"Προσπαθώ να κάνω αυτό που πρέπει..Αλλά δεν μπορώ..ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ..Με έχεις σημαδέψει..ΕΙΜΑΙ ΟΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ..Εκεί ήμουν .είμαι, και ας φτάνω στα ΌΡΙΑ μου κάποιες στιγμές που νιώθω ότι σε μισώ γιατί με έχεις κυριεύσει και γω δεν θέλω κανείς να το κάνει.Αυτή είμαι ΕΓΩ..Το εγώ μου ενάντια σε σένα..Αλλά εγώ είμαι εσύ..Αστείο ε?
Ζω μέσα στην παράνοια πια ..Τη δική σου και τη δική μου.. ...Προσπάθησα να σε διώξω από πάνω μου από το μυαλό μου..ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ..Είσαι η δύναμη και η αδυναμία μου,το χτες και το σήμερά μου..ΕΙΜΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΓΩ.. Ότι και να κάνεις και να κάνω ο ένας σημάδεψε τον άλλο..Βαθιά,με σημάδια καρδιάς..ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ..
Με διέλυσες κάποτε και σε διέλυσα και γω..Δύο ίδιοι άνθρωποι δεν έχουν μέλλον..Έτσι έλεγες. και το πίστευες....ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ..Ο ένας δεν μπορεί να χάσει τον άλλο,να αντισταθεί στον άλλο αλλά δεν μπορέι να είναι και με τον αλλο..ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΧΑΣΩ..ΣΕ ΑΓΑΠΩ όπως με ΑΓΑΠΑΣ...Αλλά ο καθενας εχει διαφορετικές προτεραιότητες..Αν ήμασταν μαζί ,το ότι ακόμα και το ότι θα με μοιραζόσουν στη δουλειά θα σε σκότωνε και η ζωή μας θα ταν κόλαση..." Κανείς πέρα από ΄μενα για σένα.."Μου είχες; πει..
ΠΡΕΠΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ...
ΣΕ φοβήθηκα ..ΠΟΛΥ...Θα μου έπαιρνες τον αέρα που αναπνέω ΘΑ ΈΧΑΝΑ ΕΜΕΝΑ..Και με τρόμαζε αυτό..Σε σένα δεν θα μπορούσα ποτέ να αντισταθώ,να διεκδικήσω το δικό μου μέλλον..Πάντα θα κατάφερνες να με επηρεάσεις...ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ να χάσω το δικό μου εαυτό .να ενστερνιστώ το δικό σου και να ναι το μυαλό Μου εσύ..ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ελεύθερη ακόμα και αν είμαι δεσμευμένη...ΕΛΕΥΘΕΡΗ...ΜΕ ΣΕΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥΝ..
ΦΟΒΗΘΗΚΑ.. ΄ΈΝΑ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΣΟΥ ΘΑ ΤΟ ΕΊΧΑ ΤΟ άλλο μισό όμως θα το άγγιζα ποτέ? γιατί στο άλλο μισό που ήθελες να μουν δεν θα φτανα ποτέ..ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΠΟΤΕ..Δεν θα σε κάλυπτα ποτέ.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΕ ΕΝΟΙΑΖΕ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΙΩΘΩ.ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΠΟΤΕ ΠΟΣΟ ΣΕ ΑΓΑΠΗΣΑ,,.ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΠΟΤΕ ΠΟΣΟ ΜΙΚΡΗ ΕΝΙΩΣΑ μέσα από όσα έλεγες..ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΜΕ ΠΛΗΓΩΣΕΣ,,Σε ένοιαζε μόνο που θα φτάσεις εσύ..ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΗΘΕΛΕΣ αλλά σε φρέναρε..Ημουν απλή,δεν ήξερα να φέρομαι και να άγομαι όπως ήθελε η δική σου κοινωνική τάξη που είχες φτάσει..Για σένα άλλο ήταν η φιλοδοξία άλλο η αγάπη και μου το πέρασες καλά αυτό.ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΕΚΈΙΝΗ ΤΗ ΝΎΧΤΑ που φορτώθηκα κάθε λάθος δεν τόλμησα ποτέ να πω την αλήθεια.ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ?.Αλλά επιτέλους θυμήσου ..ΘΥΜΗΣΟΥ. Μου μίλησες για εκείνη...Καμπανάκι μέσα μου χτύπησε.ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣΤΑΝ ΠΟΤΕ ΜΑΖΙ..Εκείνη ήταν το μέλλον σου..ΕΓΩ ΄ΤΙΠΟΤΑ...ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑ ..ΜΕ ΣΚΌΤΩΣΕΣ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ,κάποτε θα σου πω τι μου είπες. και ελπίζω να θυμηθείς..ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΘΥΜΗΘΕΙΣ..
ΚΑΙ τώρα ξαναγυρνάμε στην αρχή?Ποια αρχή?Τι μου προτείνεις?στιγμές?
ΛΟΙΠΟΝ ΜΑΘΕ!!!!.ΘΑ ΤΙΣ ΖΗΣΩ ΕΓΩ... ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΛΩ ΕΓΩ....ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙΣ ΕΣΥ.. δεν είσαι ΕΣΥ ΠΟΥ ΤΟ ΕΠΕΛΕΞΕΣ..ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ..ΓΙΑΤΊ?ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ ΔΙΝΟΜΑΙ. και η ψυχή μου δεν αντιστέκεται ,...Ας πάω στην κόλαση των ανθρώπων λοιπόν/ μα πρώτα ας με κατηγορήσουν ,ας με πετροβολήσουν όσοι έζησαν την ΑΓΑΠΗ,,
ΣΕ ΑΓΑΠΩ ..ΑΝ ΠΟΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΤΙ ΕΝΝΟΩ και το νιώσεις ΑΠΛΑ ΑΓΚΑΛΙΑΣΕ ΜΕ ΚΑΙ ΠΕΣ ΜΟΥ 4 ΛΕΞΕΙΣ.."ΣΕ ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ,
"ΕΓΩ ΣΟΥ ΜΙΛΗΣΑ...Απλά ...απο καρδιάς..Ελπίζω κάποτε και η δική σου καρδιά( και όχι η λογική σου )να μου απαντήσει.
Χρώματα,σχέδια,όνειρα,ελπίδες..Η βροχή φέρνει πάντα μια μελαγχολία...Το θέμα είναι ότι μας αρέσει να μένουμε μόνοι..Ώρες περισυλλογής και σκέψης..Λες και η βροχή καθαρίζει το μυαλό και την καρδιά από τη σκόνη της καθημερινότητας..
Μια στιγμή..Μόνο μια στιγμή
Τα ματια ανταμώνουν ..
Μια στιγμή
'Ενα άγγιγμα
Μια στιγμή
Ένα φιλί
Και η Κόλαση με τον Παράδεισο έχουν την ίδια γεύση
Τη γευση των χειλιών που ενώνονται.. για μια στιγμή..
Μια στιγμή στο παρόν και ο κόσμος σταματάει
'ενα δεύτερο του λεπτού και το φως λούζει μόνο τα μάτια
Για ένα δεύτερο του λεπτού όλα παύουν να έχουν σημασία
Μόνο τα μάτια μιλάνε
Και τα σώματα ανταριάζουν, πονάνε..
'Ενα δεύτερο του λεπτού ,μια στιγμή.. Μια τόσο δα μικρή στιγμή
Το μυαλό κάνει τόσες σκέψεις
Το σώμα δίνει χίλιες υποσχέσεις
Και συ τα βάζεις με το χρόνο που δεν σταματά..
Μια στιγμή ,μόνο μια τόσο δα μικρή στιγμή..
Ζεις
Σταμάτα να με ρωτάς αν σε σκέφτομαι
το βλέπεις στα μάτια μου
Σταμάτα να ψάχνεις να δεις μέσα τους,
θα δεις το πάθος μου
Σταμάτα να κοιτάς τα χείλη μου
θα ακούσεις την ανάσα μου να λέει " Πόσο σε θέλω".
Σταμάτα να με ρωτάς αν έχω μετανιώσει
άκου την καρδιά μου τι σου απαντά.
Σταμάτα να αναρωτιέσαι αν υπάρχεις για μένα
Είμαι εδώ και είσαι δίπλα μου .
Κλείσε τα μάτια και ονειρέψου ..Είσαι εδώ,και είμαι δίπλα σου..
Τίποτε άλλο μη με ρωτήσεις..
Απλά κλείσε τα μάτια και άσε το φιλί μου να σου χαρίσει τα πιο όμορφα όνειρα..
Καληνύχτα Αγγελέ μου,καληνύχτα..
'Οσα χρόνια και αν περάσουν η σκέψη μου θα σκεπάζει τη σκέψη σου και η μορφή σου,η παρουσία σου, -διακριτικά στα θέλω μου- θα με στηρίζει πάντα..
'Αλλαξες τη ζωή μου,την πορεία μου, τη σκέψη μου..Με έμαθες να ζω ,να προσπαθώ,να μη συμβιβάζομαι..Το βλέπω στην αισιοδοξία που κυριαρχεί στην ψυχή μου,στη δύναμη που έχω στη ζωή μου,στο αύριο που πιστεύω ακόμα,στην ελπίδα για το ξημέρωμα που φέρνει η κάθε μέρα,στην πορέια της ζωή ,ου αυτά τα χρόνια..
Δεν ήσουν το λιμάνι αλλά η τρικυμία μου ,η καταιγίδα που με έριχνε στα βράχια να δοκιμαστώ ,που με έσπρωχνε σε πιο επικίνδυνα νερά..Αλλά εγώ ήξερα.Ήξερα ότι περίμενες να δεις αν όσα μου δίδαξες τα έμαθα..Και στο απέδειξα..Ήμουν αυτή που περίμενες να γίνω και είμαι αυτή που χαίρεσαι να βλέπεις γιατί ξέρεις ότι εσύ με έκανες..
Ξέρεις ότι σου χρωστάω το σήμερά μου..Αυτό που είμαι σήμερα.. Ξέρω ότι πάντα θα σαι διακριτικά δίπλα μου να με προσέχεις αλλά θέλω να ξέρεις ότι πάντα θα μαι και εγώ εδώ και θέλω να σε βλέπω να χαμογελάς και να σε νιώθω ευτυχισμένο..
Παλεύω για μένα
Παλέυω να ζήσω
Παλεύω να ξεπεράσω τις δυνάμεις μου
να αντέξω σε ότι έρχεται κάθε μέρα
Παλεύω να χαμογελώ ακόμα και όταν οι μέρες μου είναι κρύες και σκοτεινές
Παλεύω να διώχνω τα δάκρυα από τα μάτια των ανθρώπων που αγαπώ
Παλέυω να μαι δυνατή γιατί αν λυγίσω δεν θα μαι εγώ..
Παλεύω να ισοροπώ τη λογική με το συναίσθημα
Παλεύω μέσα μου με τον ίδιο μου τον εαυτό..
Είναι δυσκολο να γράφω για μένα,να με εξηγώ γιατί ποτέ και καμία στιγμή δεν είμαι η ίδια.
Είναι δύσκολο να γράφεις για τον εαυτό σου γιατί γράφοντας για αυτόν πρέπει να αντιμετωπίσεις και τη σκοτεινή σου πλευρά και γω παλεύω να το κάνω αυτή τη στιγμη καθώς θέλω να φανώ στα μάτια σας αρεστή..Ανθρώπινη φιλαυτία και γυναικεία φιλαρέσκεια που θέλει να είμαι τέλεια για σας ..Αλλά δεν είμαι..Παλεύω να μαι τέλεια μα δεν είμαι..Εχω κρυφή σκοτεινή πλευρά που πολλές φορές με τρομάζει όταν έρχεται στην επιφάνεια.. Βλέπω ότι όπως αγαπώ μπορώ και να μισήσω,ότι όπως κλάιω από λύπη μπορώ και να χαμογελάσω όταν κάποιος υποφέρει,ότι μπορώ να δείχνω προς τα έξω καλοσύνη και ταυτόχρονα να θέλω να γίνω κακιά και εριστική..ότι μπορώ να γίνω δαίμονας όσο εύκολα μπορώ να είμαι άγγελος..Όμως το παλέυω..Γιατί; Γιατί απλά αυτός είναι ο ρόλος μου..Να παλεύω κάθε μέρα για να είμαι Άνθρωπος..
Είναι ένα κομμάτι που το πήρα από το blog της Μαρίας..Μαράκι δεν σε ξεχασα..Κάνω ΄οτι περνάει από το χέρι μου να βοηθήσω αλλά ο κόσμος είναι πολύ σκληρός και άψυχος..Μόνο όταν βιώνουμε τον πόνο οι ίδιοι μπορούμε να θυμηθούμε ότι ειμαστε άνθρωποι και ότι έχουμε την ανάγκη των άλλων..Ακόμα περιμένω απαντήσεις κορίτσι μου ,περιμένω ανθρώπους να νοιαστούν αλλά λυπάμαι που δεν μπορώ να σου πω τίποτα..Να σαι δυνατή μικρή μου..
Η αίθουσα ήταν κατάμεστη από κόσμο..Δεν υπήρχε περίπτωση να βρει να καθίσει και έτσι προτίμησε να βγει έξω από το κτήριο και να περιμένει μέχρι τη μία πίνοντας ένα καφέ ..Στο κάτω κάτω η μέρα μόνο για να σαι κλεισμένος σε ένα συνεδριακό χώρο δεν ενδεικνυόταν..Ανοιξιάτικο αεράκι που ερχόταν από τη θάλασσα γέμιζε με το πιο γλυκό άρωμα το χώρο και σε προκαλούσε να ξεκουραστείς..Αν ήταν μουσική θα ήταν σαξόφωνο που πάιζει παλιά κομμάτια τζαζ και ο κόσμος σταματά το μυαλό του για να χαθει μέσα στους ήχους του..Και κείνη δεν αφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη..Εξάλλου αυτό είναι ζωή..Να κρατάς τα αρώματα που σου χαρίζει η κάθε μέρα..Και αυτή είχε κρατήσει πολλά αρώματα ασχημα και υπέροχα και αυτό σήμερα που περνούσε μόνο στα υπέροχα μπορούσε να το κατατάξει..
-Υπέροχη μέρα,σκεφτηκε και γύρισε αμέριμνη το κεφάλι της γύρω της..Και κείνο που είδε την έκανε να χαμογελάσει ακόμα περισσότερο..Εκείνος ήταν εκεί..Ο άνθρωπος που της χάρισε τον ίδιο της τον εαυτό ήταν εκεί..Πανέμορφος όπως πάντα και υπέροχος μέσα στο ανοιχτόχρωμο ανοιξιάτικο κοστούμι του σκορπούσε για άλλη μια φορά στους γύρω του κάτι από τη δική του λάμψη..Δεν την είχε δει και εκείνο που η ίδια θα ήθελε ήταν να μην τη δει..Θα ταν η μοναδική ευκαιρία να του πει κάποια πράγματα χωρίς να τον φέρει σε δύσκολη θέση..
Η ιστορία τους ήταν παλιά..Πριν πολλά χρονια ήταν μαζί μα κάποτε χώρισαν..οταν είχε ξεκινήσει η ιστορία τους ήταν σαν όλες τις παράνομες ιστορίες..΄Ωσπου εκείνη έφυγε και εκείνος χώρισε και ξαναπαντρεύτηκε..Χαμογέλασε με τις θύμισες εκείνης της εποχής που η μία ανάμνηση διαδεχόταν τη άλλη..Φωτογ(τ)ραγικές εικόνες που μέσα σε δευτερόλεπτα διέσχισαν ενα χρόνο..Χαμογέλασε ξανά ,και μια σκέψη κυριαρχησε στο μυαλό της..Άνοιξε τη τσάντα του laptop και έβγαλε από μέσα το σημειωματάριο του συνεδρίου..Πήρε το στυλό της και άρχισε να γράφει..Ίσως ήταν οι μόνος τρόπος να του πει μερικά πράγματα χωρίς κανένας να διακινδυνέψει τίποτα..
"'Εκανα ένα λάθος χτες..Με ρώτησες αν θυμάμαι ποιο τραγούδι μου αφιέρωσες όταν έφυγα και πότε..Σου το είπα..Μόνο που είπα το πρώτο ,αυτό που μου αφιέρωσες εκείνο το βραδυ όταν η θάλασσα με ταξίδευε πολύ μακριά και κεινο το κομμάτι ακόμα το κουβαλώ στην ψυχή μου ..Την ώρα που πήρα το msn ,μεσοπέλαγα,δεν μπορέις να νιώσεις με τίποτα τι ένιωσα..ΔΕΝ ΜΠΟΡΈΙΣ.ήταν η στιγμή που ένιωσα οτι πια άλλαζα..Εκείνη ήταν η στιγμή..Από εκείνο το δευτερόλεπτο ήξερα πως θα πρεπε πια να παλέψω πια μόνη και έπρεπε να αλλάξω .. Και το χω συνδυάσει και με αυτό ..τότε που γύριζα πίσω και το θεωρησα ειρωνεία της μοίρας γιατί ήξερα ότι πια σε έιχα χάσει και ας με αγαπόυσες γιατί δεν θα μουν αυτή που μπορουσα να σου δώσω ότι ήθελες
Τότε που το τέλος ήρθε πριν ο χρόνος μας ισοπεδώσει.
'Ομως υπαρχει και ένα ακόμη..Εκέινο που κάποτε, πριν λίγα χρόνια μου αφιέρωσες όταν ξαναμιλήσαμε-μετά από 7 χρονια αν θυμάμαι καλά- 'ΜΟΥ ΛΕς ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΑΓΑΠΩ"..
τότε με έπιασες εξ απήνης..Και τότε τα έχασα..Δεν περίμενα ότι με κρατούσες ακόμα στο μυαλό σου..Τα χασα..Σε αγαπουσα από τότε και ένα μέρος της καρδιάς μου ήταν πάντα διπλά σου,και το ότι με θυμόσουν και συ ήταν για μένα πολύ σημαντικό γιατί δεν ήμουν αδιαφορη..
Σήμερα όμως ταιριάζει να σου αφιερώσω εγώ αυτό το τραγούδι..Αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι..
Ξέρω ότι με αγαπάς,'Ομως το ξέρεις ήδη όπως το ξέρω, ότι όλες οι αγάπες δεν οδηγούνται στο ευτυχισμένο τέλος..Ποτέ δεν περίμενα ότι κάτι περισσότερο από αυτό που έιχαμε θα μπορούσαμε να έχουμε εμείς..Πάντα χρειαζόσουν μια γυναίκα δίπλα σου να σε προσέχει,να σε χρειάζεται ,μια γυναίκα που μπορεί να είναι πανέξυπνη και να σου ερεθίζει το μυαλό αλλά πάντα να ναι γυναίκα δίπλα σου που να βγάζει την ανάγκη ν α την προστατέψεις ..Μπορεί εγώ να φαινόμουν έτσι κάποτέ αλλά ήμουν στο στάδιο της μεταμόρφωσης ..Το κουκούλι που θα αποκάλυπτε το νέο πλάσμα μόνο μια εκλεπτυσμένη πεταλούδα δεν θα έβγαζε..Ποτέ δεν θα μπορούσα να είμαι μια τέτοια γυναίκα..Μόνο αυτό δεν ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ..Πονάω ,αγαπάω,κλαίω με 'ο,τι με συγκινεί ,νοιάζομαι για τους άλλους αλλά ποτέ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑ ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να με στηρίξει γιατί ξέρω καλά ότι εγώ είμαι αυτή που πρέπει να στηρίζει τον εαυτό της και τους άλλους γύρω της και να προχωράει πάντα πρώτη,να παιρνει πρωτοβουλίες ,να αναλαμβάνει ευθύνες χωρίς να κλαίγεται και να βλέπει τη ζωή πάντα από την πλευρά που απαίτέι μόνο τη δική της προσπάθεια για να γίνει καλύτερη
Σε αγαπώ με ένα πάθος και πόθο,με μια λαχτάρα ,με έναν υπέρμετρο θαυμασμό και σεβασμό ,γιατί "με πάλεψες" να με φτιάξεις ,γιατί σου χρωσταω μέρος μεγάλο της προσωπικότητάς μου αλλά μέχρι εκεί..Εκεί σταματάνε όλα.. Βλέπεις ποτέ δεν θα μπορούσα να σου δώσω ό,τι παιρνεις από μια γυναίκα που μπορέι να τονώσει τη σημαντικότητα σου και τον αντρικό εγωισμό σου.Ποτέ δεν θα μπορούσες να με εχεις ολοκληρωτικά οπως θα ήθελες γιατί θα άνηκα πάντα σε μένα,θα ανήκω πάντα σε μένα ..Ξερω λοιπόν που είμαι,ποιά ειμαι και - όπως σου είπα λίγο πιο πάνω -πως νιώθω για σενα..ΑΝ ΔΕΝ ΕΝΙΩΘΑ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕΣ ΟΥΤΕ ΣΑΝ ΣΚΙΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ..Δεν θα 'σουν τιποτα για μένα..Μα αυτό που νιώθω δεν σημαίνει ότι θα παρέδιδα τη ζωή μου στα χέρια σου..Ποτέ δεν θα μπορούσα να το κάνω..Θα ταν σαν να πεθαινα την ίδια στιγμή και αν το έκανα θα ήταν για λίγο διάστημα αλλά μετά θα πετούσα ξανά γιατί δεν μου αρέσει να φυλακίζομαι..Θα θελε υπερανθρωπες προσπάθειες κάποιος να πετύχει κάτι τέτοιο και ως ένα σημείο το χει καταφέρει ο σύντροφός μου αλλά ακόμα και κείνος ξέρει πως δεν είμαι μόνιμη..Το βλέπει, το ξέρει καθώς μεχρι τώρα αρνήθηκα 3 φορές την πρόταση γαμου..Δεν μπορώ τις δεσμεύσεις και τα όνειρα..Παίρνω τη ζωή όπως έρχεται και τη χαίρομαι κάθε μέρα..
Συνέχισες τη ζωή σου ,συνεχισα τη δική μου και ξέρω ότι εσύ αγάπησες τη δευτερη γυναίκα σου περισσότερο από μένα..Από τότε που εγω και συ είμασταν μαζί..ΚΑΙ ΜΗ ΜΕ ΡΩΤΉΣΕΙΣ ΠΟΤΈ ΓΙΑ ΑΥΤΌ...Αυτό ανήκει στο παρελθόν..Πολύ πολύ πίσω..Εγώ όμως όχι.Ειμαι εδώ..Ζωντανή και καλύτερα ,καλύτερη από ποτέ.
Κάνε μου όμως μια χάρη,,Μικρή..Κοίτα τον εαυτό σου στον καθρεφτη και δες αν αυτό που νιώθεις είναι όπως μου έίπες χτες μόνο πόθος για μένα και τίποτα περισσότερο..Και γιατί σου ζητάω αυτή τη χάρη?Γιατί ποτέ δεν ήσουν καλός στα ψέματα..Ποτέ..
Πίστεψέ με καταλαβαίνω ότι φοβόσουν μήπως κολλήσω πανω σου και σου χάλάσω τον κόσμο σου,τη ζωή σου αλλά δεν έπρεπε..Ποτέ δεν θα έκανα κακό σε ότι εκτιμώ και αγάπησα..Εχω έναν ιδιαίτερο τρόπο να ζω και δεν έχω σκοπό να τον θυσιάσω αν δεν μου πάει κάτι..Και γω δεν θα μπορούσα να μαι πάντα κοντάσου γιατί δεν μου αρέσει να ζω στη σκιά κανενός..Και συ αυτό το καταφέρνεις στους αλλους..Εχεις τόσο πληθωρική και επιβλητική προσωπικότητα που τους κάνεις όλους να φάινονται τόσο μικροί και αδύναμοι..Και αυτό για μενα είναι υποταγή και γω δεν υποτάσσομαι σε κανέναν άνθρωπο..
Γιατί στα ειπα όλα αυτά?Για να ξεκαθαρίσω τη δική μου θέση ,γιατί θέλω να καταλάβεις ,να δεις ποια είμαι και να πάψεις να αναρωτιέσαι τι θέλω από σένα..Ξέρεις υπάρχουν και ανθρωποι που δεν ζητάνε ανταλλάγματα για ό,τι δίνουν."
Χαμογέλασε με ενα χαμόγελο που εξεφραζε τη λύτρωση..Επρεπε να τα είχε πει αυτά εδω και καιρό αλλά οι ευκαιρίες που δόθηκαν ήταν ελάχιστες ακόμα και ως προς το χρόνο που είχαν στη διάθεσή τους όμως μέσα σε αυτά τα λεπτα έβγαινε ακόμα η έλξη του ενός για τον άλλο ακόμα και αν το θέμα συζήτησης είχε να κάνει με εργασιακά θεματα..Τα βλέμματα τους ή ο τρόπος που κοιτάζε ο ένα τον άλλο έδειχνε πως ακόμα κατι υπήρχε..Και κάτι ΄τετοιο έγινε και χτες όταν εν μέσω μια συνεργασίας τη ρώτησε αν θυμάται το τραγούδι που της αφιέρωσε όταν έφευγε και αμέσως μετά ξεκίνησε μια εξομολόγηση ένα ξεκαθάρισμα των αισθηματων του το οποίο την έκανε να αναρωτηθεί το λόγο που της τα έλεγε όλα αυτά..Οταν έφυγε από το γραφείο τότε κατάλαβε ότι δεν την ήξερε και για αυτό έπρεπε να βρει τρόπο να της μιλησει για τη ζωή του και πωε αυτή είναι...Έπρεπε λοιπόν και αυτή να βρει τρόπο να του εξηγήσει και να του πει όσα δεν θα πορλάβαιναν ποτέ να πουν ι..Και να που βρέθηκε η κατάλληλη στιγμη..
΄Εκοψε το χαρτί το δίπλωσε και σηκώθηκε από τη θέση της.. Πλησίασε κοντά τους.. Και να μην την είχε δει τώρα την είδε σίγουρα .. Τους καλησπέρισε όλους ,αντάλλαξε δυο κουβέντες αδιάφορες και τυπικές ,του χαμογέλασε ευγενικά οπως έκανε και στους υπόλοιπους και με ανάλαφρο βήμα προχώρησε στο χώρο του συνεδρίου..
Στη ζωή της υπήρχε μόνο πια ο εαυτός της και η λογική είχε κερδίσει το συναίσθημα και την ευαισθησία..Ήξερε πια καλά ποια ήταν...
ο Φάκελος με το γράμμα παραδόθηκε στα χερια του μετά από τρεις μέρες..
