Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

Συγκρούσεις




Την Δευτέρα το βράδυ μάθαμε για ένα χωρισμό που επίκειται-γι αυτό δεν εμφανίστηκα 2 μέρες τώρα- και στεναχωρεθήκαμε πολύ..Προσπαθήσαμε και προσπαθούμε να βοηθήσουμε το ζευγάρι να βάλει κάτω τα δεδομένα του και να δει τι του γίνεται γιατί θεωρούμε ότι δεν μπορούν αυτή τη στιγμή να διαχειριστούν την κρίση..'Οχι δεν είμαστε θεοί αλλά πολλές φορές ένα τρίτο μάτι- που αγαπάει και τους δύο εξίσου και που θέλει αυτός ο γάμος να πετύχει -σε μια τέτοια κατάσταση μπορεί να δει διαφορετικά το θέμα.. Και είδαμε κάτι ..Ότι εκείνο που δεν μπορούνε να διαχειριστούν είναι οι συγκρούσεις τους και η σύγκρουση είναι η γλώσσα του θυμού..

Οι περισσότεροι τσακωμοί πηγάζουν από θυμό που ξέφυγε από τον έλεγχο και μέσα από τη σύγκρουση βγαίνει ένας άκρατος εγωισμός του ποιος θα νικήσει..

Το να ζεις με έναν άλλον άνθρωπο σημαίνει ότι εκφράζεις μέσα στη σχέση σου και όλα τα συναισθήματά σου όποια και αν είναι αυτά και ο θυμός είναι και αυτό ένα συναίσθημα που πρέπει να εκφράζεται τη στιγμή που γεννήθηκε..Αν τον καταπιέσεις,αν μαζεύεις μέσα σου ό,τι σε πειράζει τότε γινεται κάποια στιγμή ηφαίστειο και όταν ξεσπάς -πάντα σχεδόν με μια ασήμαντη αφορμή-τότε γίνεται καταστροφή και σκορπά θύελλες..

Όταν φτάσεις στο σημείο της έκρηξης τότε ο εγωισμός έρχεται σαν φυσικό επακόλουθο..Όταν δεν έχεις άλλη εναλλακτική λύση θα πολεμήσεις μέχρι την τελευταία στιγμή υιοθετώντας μια διαφορετική στάση και υποστηρίζοντας ιδέες που μπορεί να μην πιστεύεις απλά και μόνο γιατί αρνείσαι να δεχτείς ότι φταις και συ κάπου και θεωρείς ότι το να παραδεχτείς το λάθος σου θίγεται η τιμή και η υπόληψή σου..
Και φτάνεις στο σημείο να δεις τον άλλον σαν εχθρό σου και ζητάς εκδίκηση..Αν αναζητήσεις όμως εκδίκηση είναι κάτι που πρέπει να το αναγνωρίσεις προτού σε καταστρέψει..Η εκδίκηση έχει τον τρόπο να γίνει πολύ πιο κακιά από τις αιτίες που οδήγησαν σε αυτή..


Σε μια σχέση λοιπόν όλα πρέπει να λέγονται ακόμα και η παραδοχή του λάθους όταν το αναγνωρίζεις..Κάτω από τον αρνητικό εγωισμό παίρνεις πάντα λάθος αποφάσεις για τις οποίες πολλές φορές είναι αδύνατο να τις παραδεχτείς..Μα τότε δεν έχεις και δεν είχες ποτέ καλή σχέση με τον ίδιο σου τον εαυτό..Αν δεν κρίνεις τον εαυτό σου τότε δεν μπορείς να ωριμάσεις..Και η παραδοχή του λάθους,η συγγνώμη σου,σημαίνει ότι συνειδητοποίησες που φέρθηκες άσχημα και τι είναι αυτό που πρέπει να αφήσεις στην άκρη για να μην γκρεμίσει ό,τι έχεις φτιάξει..

Αν μάθουμε να λέμε " πληγώθηκα","πονάω","αισθάνομαι άσχημα με αυτό που γίνεται" και σταματήσουμε να λέμε" εσύ με πλήγωσες","εσύ με πόνεσες"τότε και ο άλλος θα μας ακούσει πιο ήρεμα γιατί απλά δεν κατηγορούμε αυτόν αλλά εκφράζουμε την απογοήτευση μας..Στο κάτω κάτω δεν φταίει ο άλλος για τα συναισθήματα που μας γεννιούνται αλλά εμείς τα ελέγχουμε,εμείς τα δημιουργούμε και εμείς τα εκφράζουμέ.Άρα στο χέρι μας είναι με ποιο τρόπο θα χειριστούμε μια κατάσταση όσο δύσκολη και αν είναι αυτή..

Και κάπου θα μάθουμε έτσι και να ακούμε..Και τότε η υποχώρηση θα είναι αυθόρμητη επιλογή γιατί απλά μάθαμε τι είναι αυτό που ενοχλεί το σύντροφό μας ..Και αν ειμαστε υγιή ατομα με ολοκληρωμένη προσωπικότητα και ενσυναίσθηση των συναισθημάτων του συντρόφου μας,τότε αυτή η στροφή σε μια άλλη στάση απέναντι σε κάποια ζητήματα θα είναι αμοιβαία..Αλλά απαιτεί να γνωρίζεις κάτι..Ότι ο εγωισμός δεν έχει θέση ανάμεσα σε 2 ανθρώπους που θέλουν να πετύχει η αισθηματική τους ζωή και θα πρέπει να θυμόμαστε ότι μια σχέση ζωής και αγάπης για να πετύχει δεν θα πρέπει να είναι ανταγωνιστική η βάση πάνω στην οποία δημιουργείς γιατί εδώ δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι....Ο εγωισμός καταστρέφει,δεν χτίζεις πάνω σε αυτόν..


Και θα τελειώσω με κάτι που διάβασα σε ένα βιβλίο..

"Λιγα πράγματα μπορώ να πω ακόμα
Σου μίλησα για το πως ένοιωθα
Πως δεν εννοούσα αυτό που έλεγα
Πως με παρεξήγησες
Εκείνο που είμαστε είμαστε

Ας μη μισούμε όμως ο ένας τον άλλο για εκείνο που δεν είμαστε..
Οι μέρες είναι τόσο όμορφες κι εμείς μπορούμε να ξαναγαπηθούμε.."

9 σχόλια:

Unknown είπε...

πραξις θεωριας επιβασις....

τα λογια ειναι πολλα παρα πολλα
με τα λογια δε σωζεις....
η πραξη μετρα
εγω εδω παρατηρω μονο λογια που δεν εχουν τελειωμο....και συνταγες...των διαφορων πρεπει...
στο κατω κατω αν χρειαζεται να πολεμησεις για κατι ουσιαστικο κανε το....και αυτο ειναι η ΖΩΗ!!!

την καλησπερα μου...

Φως στα όνειρα είπε...

Σιωπηλέ αν είδες την ετικέτα μιλάω για σκέψεις..Μπορεί να θεωρείς ότι απλά λέω λόγια χωρίς τελειωμό(αλήθεια οι σκέψεις τελειώνουν;ο γραπτός λόγος είναι ένα μέσο έκφρασή τους)και συνταγές των πρέπει αλλά είναι αυτά που βγήκαν σαν αποφθέγματα μέσα από όλη τη σύγχυση των ημερών..Οι πράξεις δεν σταματησαν..Γίνονται ,παλεύουμε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε γιατί θεωρούμε ότι αξίζει αυτό το ζευγάρι να μη διαλυθεί..

Υάδα είπε...

Είναι τελικά δύσκολο να καταφέρουμε να αγαπάμε τον άλλον όπως ακριβώς είναι. Και η ψευδαίσθηση ότι ο άνθρωπος δίπλα μας μπορεί να αλλάξει στην πορεία, είναι μια αυταπάτη. Μπορούμε να πορευτούμε με εκείνον ή εκείνην όπως είναι; Αν ναι έχει καλώς, αν όχι, τότε θα πρέπει να αλλάξουμε πορεία. Ίσως τότε να είναι ο δρόμος μας καλύτερος και για τους δύο...

Καλημέρα :-))

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Πάντα έχω μια αρχή στις σχέσεις μου με τον άνδρα μου εδώ και 35 χρόνια..Όταν κάτι με θυμώσει εκείνη την ώρα δεν του απαντώ , κανω κάτι άλλο όσο άσχημα και αν αισθάνομαι , και αφήνω να περάσει η κρίση της στιγμής.Μόλις λοιπόν καταλαγιάσει ο θυμόες μέσα μου θα τον πιάσω ΟΠΟΣΔΗΠΟΤΕ , θα τον βάλω κάτω και θα του πω τι με πείραξε, θα το συζητήσουμε και θα λύσουμε σίγουρα το θέμα.Να σας πω και κάτι να γελάσετε..κάποτε μουλέει:- κορίτσι μου γιατί δεν μου απαντάς, δεν έχουμε μαλώσει πο΄τέ, δεν έχεις νεύρα; τότε εγώ του είπα την θεωρία μου και ακόμα οτι εκείνη τη στιγμή για να ξεσπάσω ..τον περνώ γενειές 14 μέσα μου όμως!!!!.Τώρα λοιπόν το ξέρει και όποτε συμβαίνει ξεσπά σε γέλια και μου λεέι: -ξέρω τώρα τι μου λες απο μέσα σου..Έτσι λοιπόν περνώ κάθε κρίση, πάνω απ' όλα συζήτηση, αμοιβαία υποχώρηση , κατανόηση και έλεγχο του εαυτού μας.
Σε μια σχέση χρειάζονται ΔΥΟ, το ίδιο και για ένα χωρισμό, για μια κρίση, για ένα καυγά, για τον έρωτα , το σεξ για όλα..Και κάτι άλλο ..μη κάνεις στον άλλο ότι δεν σου αρέσει να κάνουν για σένα.Δώσε στον άλλο τον αέρα που χρειάζεται και πάρε απο αυτόν το δικό σου.Σχέσεις που βασίζονται σε συζήτηση, αλήθειες και ελευθερία έχουν καλά θεμέλεια.
Σας τα έπριξα ξέρω , μη σπρώχνετε καλέεε..φεύγω!

Φως στα όνειρα είπε...

Μμμμ δεν νομίζω να έπρηξες κανένα Αχτίδα..Αντίθετα πιστεύω είναι χαρά όχι μόνο δική μου αλλά και όλων των άλλων να διαβάζουν την αποψη σου,ειδικά ανθρώπων που τους αρέσει η στάση ζωής που κρατάτε...Εγώ ξαναλέω ότι από ανθρώπους σαν και σας που έχουν περάσει πολλά μπορείς να μάθεις περισσότερα..


ΑΧΤΊΔΑ σημασία έχει και για μένα ο τρόπος με τον οποίο συγκρούεσαι..Και κρατάω και αυτό επίσης που είπες ότι πάντα πρέπει να έχεις στη συντροφική σου σχέση..Μην κάνεις στον αλλο αυτό που δεν θες να κάνουν σε σένα..Ισως αυτό είναι το πιο σημαντικό που πρέπει να θυμόμαστε σε μια σχέση ζωής..

Φως στα όνειρα είπε...

Υάδα καλησπέρα.. Συμφωνώ και γω μαζί σου..Ποτέ δεν αλλάζεις αυτό που είσαι όπως δεν αλλάζει και ο άλλος..Είναι πολύ δύσκολο να ταιριάξεις με έναν ανθρωπο και αυτό το ξέρουμε όλοι μας πολύ καλά..Πολλές φορές δεν ταιριάζεις και με τους γονείς που σε έφεραν στον κόσμο και έχεις τις συγκρούσεις και τις διαφορές σου μαζί τους ,μα πάντα βρίσκεις τρόπο να τα βρεις και εδώ δεν μιλάμε για συμβιβασμό..Μόνο που σε αυτή τη σχέση υπάρχει κάτι πολύ σημαντικό..Σεβασμός και συζήτηση,κουβέντα και συνεννόηση,αγάπη και κατανόηση και προπάντων όχι ανταγωνιστική διάθεση που δυστυχώς βγαίνει πολλές φορές σε μια συντροφική σχέση..

όταν επιλέγεις να μπεις σε μια σχέση συνειδητοποιημένα πια ,όταν έχεις μετρήσει τα πάντα και βλέπεις ότι ο άνθρωπος που επέλεξες αξίζει τότε δεν το βάζεις κάτω..Προσπαθείς να βρεις τρόπο να επικοινωνήσεις μαζί του,να λύσετε τις διαφορές..Αν δεν το βρεις και αν έχεις κάνει τα πάντα -και αυτή τη φράση τη λέμε ελαφρά τη καρδία συχνά,γιατί πολλές φορές δεν έχουμε κάνει σχεδόν τίποτα παρα μόνο κοιτάμε αν ικανοποιήθηκε το δικό μας εγώ με ό,τι κάναμε οπότε με κριτήριο αυτό αποφασίζουμε-,αν έχεις κάνει επαναλαμβάνω τα πάντα και σου είναι δύσκολο να συνεχίσεις με αυτό τον άνθρωπο γιατί η σκέψη σας είναι τελείως διαφορετική ,τότε και μόνο τότε,ναι,άλλαξε πορεία..

~~Εμμέλεια~~ είπε...

Γλυκιά μου Ευρυδίκη...
Στην αρχή μιας σχέσης όλα είναι καλά και ρόδινα. Στην πορεία όμως βλέπουμε κάποια πράγματα που δεν τα βλέπαμε πιο πριν...
Δυστυχώς αυτός ο εγωισμός δεν αφήνει τον θυμό ήσυχο...Θυμώνουμε με το παραμικρό...Κατηγορούμε τον άλλον...ανταλλάσουμε άσχημες κουβέντες...Ποιος εγώ? Εσύ...φταίς.... Θέλουμε να πληγώσουμε τον άλλον...Γιατί? .....
Θα σου πώ και κάτι που μου έλεγε η γιαγιά μου...."Στην παρέλαση κορίτσι μου ένας είναι ο σημαιοφόρος...Δεν μπορούν δύο να κρατούν τη σημαία...Χρειάζεται πολύ υπομονή, επιμονή και αγάπη...Άσε τον θυμό σου για την επόμενη μέρα...και πες αυτό που σε ενόχλησε"
Κοριτσάκι μου σε ζάλισα....συγγνώμη...
Σε καληνυχτώ...

Φως στα όνειρα είπε...

Καλημέρα..Συμφωνώ μαζί σου Έλενα ..Έτσι είναι..Αν μιλάς πάνω στο θυμό σου το μόνο που κάνεις είναι να πληγωνουν τα λόγια τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου..Όσο για αυτό που έλεγε η μητέρα σου είχε απόλυτο δικιο..
Για μένα σημαιοφόρος είναι αυτός που μπορεί και ελέγχει την κατάσταση και αφήνει περιθώρια για εξομάλυνση..

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Είναι που οι λέξεις κόκκαλα τσακίζουν τσακίζουν ενώ κόκκαλα δεν έχουν.Και ο θυμός..συνήθως κρύβει μια προδομένη προσδοκία.Κι οι προσδοκίες έχουν να κάνουν με το δικό μας εγω.Είναι καλύτερα λοιπόν να σιωπά κανείς όταν δεν είναι σίγουρος πως για ότι πει δεν θα μετανιώσει.Μερικές φορές ακόμα και ο τρόπος είναι πιο σημαντικός από την ουσία..Μερικές φορές ο τρόπος είναι όλη η ουσία..Καλό βράδυ Ευριδίκη