..Γιατί πάνω από όλα όπως και σεις είναι και αυτή ΑΝΘΡΩΠΟΣ...
Όσο για τις γυναίκες..Για όλες εσάς που βιώνετε τον τρόμο και το φόβο ,που κλείνετε τα μάτια σας για να μη θυμάστε ,που στα μάτια των παιδιών σας και στη ζωή σας η σχεδόν καθημερινή οικογενειακή βία αντικατοπτρίζεται,τολμήστε να φύγετε..Ξέρω δεν είναι εύκολο..Το άλλοθι μας γιατί φοβόμαστε τη μοναξιά , είναι συνήθως τα παιδιά όταν υπάρχουν και το οικονομικό..Αλλά ακούστε με ..ΚΑΙ γω άνεργη ήμουν πριν 11 χρόνια όταν έφυγα..Πήρα τα παιδιά μου βάζοντας ελάχιστα ρούχα σε ένα σάκο και πήγα σε συγγενείς μου γιατί η μητέρα μου ήταν στο νοσοκομείο μετά από εγχειρηση καρκίνου και δεν ήθελα να μάθει τίποτα..Και τότε όταν είπα τι μου συνέβαινε γιατί κανένας δεν ήξερε όλοι οι συγγενείς μου με βοήθησαν και όχι μόνο.Και ο Θεός ας έχει καλά όλους όσους μου άνοιξαν την πόρτα και την αγκαλιά της ψυχής τους..
Και γω φοβόμουν τι θα πουν μετά..Ποιά θα είναι η αντίδραση του κόσμου που πολλές φορές με έβλεπε και έλεγε πίσω από την πλάτη μου λόγια άσχημα σχετικά με το χωρισμό μου..Αλλά πολέμησα και κέρδισα το θαυμασμό τους και το σεβασμό τους..Και τώρα είμαι εδώ,διδάσκω,σπουδάζω,μεγαλώνω τα παιδιά μου με έναν άνθρωπο που τα αγάπησε σαν δικά του τόσο που η μεγάλη μου κόρη λέει αυτόν πατέρα μετά την απόρριψη από τον ίδιο της τον πατέρα..
ΤΟΛΜΗΣΤΕ ΤΟ..Η ζωή δεν σταματά στο χτες..Βρέιτε τη δύναμη να φύγετε για να ξαναβρείτε την ίδια τη ζωή..
Δεν με ενοχλεί καθόλου που δημοσιεύω την ιστορία μου..Εξάλλου δεν την κράτησα ποτέ από εκεί και περα κρυφή..Ισως γιατί εγώ έσπασα τη σιωπή μου και βοήθησα με τον δικό μου τρόπο άλλες γυναίκες να τολμήσουν..
ΣΠΑΣΤΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ
ΠΟΙΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ; ΠΟΙΟΣ; ΓΙΑ ΜΕΝΑ..Που έκανα ότι μια γυναίκα κάνει,που έκανα ότι μια μανα πραττει,που ήμουν εκεί ..
"κάποτε ο άνθρωπος που είχα παιδιά μαζί του με έβαλε σε μια αλάνα και με χτύπαγε ασταματητα και βρέθηκα με διάσειση στο Νοσοκομείο και με τρια πλευρά σπασμένα γιατι τόλμησα να ανάψω ένα τσιγάρο επειδή στο χωριό του όποια κάπνιζε ήταν που....α.Αλλά με ήξερε..ΠΆΝΤΑ Κάπνιζα..Με ήξερε ή όχι;"
"Ειδα τη βιαιότητα στο τραπέζι στην κουζίνα,στο κρεβάτι..Και ήμουν με πυρετό ..και με βίασε..Ο άντρας μου με βίασε .. με χτύπησε γιατί πίστευε ότι άλλος θα το κανε.."ήταν 3 ώρες μετά που είχα τα γενεθλιά μου...Και το αστείο ; ήμουν τρισευτυχισμένη γιατί ΜΕ ΌΣΑ ΈΚΑΝΕ ΠΡΙΝ ΜΠΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΕΔΕΙΧΝΕ ΜΕ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ ΠΟΣΟ με αγαπούσε..."
"Ο άνθρωπός μου είχε πιει..Είχαν γίνει πολλά εκείνη τη μέρα..Εχανε τα πάντα..Κάποτε μου είχε πει αν ποτέ ξέφευγε να του έπαιρνα τα κλειδια του αυτοκινήτου..Ξέφευγε Αρκετά πινοντας , αλλά ποτέ μα ποτέ δεν εφτασε εκεί..Εκείνο το βράδυ κάτι θα συνέβαινε..το νιωθα..Παραμονή Ανάστασης βρέθηκα στο ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ενός Κυκλαδίτικου νησιού όταν ο συντροφός μου με χτυπησε γιατί τόλμησα να του πάρω τα κλειδιά για να μη βγει στο δρόμο και χτυπήσει ασχημα κάποιον..Με χτύπησε τόσο ασχημα και μετά με πέταξε αναίσθητη στο δρόμο και με μάζεψαν οι άνθρωποι του νησιού ..ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ πριν το κακό ,αλλά δεν το κανα ..Αλλά το θελα..Βέβαια ακόμα ειμαι μαζί του γιατι με χρειάζεται,αλλά.."
"Ο σύντροφός μου πίνει πολύ..ΑΛΛΆ ΜΗΝ ΤΟ ΠΕΙΣ..Όταν πίνει φοβάμαι για μενα και τα παιδιά μου..Με ξευτελίζει μπροστά τους..ΑΛΛΆ ΜΗΝ ΤΟ ΠΕΙς ΠΟΥΘΕΝΑ-omerta-..Ναι θέλω να φύγω αλλά χωρίς εμένα θα ναι μισός και ας με κομματιάζει..Με αγαπάει..Αν τον αφήσουμε.. θα χαθεί..Μας αγαπάει το ξέρω.."
Και υπάρχουν και άλλες..
Δεν είναι ψεμματα..Ειναι κουβέντες γυναικών που ΣΥΝΆΝΤΗΣΑ..
Ποιά θα κάνει κάτι;Εγώ κάποτε τολμησα..Κάπου μια από αυτές τις ιστορίες ,είναι η δική μου ιστορία το δικό μου παρελθόν,ίσως είναι και όλες μαζί σε διαφορετικό περιβάλλον ,με διαφορετικούς πρωταγωνιστές..Γιατί όλες οι ιστορίες οικογενειακής βίας ειναι ίδιες.. ..ΑΛΛΑ μάζεψα τις δυνάμεις μου,τα παιδιά μου και έφυγα..Βήματα αργά στην αρχή αλλά σιγά σιγά πάτησα στα πόδια μου ξαναέφτιαξα τη ζωή μου ,τη ζωή μας και τώρα έχοντας πίσω μου αφήσει το παρελθόν αλλά με εφαλτήριο τις δικές μου στιγμές πολεμάω όπως μπορώ την γυναικεία κακοποίηση..Και κάτι που αφορά τους άντρες..Αν δεν σέβεστε τη γυναίκα που έχετε δίπλα σας αφήστε τη να φύγει..Γιατί πάνω από όλα όπως και σεις είναι και αυτή ΑΝΘΡΩΠΟΣ...
Όσο για τις γυναίκες..Για όλες εσάς που βιώνετε τον τρόμο και το φόβο ,που κλείνετε τα μάτια σας για να μη θυμάστε ,που στα μάτια των παιδιών σας και στη ζωή σας η σχεδόν καθημερινή οικογενειακή βία αντικατοπτρίζεται,τολμήστε να φύγετε..Ξέρω δεν είναι εύκολο..Το άλλοθι μας γιατί φοβόμαστε τη μοναξιά , είναι συνήθως τα παιδιά όταν υπάρχουν και το οικονομικό..Αλλά ακούστε με ..ΚΑΙ γω άνεργη ήμουν πριν 11 χρόνια όταν έφυγα..Πήρα τα παιδιά μου βάζοντας ελάχιστα ρούχα σε ένα σάκο και πήγα σε συγγενείς μου γιατί η μητέρα μου ήταν στο νοσοκομείο μετά από εγχειρηση καρκίνου και δεν ήθελα να μάθει τίποτα..Και τότε όταν είπα τι μου συνέβαινε γιατί κανένας δεν ήξερε όλοι οι συγγενείς μου με βοήθησαν και όχι μόνο.Και ο Θεός ας έχει καλά όλους όσους μου άνοιξαν την πόρτα και την αγκαλιά της ψυχής τους..
Και γω φοβόμουν τι θα πουν μετά..Ποιά θα είναι η αντίδραση του κόσμου που πολλές φορές με έβλεπε και έλεγε πίσω από την πλάτη μου λόγια άσχημα σχετικά με το χωρισμό μου..Αλλά πολέμησα και κέρδισα το θαυμασμό τους και το σεβασμό τους..Και τώρα είμαι εδώ,διδάσκω,σπουδάζω,μεγαλώνω τα παιδιά μου με έναν άνθρωπο που τα αγάπησε σαν δικά του τόσο που η μεγάλη μου κόρη λέει αυτόν πατέρα μετά την απόρριψη από τον ίδιο της τον πατέρα..
ΤΟΛΜΗΣΤΕ ΤΟ..Η ζωή δεν σταματά στο χτες..Βρέιτε τη δύναμη να φύγετε για να ξαναβρείτε την ίδια τη ζωή..
Δεν με ενοχλεί καθόλου που δημοσιεύω την ιστορία μου..Εξάλλου δεν την κράτησα ποτέ από εκεί και περα κρυφή..Ισως γιατί εγώ έσπασα τη σιωπή μου και βοήθησα με τον δικό μου τρόπο άλλες γυναίκες να τολμήσουν..
ΣΠΑΣΤΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ
Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009
Αλλού αντ' αλλού
(Αυτή την ανάρτηση σήμερα ούτε και γω ξέρω πως την έκανα και γιατι..Την παράγραφο αυτή την έγραψα μετά που έγραψα την ανάρτηση να το ξέρετε..Είναι μια άνάρτηση έτσι..Που ξεκίνησε βλέποντας κάποιες διαφημίσεις γιατί πρέπει να κάνω μια εργασία και έφτασε από τον επικοινωνιακό στόχο των διαφημίσεων εκεί που θα διαβάσετε..θα καταλάβετε τι εννοώ διαβάζοντας..Είπα μια φορά να μην την αναρτήσω..Αλλά πάντα μιλάμε με συνειρμό;όχι βέβαια ..Ή ποτέ δεν σκεφτόμαστε κάπως;Έ και γω αυτό έκανα..Εγραψα μια ανάρτηση έτσι απλά επειδή κάτι σκεφτόμουν (με βοηθάει το γραψιμο πολλλλλλλλλλλές φορές)είπα να μην τη δημοσιέυσω αλλά γιατί όχι..
"Δεν ξέρω για σας αλλά τελικά η συγκεκριμένη εταιρεία έχει τον καλύτερο επικοινωνιακό τρόπο -αλλά και τα λεφτά βέβαια-να φτιάχνει και να δημιουργεί τις καλύτερες Χριστουγεννιατικες διαφημίσεις που σε παρασέρνουν..Ε δεν θέλω να βλέπω μουτρωμένα πρόσωπα..Ας προετοιμαστουμε για κάτι που έρχεται..Για την ελπίδα ότι κάτι θα πάει καλύτερα αυτά τα Χριστούγεννα και με την καινούργια χρονιά..Καλύτερα στα οικονομικά μας{Ε!!!! φάτε πιειτε κέρδισα το ΤΖΟΚΕΡ(σκέψη ανθρώπου που τα οικονομικά του βρίσκονται στην Black list της τσέπης του}στα προσωπικά μας{(πότε θα ρθει εκείνη η μέρα που θα τραγουδώ και γω το This year και θα χαίρομαι τη συντροφιά ενός ανθρώπου που μ αγαπάει δίπλα μου(σκέψη ανθρώπου που πόνεσε πολύ)}στα οικογενειάκά μας( όλα πάνε καλά με τα παιδιά που η εφηβεία τους κοντεύει να μας κάνει ροκάδες -ή να πω heavymetallades με το σκληρό ροκ που παίζουμε στο σπίτι;)Αυτό δεν χρειάζεται να το εξηγήσω..Οι γονείς των εφήβων το χουν καταννοήσει πλήρως..Αλήθεια είμασταν και μεις έτσι;
Ισως όμως όλα αυτά να μην αξίζουν τίποτα αν δεν έχουμε την υγεία μας ..Αυτή και μόνο αυτή έχει την μεγαλύτερη σημασία..Όλα τα άλλα φτιάχνονται..Την υγεια μας να χουμε ,ε,και ας υποφέρουμε λίγο..(Λίγο είπα..)
Να περνάτε καλά και να προσέχετε.."
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)