Τρίτη 29 Ιουλίου 2008

ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ


Mε παραμύθια για δράκους μεγαλώσαμε
κι όλοι μας έλεγαν σαν είμασταν παιδιά
πως θα ρθει η ώρα σκληρά για να παλέψουμε
για κάτι καλύτερο στη ζωή μας που κυλά



Πέρασαν χρόνια μα τίποτα δεν έγινε
πολεμάμε ακόμα δράκους με ξύλινα σπαθιά
γύρω μας υποταγή και αιχμαλωσία
σε έναν κλοιό από ανθρώπινα θεριά



Ως που θα φτάσει αυτή η ιστορία;
ποιος θα μας σώσει απ των δράκων τις φωτιές
και που θα φτάσει η δική μας αναλγησία
να βλέπουμε να χάνεται ο κόσμος μας δίχως ενοχές;


άνθρωπε ξύπνα
γυρω σου δες
πρέπει να κάνεις κάτι
για να μπορούν να ονειρεύονται και οι επόμενες γενιές

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

πολύ καλοί οι στίχοι σου..Μου άρεσαν..ελπίζω να έχεις και άλλους..Αν ναι θα θελα να τους αναρτήσεις για να δω κάποια πράγματα..

φιλικά Παντελής